Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Σήμερα είναι Πρωταπριλιά.
Ενδεχομένως,
ο τίτλος τού άρθρου μου
θα φανεί σε πολλούς από εσάς ως «πρωταπριλιάτικο αστείο»·
η φράση «Το “Ολυμπιακός-Βέροια” ΔΕΝ ήταν στημένο.»,
ναι μεν αποτελεί στα ποδοσφαιρικά «πηγαδάκια»
ένα ανέκδοτο περιωπής,
αλλά είναι -σύμφωνα με την Ελληνική Δικαιοσύνη-
η μοναδική δημοσίως επιτρεπόμενη τοποθέτηση.
Ως εκ’ τούτου,
μετά από αυτήν την ετυμηγορία
(όπως και μετά από τόσες αντίστοιχες κατά την τελευταία 20ετία),
ουδείς νομοταγής πολίτης δικαιούται να ισχυρίζεται
ότι ο αγώνας Ολυμπιακός-Βέροια ήταν χειραγωγημένος.
Ποιος είναι, λοιπόν, ο λόγος,
που επέλεξα αυτόν τον τίτλο
την ημέρα που παραδοσιακώς αθωώνεσαι όταν ψεύδεσαι;
Το έπραξα για να καταδείξω την παθογένεια
που ταλανίζει το Ελληνικό Ποδόσφαιρο και εν’ γένει την Ελληνική Κοινωνία,
καθώς ζούμε σε μία χώρα
όπου η «Δικαιοσύνη» και το «Κοινό Περί Δικαίου Αίσθημα»,
αντί να συναντιούνται διαρκώς,
έχουν μία σχέση που παραπέμπει σε «παράλληλες ευθείες»·
δύο παράλληλες ευθείες που σπανίως τέμνονται,
και μόνον υπό την επήρεια μέθης.
Συνελόντι ειπείν,
υπάρχει τεράστιο πρόβλημα νοοτροπίας,
το οποίο οφείλουμε αμέσως και άμεσα να αντιμετωπίσουμε
για να μη βιώσουμε χειρότερες καταστάσεις
από αυτές που ήδη μάς έχουν σκιάσει στα «Χρόνια τής Κρίσης».
Ο Νεοέλληνας είναι γαλουχημένος με τη νοοτροπία
«Θέλω Δικαιοσύνη αρκεί να με συμφέρει.».
Δεν υπάρχει πιο αντικειμενικός παρατηρητής από τον Νεοέλληνα
και δεν υπάρχει πιο υποκειμενικός εμπλεκόμενος από τον Νεοέλληνα.».
Η Επιείκεια τής Δικαιοσύνης είναι για εμάς,
η Αυστηρότητα τής Δικαιοσύνης είναι για τούς άλλους.
Ένας λαός ευνουχισμένος·
ένας λαός που καταθέτει εν’ απολύτω ασυλία και ατιμωρησία
τον ευνουχισμό του στο Γήπεδο·
αρκεί ένα ανάποδο πλάγιο-άουτ,
για να ακούσεις αυτό το μακρόσυρτο υστερικό «Εεεεεεε» τού Νεοέλληνα Μπούλη,
ο οποίος είναι έτοιμος να σε βρίσει, να σε προπηλακίσει,
να λειτουργήσει ως όχλος και να τραμπουκίσει εις βάρος σου,
μόνο και μόνο επειδή δεν τού έκανες το χατίρι να πας με τα νερά του
(και όλοι ξέρουμε πως όταν μιλάμε για «μπούληδες»,
τα «νερά» συνοδεύονται από την ανάγκη πάνας).
Η εν’ λόγω σαθρή κουλτούρα ήρχισε να αναπτύσσεται και εγνώρισε πλήρη άνθηση
καθ’ όλην σχεδόν τη διάρκεια τής Μεταπολίτευσης.
Μετά τα πρώτα λυτρωτικά χρόνια από την πτώση τής απεχθούς Χούντας,
ο «Αέρας τής Δημοκρατίας» μεταλλάχθηκε σε τοξικό περιβάλλον.
Δεν έφταιγε η Δημοκρατία, δεν έφταιγε η Εποχή,
έφταιγε ο Νεοέλληνας που διψούσε για Αυθαιρεσία.
Η βίαια και απολύτως βιαστική αστικοποίηση
(με τα γνωστά διαχρονικά προβλήματα-κληροδοτήματα
που έφερε ακόμα και σε πεδία όπως η Ρυμοτομία),
μετέτρεψε τον Νεοέλληνα Κτηνοβάτη σε Ρυθμιστή τής Κοινωνίας·
αρκούσε ένα «χαρτάκι», μία σύσταση από την «Κλαδική»,
ώστε ο Νεοέλληνας Κτηνοβάτης να αποκτήσει πρόσβαση στην Εξουσία,
να γίνει ο ίδιος βαρόμετρο,
να διαμορφώσει με το γυαλισμένο μάτι του τη «Νέα Οπτική».
Το ολέθριο σφάλμα που διέπραξε
και συνεχίζει να διαπράττει η Νεοελληνική Κοινωνία
είναι οι «Δημόσιες Σχέσεις με τον Μαλάκα»,
οι «Δημόσιες Σχέσεις με τον Μπούλη».
Ποιος ήταν και είναι στην προκειμένη περίπτωση ο «Μπούλης»;
Μα, τα ίδια μας τα παιδιά,
τα οποία ευνουχίζουμε παντί τρόπω
και τούς στερούμε την Πρόσβαση στην Αυτογνωσία
και -συνεπαγωγικώς- στη Δικαιοσύνη.
Επί παραδείγματι, θέλει ο «Μπούλης Μας» να γίνει Πρωθυπουργός;
Βεβαίως και να γίνει Πρωθυπουργός το καμάρι μας.
Τι κι αν είναι ανίκανος;
Θα χαλάσουμε χατίρι στον «Μπούλη Μας»;
Αυτή η ανάγκη για Επιείκεια
ήταν που οδήγησε στην Κρίση, στην Παρακμή, στην Εθνική Κατάντια.
Ο «Μπούλης Μας» έπρεπε να μένει ατιμώρητος για την ανεπάρκειά του,
και -ακριβώς επειδή είχε εξαιρετικά χαμηλό πήχυ,
λόγω τού κληρονομικού μεγαλοϊδεατισμού του-
αφέθηκε ασύδοτος να στήνει μηχανισμούς απάτης και συγκάλυψης.
Έτσι φτάσαμε -για να ξαναμιλήσω ποδοσφαιρικώς- και στην «Παράγκα»,
έτσι φτάσαμε και στην «Εγκληματική Οργάνωση»
που ευφημιστικώς υποβιβάστηκε σε «Συμμορία».
Έτσι φτάσαμε να θεωρεί ο αναγνώστης ενός δημοσιογραφικού άρθρου ότι,
ο τίτλος «Το “Ολυμπιακός-Βέροια” ΔΕΝ ήταν στημένο.»
είναι πρωταπριλιάτικο αστείο.
*** Συμπληρωματική Σημείωση..:
Η Δημοσιογραφία είναι Λειτούργημα.
Η Δημοσιογραφία θα βρίσκει πάντοτε τον τρόπο να λέει την Αλήθεια.
Κλείνω, λοιπόν, με ένα ανέκδοτο,
το οποίο αποτελεί πραγματική ιστορία από το Βρετανικό Κοινοβούλιο
και θα σάς οδηγήσει να συνειδητοποιήσετε τον πυρήνα τού σκεπτικού
που με οδήγησε στον τίτλο τού σημερινού άρθρου μου.
Ένας Βρετανός βουλευτής είπε κάποτε στην Ολομέλεια,
-απευθυνόμενος στους πολιτικούς αντιπάλους του-
τη φράση «Οι μισοί βουλευτές εδώ μέσα είναι ηλίθιοι.».
Αμέσως ξέσπασαν οξύτατες διαμαρτυρίες από τούς θιγόμενους,
με συνέπεια να ζητηθεί από τον βουλευτή να ανακαλέσει την προσβολή.
Και πράγματι, αυτός συνεμορφώθη και προέβη σε διορθωτική δήλωση..:
«Οι μισοί βουλευτές εδώ μέσα ΔΕΝ είναι ηλίθιοι.».
Και οι νοούντες νοήτωσαν…
Απόφθεγμα Ημέρας:
Η Χούντα θεωρεί ότι η Δημοκρατία είναι… Χούντα.
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
* Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι έχασαν εντελώς τον έλεγχο
* Επαγγελματίες τραμπούκοι και εκκολαπτόμενοι δολοφόνοι
κηλιδώνουν την ιστορία τού Ολυμπιακού
* Ό,τι άλλο θέλουμε…
* Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…
*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα· ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση!
*** Αύριο πάλι…
Ο Αθλητάμπουρας
