Αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Εχθές το βράδυ η Α.Ε.Κ. αγωνιζόταν εντός έδρας με τη Λαμία,
αλλά ήταν πασίδηλο ότι δεν είχε κοπάσει ο δυσάρεστος απόηχος τής Κυριακής.
Το μυαλό τής ομάδας βρισκόταν ακόμη στην Κρήτη·
και πώς να συνέβαινε αλλιώς,
όταν σύμπας ο κιτρινόμαυρος οργανισμός είναι εξαιρετικά θορυβημένος
από τον τρόπο που ήρθε η ισοπαλία με τον Ο.Φ.Η..
Το 0-3 που στα τελευταία δεκαπέντε λεπτά τού αγώνα μετετράπη σε 3-3,
είναι αποτέλεσμα που δύναται να καταστρέψει μια ολόκληρη χρονιά
αν δεν απομακρυνθείς αμέσως από την επήρειά του.
Όμως,
αντί ο «Δικέφαλος» να συνειδητοποιήσει
ότι αυτή η απρόσμενη βαθμολογική απώλεια αντιμετωπίζεται μόνο με αυτοκριτική,
επιδόθηκε σε πλήρη ενοχοποίηση τού διαιτητή τής αναμέτρησης.
Όχι, δεν αθωώνω τον Φωτιά·
τουναντίον αναγνωρίζω ότι έκανε διπλό έγκλημα στη φάση τού 36ου λεπτού
και θα πρέπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά,
καθώς εδημιούργησε τις προϋποθέσεις για αλλοίωση αποτελέσματος.
Είναι όντως προκλητικότατο,
σε μία φάση που -υπό συνθήκες απόδοσης δικαιοσύνης-
οι γηπεδούχοι θα έπρεπε να βρεθούν με αριθμητικό μειονέκτημα,
να μπαίνουν σε αυτήν τη θέση οι φιλοξενούμενοι
(αν ο Φωτιάς είχε σπεύσει να δείξει κόκκινη κάρτα στον Νέϊρα
για την παρατεταμένη και εξαιρετικά βίαιη -σχεδόν πολεμική- λαβή
που έκανε στον Λιβάϊ Γκαρσία,
δεν θα οδηγούταν ο επιθετικός τής Α.Ε.Κ. σε δικαιολογημένη οργή
και σε -επίσης δικαιολογημένη- αποβολή).
Ως εκ τούτου,
είναι περιττό να ξοδευτούμε με εύκολους πλατειασμούς για τα Αυτονόητα·
ο Φωτιάς -είτε εσκεμμένα, είτε ακουσίως- ήσκησε κατάφωρη αδικία με θύμα την «Ένωση».
Όμως, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι ο εν λόγω ρέφερι ήταν «στημένος»
(δεν το ισχυρίζομαι·
μία ακραία υπόθεση εργασίας κάνω, προκειμένου να φτάσουμε στην Ουσία),
υπάρχει η εξέλιξη τού ματς
που πιστοποιεί ότι στο φλέγον θέμα τής συγκομιδής βαθμών
η Α.Ε.Κ. διέπραξε έγκλημα προς τον ίδιον τον εαυτό της
και προς τις φετινές υψηλές φιλοδοξίες της.
Η έκρηξη οργής εναντίον τού Φωτιά, ήταν ξέπλυμα ευθυνών·
σα να λέμε «Βρήκαμε Φωτιά, να θάψουμε πέντ’-έξι…».
Σε αυτό το σημείο, λοιπόν,
θα τεκμηριώσω την άποψή μου θέτοντας ένα αμείλικτο ερώτημα
που εμπεριέχει όλα τα κομβικά στοιχεία τής συγκεκριμένης αναμέτρησης:
Αν κάποιος απευθυνόταν πριν από το ξεκίνημα τού ματς στην Α.Ε.Κ.
και -με αποκλειστικό γνώμονα τη συγκομιδή βαθμών-
έλεγε στη διοίκηση, στον προπονητή, στους ποδοσφαιριστές και στους φιλάθλους της
«Δέχεστε να έχει μπει ο διαιτητής για να σάς σφάξει,
να μείνετε με δέκα παίκτες από το 36ο λεπτό
(και μάλιστα,
σε μία φάση που -υπό καθεστώς δικαιοσύνης-
η ομάδα που θα έπρεπε να μείνει με δέκα θα ήταν ο Ο.Φ.Η.)
και ως αντάλλαγμα για αυτήν την αδικία να προηγείστε με 0-3 έως το 77ο λεπτό;»,
υπάρχει ένας -ΕΣΤΩ ΕΝΑΣ- που θα έβρισκε ασύμφορη αυτήν τη συνθήκη;
Υπάρχει έστω ένας από την Α.Ε.Κ. που θα έδινε αρνητική απάντηση;
Υπάρχει έστω ένας από την Α.Ε.Κ. που θα απέρριπτε την πρόταση,
πιστεύοντας ότι στο τέλος η Α.Ε.Κ. θα έχανε τη σίγουρη νίκη μέσα από τα χέρια της;
Εν κατακλείδι,
η «Ένωση» έχασε μία -βάσει διαμορφωμένων συνθηκών αγώνα- σίγουρη νίκη,
διότι έχει στους κόλπους της ένα σαράκι που τής κατατρώει τις υψηλές βλέψεις.
Η Α.Ε.Κ. δεν κάηκε από τον Φωτιά.
Η Α.Ε.Κ. κάηκε, καίγεται και θα καίγεται από τον Μάνταλο.
Η Α.Ε.Κ. κάηκε, καίγεται και θα καίγεται
από την ποδοσφαιρική νοοτροπία που πρεσβεύει και εκπροσωπεί ο Μάνταλος.
Ο Μάνταλος είναι επί χρόνια ο αρχηγός τής Α.Ε.Κ..
Καταλαβαίνουμε τι λέμε; Ο ΑΡΧΗΓΟΣ.
Τι προσφέρει ο Μάνταλος στην Α.Ε.Κ.,
τι προσφέρει ο Μάνταλος σε μία από τις μεγαλύτερες ομάδες τής Ελλάδας,
ώστε να είναι ο αρχηγός της..;
ΤΙ;
Μπορεί να πάρει μόνος του ένα παιχνίδι;
Μπορεί να πάρει τούς συμπαίκτες του από το χέρι και να τούς τραβήξει μπροστά;
Μπορεί να ανεβάσει την ομάδα με το πάθος του;
Μπορεί να εμπνεύσει με την προσωπικότητά του;
Ή μήπως μπορεί έστω να προσφέρει ηρεμία στην ομάδα;
Ούτε καν αυτό το τελευταίο δύναται, καθώς, άλλο ο Ήρεμος και άλλο ο Δειλός.
Ο Μάνταλος είναι η «Προσωποποίηση τού Ποδοσφαιρικού Κόμπλεξ».
Ως αρχηγός είναι ολίγιστος και μονίμως κρυπτόμενος·
εκκωφαντική απόδειξη ότι καλύπτεται πίσω από την ομάδα
και αποφεύγει να βγαίνει μπροστά στα δύσκολα,
είναι η συμπεριφορά του στον πρόσφατο ντροπιαστικό αποκλεισμό τής Α.Ε.Κ. από τη Βελέζ.
Παρ’ ότι είχε πετύχει στις καθυστερήσεις το γκολ που έστειλε τον αγώνα στην παράταση,
όταν η πρόκριση έφτασε να κρίνεται στην ψυχοφθόρα διαδικασία των penalties
εξεδήλωσε μνημειώδη λιποψυχία και αρνήθηκε να πάρει την ευθύνη μίας εκτέλεσης.
Ναι, αυτός είναι ο Μάνταλος, αυτός είναι ο «Αρχηγός τού Ριψασπιδισμού».
Διόλου τυχαία, ο αγώνας στην Κρήτη εστράβωσε για τον «Δικέφαλο»,
όταν στο 75ο λεπτό βγήκε ο Τσούμπερ (ναι, αυτός είναι ηγέτης)
και στη θέση του μπήκε ο Μάνταλος.
Το 1-3 έγινε μόλις τρία λεπτά αργότερα,
το ματς είχε αρχίσει ήδη να μυρίζει άσχημα για την καταρρέουσα Α.Ε.Κ.
που δέχθηκε εύκολα και το 2-3 στο 84ο λεπτό·
η οσμή δε, έγινε ανυπόφορη και προανήγγελλε την επερχόμενη ισοφάριση,
όταν στο 89΄μπήκε ως αλλαγή και ο θλιβερός Σβάρνας
(ο οποίος δεν είναι κάτι άλλο, παρά άγουρος επίγονος τού Μάνταλου).
Εδώ κάνω μία μικρή παρένθεση…
Αντί, λοιπόν,
να θεωρείται όνειδος ότι παικτάκια όπως ο Σβάρνας καλούνται στην Εθνική Ελλάδας,
αντί να μάς προβληματίζει οξύτατα η έλλειψη καλών κεντρικών αμυντικών,
έχουμε τις ομάδες και τούς εμπλεκόμενους μανατζαραίους να επιχαίρουν
για τούς άμπαλους ποδοσφαιριστές που στέλνουν στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα·
εκεί, μάλιστα, που ο σπορτ-κάστερ τής αναμέτρησης είπε
-λίγο πριν την είσοδο τού εν λόγω σέντερ-μπακ στον αγωνιστικό χώρο-
«Να δούμε ποιος θα κάνει χώρο για τον Στράτο Σβάρνα,
τον ποδοσφαιριστή με τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής
σε όλες τις διοργανώσεις την περασμένη σεζόν για την Α.Ε.Κ..»,
μονολόγησα ένα ειρωνικό «Φαντάσου…»·
ένα «Φαντάσου…» φαινομενικώς μονολεκτικό αλλά ουσιαστικώς περιφραστικό,
καθώς απετελούσε τη συμπύκνωση τής φράσης
«Φαντάσου σε τι κατάντια έχει φτάσει η Α.Ε.Κ..».
*** Η Α.Ε.Κ. είναι «Σύλλογος τής Προσφυγιάς».
Ντιενεϊκώς, οι ομάδες που έχουν προσφυγικές ρίζες διακρίνονται για το συναίσθημά τους
και για τη -ρεαλιστικώς ακατανόητη- προσκόλληση
που συχνά εμφανίζουν απέναντι σε συγκεκριμένα πρόσωπα.
Εδώ και χρόνια η Α.Ε.Κ. χρίζει ως «τοτέμ» και ως «σημαίες» της,
πρόσωπα που δύνανται να εκπροσωπούν μόνο την κατάντια της
και τις παθογένειες που την οδήγησαν μέχρι τη Γ΄ Εθνική.
Ουδόλως συμπτωματικά,
η Α.Ε.Κ. είναι η μοναδική από τις τέσσερις μεγάλες ομάδες
που έχει υποστεί δις την οδυνηρή εμπειρία να προηγείται με 0-3 και να ισοφαρίζεται σε 3-3
(για πρώτη φορά συνέβη στις 26 Οκτωβρίου 2008,
όταν ο τότε νεοφώτιστος Θρασύβουλος τής έδινε ένα μάθημα ποδοσφαιρικού θράσους).
Συνελόντι ειπείν,
ο «Δικέφαλος» θα καταφέρει να επανακάμψει στις δόξες που τού ορίζει η ιστορία του,
όταν θα αντιληφθεί πως σε ματς σαν το κυριακάτικο με τον Ο.Φ.Η.,
ουδείς «Φωτιάς» δύναται να σε κάψει,
αν δεν υπάρχει το «εύφλεκτο υλικό» που λέγεται «Μάνταλος».
Οπότε,
όταν η ίδια η Α.Ε.Κ. γαλουχεί και γιγαντώνει την αυτοκτονική νοοτροπία της,
ας μην ουρλιάζει κάθε φορά που καίγονται τα μπατζάκια της.
*** Επιμύθιο:
Υπάρχει ένα «δύσοσμο», πλην όμως διδακτικό αμερικανικό ανέκδοτο:
– Γιατί οι καου-μπόϊδες έχουν περιττώματα στο μουστάκι τους;
– Επειδή ψάχνουν την αγάπη σε λάθος μέρος.
Να και η αυτοσχέδια ποδοσφαιρική διασκευή τού ανεκδότου:
– Γιατί η Α.Ε.Κ. έχασε δύο βαθμούς στο ματς με τον Ο.Φ.Η.;
– Επειδή ψάχνει τον φταίχτη σε λάθος μέρος.
Και οι νοούντες νοήτωσαν…
Ο Αθλητάμπουρας
(Twitter: @Athlitampouras
