Μία πολύ συγκινητική δήλωση έκανε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο τονίζοντας ότι θα προτιμούσε να γυρίσει στα Σεπόλια και να πουλάει CD, αρκεί να είχε στη ζωή του τον πατέρα του, ο οποίος ως γνωστόν πέθανε πριν από τέσσερα χρόνια, έπειτα από ανακοπή καρδιάς.
Πιο συγκεκριμένα, σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Pick-n-roll» της Cosmote TV, ερωτηθείς για το τι θα ήθελε σε αντάλλαγμα τα χρήματα, τους τίτλους και τη δόξα του, ο «Greek Freak» απάντησε δίχως δεύτερη σκέψη και εμφανώς συγκινημένος:«Τον πατέρα μου! Δεν υπάρχει σκέψη σε αυτό. Τον πατέρα μου, πάρτε τα όλα δεν με νοιάζει… Να γυρίσω πίσω στα Σεπόλια και να πουλάω cd δεν με νοιάζει καν».
Αποσπάσματα της συνέντευξής του:
Για τον τραυματισμό του στους τελικούς της Ανατολής: «Λένε όλοι για τους τραυματισμούς των Νετς, αλλά εμείς δεν τραυματιστήκαμε; Δε γυρίσαμε και έπρεπε να είμαι εκτός για 2,5-3 μήνες τουλάχιστον και γύρισα σε επτά μέρες;
Δεν ήταν ιατρικό θαύμα! Αν είσαι συγκεντρωμένος στη δουλειά σου και ξυπνάς κάθε μέρα και σκέφτεσαι πως μπορείς να γίνει καλύτερος σωματικά, δεν πίνεις, δεν καπνίζεις, κοιμάσαι και τρως σωστά για 8-9 χρόνια που είμαι στο ΝΒΑ, όταν θα έρθει η στραβή, θα είσαι έτοιμος να την αντιμετωπίσεις.
Έκανα πολύ καλή προπόνηση στο κορμί μου, δούλεψα στην ευλυγισία μου, στη δύναμη μου και με βοήθησε πάρα πολύ ο Θεός. Αν ήθελε ο Θεός, μπορεί να ήμουν εκτός για 1 με 1,5 χρόνο και τώρα να μη μπορούσα να περπατήσω».
Για την Εθνική ομάδα και το Ευρωμπάσκετ του 2022: «Κατ’αρχάς είναι πολύ μακριά όλο αυτό. Μακάρι να είμαι υγιής και να εκπροσωπήσω τη χώρα. Δεν θέλω να βάλω πίεση σε μένα ή τους συμπαίκτες μου. Θέλω να πάμε να το διασκεδάσουμε, να παίξουμε μαζί μια σεζόν. Την πρώτη διετία στην Εθνική, που ήμουν ο πιο μικρός, είχαμε παιδιά που ήταν για την ομάδα. Η Εθνική κρατάει 15 μέρες. Είναι όλοι γι’ αυτό. Το κάνουμε για κάτι σπουδαίο, για να περπατάμε στον δρόμο και να μας λέμε πως τους δώσαμε χαρά. Μπορεί να ακουστώ πολύ αλαζόνας. Όταν δεν έχεις κερδίσει, δεν το καταλαβαίνεις αυτό.
Κερδίζεις και δίνεις χαρά σε 200 χιλ. κόσμου. Πήγαμε στην παρέλαση και ήταν όλοι με ένα χαμόγελο. Φαντάζεσαι να δώσεις χαρά σε 10 εκατ. κόσμο; Να κλαίνε και να σε αγκαλιάζουν. Βάζουμε καλάθια και δίνουμε χαρά στον κόσμο. Μακάρι να είμαι καλά, να παίξω στο Ευρωμπάσκετ 2022. Αυτό μου έχει μείνει. Θέλω πολύ να το καταφέρω. Δεν ξέρω τι έχει πει ο Θεός για μένα, ποιο είναι το πλάνο του. Αλλά πρέπει να βρεθούμε σαν ομάδα, βλέπω ότι όλοι είναι έτοιμοι. Όλα αυτά τα παιδιά που έρχονται τώρα είναι η ομάδα. Βήμα βήμα και μια μέρα θα τα καταφέρουμε».
Για τη συνάντησή του με τον Νίκο Γκάλη: «Όταν τον κοιτούσα στα μάτια, έβλεπα τον “γκάνγκστερ”. Δεν τον έχω ζήσει, αλλά ήξερα ποιος είναι ο κύριος Νίκος. Με κοίταζε στα μάτια και έβλεπα την φλόγα. Αν του έδινες μια μπάλα, θα έπαιζε. Χωρίς τον κ. Νίκο δεν θα υπήρχαν μπασκέτες στην Ελλάδα. Χωρίς αυτόν δεν θα υπήρχαν ο Βασίλης Σπανούλης, ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο Θοδωρής Παπαλουκάς.
Ήταν ένα καταπληκτικό βράδυ, μιλήσαμε για περίπου μια ώρα. Μου είπε την ιστορία του, κάποια πράγματα που δεν έχει πει δημοσίως. Ανυπομονούσα πάντα να τον γνωρίσω. Ήταν πολύ ωραίο βράδυ.
Είναι πολύ μεγαλύτερός μου, θα μπορούσε να είναι πατέρας μου. Από σεβασμό λόγω ηλικίας και για όσα έχει καταφέρει στο μπάσκετ, του μιλούσα στον πληθυντικό. Είναι Hall of Famer, ένας από τους καλύτερους που έχουν ακουμπήσει την μπάλα. Ήμουν αγχωμένος πριν τον γνωρίσω, αλλά με έκανε να νιώθω πολύ άνετα. Μου μίλησε για το πώς ήταν στα παιχνίδια, στα αποδυτήρια και πώς μιλούσε στους συμπαίκτες του. Μου έδωσε το τηλέφωνό του και μου είπε να τον πάρω, όποτε χρειαστώ, κάτι που σίγουρα θα κάνω».
