Μπήκε ο Αύγουστος. Συμπληρώθηκαν ήδη τα δύο τρίτα του φετινού καλοκαιριού, όσο απίστευτο κι αν ακούγεται. Αυτό το καλοκαίρι ήταν και παραμένει διαφορετικό για όλους εμάς που είχαμε την ιδέα μιας πραγματικά ηλεκτρονικής εφημερίδας, με συνεχή ανανέωση στην ενημέρωση, την αρθρογραφία, την ψυχαγωγία, οτιδήποτε εν πάση περιπτώσει μπορεί ως είδηση να ενδιαφέρει τον πολίτη.
Καλό μήνα λοιπόν και συγχαρητήρια σε όλους εσάς που πήρατε την zougla.gr και την εκτοξεύσατε στα διαδικτυακά ύψη.
Ομολογώ ότι είναι η πρώτη φορά που, ενώ ασχολούμαι ατελείωτες ώρες με ένα μέσο, αισθάνομαι έντονα ότι είναι περισσότερο δικό σας ή, αν θέλετε, το νιώθω λιγότερο δικό μου. Αυτή είναι και η μαγεία του, ένα ατελείωτο ηλεκτρονικό φλερτ που ανανεώνεται κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό, παίζοντας ακόμα και με τον ελάχιστο χρόνο των δευτερολέπτων.
Δεν κουράζομαι να επαναλαμβάνω παρακολουθώντας τον απίστευτο αριθμό χρηστών-αναγνωστών που μπαίνουν καθημερινά στη ζούγκλα μέσα στο κατακαλόκαιρο, όταν όλα τα άλλα, τηλεοράσεις και εφημερίδες, παίρνουν τον κατήφορο, ότι η επιτυχία αυτή είναι κυρίως δική σας υπόθεση και μίας ομάδας νέων παιδιών που επέμεναν ότι η ηλεκτρονική εφημερίδα έπρεπε να βγει νωρίτερα από την άλλη, την οποία αρκετός κόσμος αποκαλεί κανονική!
«Μάκη πότε θα βγάλουμε και την κανονική»; Η εφημερίδα στο χαρτί για πολύ κόσμο συνεχίζει να είναι η κανονική και το θεωρώ φυσιολογικό, εφ’ όσον το διαδίκτυο είναι ακόμα άγνωστο παιχνίδι για μεγάλο αριθμό συμπατριωτών μας.
Μετά την αποχώρησή μου από το «Πρώτο Θέμα», η εφημερίδα στο χαρτί ήταν ένα στοίχημα συναισθηματικό. Τώρα, μετά την γέννηση της ηλεκτρονικής ζούγκλας, αποτελεί μία τυπική διαδικασία, υπό την προϋπόθεση ότι θα βρεθεί και η κατάλληλη παρέα να ενθουσιάζει και να εμπνέει.
Πάντα υπάρχουν τέτοιες παρέες και δεν σας κρύβω ότι είμαι σίγουρος γι’ αυτούς που θα επέλεγα να ταξιδέψω μαζί τους. Κάθε έκδοση είναι μία περιπέτεια, ένα ταξίδι ωραίο που μπορεί να γίνει και εφιαλτικό. Αυτή άλλωστε είναι και η γοητεία ενός ταξιδιού. Το άγνωστο, το απρόοπτο, το απροσδόκητο. Εκείνο που φοβίζει τους περισσότερους – το άγνωστο- είναι και η μούσα κάθε ανθρώπου που μπαίνει σε τέτοια περιπέτεια. Όσο καλά κι αν αισθάνεσαι ότι γνωρίζεις ή ελέγχεις έναν χώρο, το περιβάλλον της ενημέρωσης παραμένει μία επικίνδυνη ζούγκλα…
Για όσους παραμένουν αθεράπευτα εραστές της παραδοσιακής εφημερίδας, η διαπίστωση ότι πεθαίνει υποκύπτοντας στις ανάγκες του εκσυγχρονισμού και της ταχύτητας είναι σίγουρα τραυματική.
Αυτόν τον κόσμο μπορείτε να τον βοηθήσετε εσείς που κυκλοφορείτε και αλητεύετε με άνεση στον διαδικτυακό χώρο. Μέχρι την ημέρα που οι εφημερίδες δεν θα κυκλοφορούν πλέον στο χαρτί, ακόμα και για λόγους οικολογικούς, είναι σίγουρο ότι θα μεσολαβήσει ένα οδυνηρό στάδιο προσαρμογής, κατά τη διάρκεια του οποίου οι άνθρωποι αυτοί θα χρειαστούν τη βοήθειά σας.
Κάντε το, αξίζει τον κόπο.
