Καταπράσινες πλαγιές και θαλασσινός ορίζοντας. Χωριά με αρχοντικά σπάνιας αρχιτεκτονικής, επιβλητικά πυργόσπιτα, λιθόστρωτα καλντερίμια, πανέμορφες πλατείες με πλατάνια και περίτεχνες κρήνες, παραδοσιακά καφενεία και ταβέρνες με εξαιρετικό φαγητό. Το Πήλιο, «το Βουνό των Κενταύρων», προσφέρει ξεχωριστές εμπειρίες στους ταξιδιώτες, που όσες φορές και να το επισκεφθούν δεν μπορούν να πουν ότι το έχουν εξαντλήσει.

Ζωντανό βουνό, με ίχνη ανθρώπινης παρουσίας από τους προϊστορικούς χρόνους, κατοικήθηκε πιο συστηματικά από μοναχούς γύρω στον 12ο αιώνα. Κοντά στα μοναστήρια ήρθαν και εγκαταστάθηκαν οι κάτοικοι των παραθαλάσσιων χωριών που δέχονταν πειρατικές επιδρομές. Οι οικισμοί τους αναπτύχθηκαν επί Τουρκοκρατίας, διατηρώντας μέχρι σήμερα την ιδιαίτερη πηλιορείτικη φυσιογνωμία τους.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Σε μικρή απόσταση από τον Βόλο, η Μακρινίτσα και η Πορταριά, με την αρχοντική ομορφιά τους και το παραδοσιακό χρώμα τους, μαγνητίζουν πολλούς επισκέπτες όλο τον χρόνο.

Με υπέροχη θέα στον Βόλο και τον Παγασητικό κόλπο, η Μακρινίτσα ή αλλιώς «το Μπαλκόνι του Πηλίου», όπως την αποκάλεσε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, διαθέτει και εξαιρετικά δείγματα αρχιτεκτονικής. Το αρχοντικό Τοπάλη στεγάζει το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας του Πηλίου, ενώ στην κεντρική πλατεία με τα αιωνόβια πλατάνια βρίσκεται το ιστορικό καφενείο «Θεόφιλος», που φιλοξενεί μεγάλη τοιχογραφία του σπουδαίου λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου.

Μακρινίτσα

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Η Πορταριά υπήρξε στο παρελθόν εμπορικό και βιοτεχνικό κέντρο των χωριών του Πηλίου. Οι ευρύχωρες πλατείες της και τα αρχοντόσπιτα θεσσαλομακεδονικού ρυθμού με σκεπή από πέτρινες πλάκες μαρτυρούν την οικονομική ανάπτυξη που γνώρισε τον 18ο αιώνα. Ξεχωρίζουν, επίσης, τα νεοκλασικά αρχοντικά, χτισμένα από Πηλιορείτες ξενιτεμένους στην Αίγυπτο. Αξίζει να περπατήσετε στο Μονοπάτι των Κενταύρωνως την Πηγή Μάνας, σε ονειρεμένο τοπίο με πλατάνια και τρεχούμενα νερά, και να δείτε τον καταρράκτη Κάραβο.

Πορταριά

Το Χιονοδρομικό Κέντρο Πηλίου απέχει 13 χλμ. από την Πορταριά. Βρίσκεται στη θέση Αγριολεύκες, σε ύψος 1.471 μ., και προσφέρει εκπληκτική θέα προς το Αιγαίο αλλά και τον Παγασητικό κόλπο. Λίγο πιο κάτω, μέσα σε πυκνό δάσος από έλατα, οξιές και καστανιές, ξεπροβάλλουν τα Χάνια. Πήραν το όνομά τους από τα πανδοχεία που φιλοξενούσαν κάποτε εκεί εμπόρους και ταξιδιώτες και πλέον υποδέχονται τον χειμώνα σκιέρ και λάτρεις του χιονιού. Εδώ ιδρύθηκε το 1908 το πρώτο ορεινό σανατόριο στην Ελλάδα, το οποίο μετατράπηκε σε πόλο έλξης διανοούμενων στα χρόνια του Μεσοπολέμου. Σε χαμηλότερο υψόμετρο, βρίσκεται η Δράκεια. Η κεντρική πλατεία της θεωρείται η παλαιότερη του Πηλίου. Το χωριό χτίστηκε από Ηπειρώτες που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή στα μέσα του 17ου αιώνα.

Στην καρδιά του Πηλίου

Οι Μηλιές είναι ένα από τα πιο παραδοσιακά χωριά στο «βουνό των Κενταύρων». Αναδείχθηκε σε σημαντικό κέντρο γραμμάτων μετά την ίδρυση της Σχολής Μηλεών στις αρχές του 19ου αιώνα, αποτελώντας πνευματική εστία και φορέα των ιδεών του Διαφωτισμού. Από αυτό το ιστορικό χωριό ξεκίνησε η Επανάσταση του Πηλίου το 1821, με πρωτεργάτη τον Άνθιμο Γαζή. Αξίζει να επισκεφθείτε τη Βιβλιοθήκη, όπου διασώζονται σπάνια χειρόγραφα και βιβλία, το μικρό λαογραφικό μουσείο του χωριού και την εκκλησία των Παμμεγίστων Ταξιαρχών (1741) στην κεντρική πλατεία.

Σημείο αναφοράς είναι ο περίφημος Σταθμός Μηλεών, όπου καταλήγει η απολαυστική διαδρομή με τον ιστορικό «Μουντζούρη» από τα Άνω Λεχώνια(από άνοιξη ως φθινόπωρο). Το «Τρενάκι του Πηλίου» έκανε το πρώτο του δρομολόγιο μέχρι τις Μηλιές το 1903, πάνω σε μία από τις πιο στενές σιδηροδρομικές γραμμές στον κόσμο (60 εκατοστά). Η κατασκευή του σιδηροδρομικού δικτύου φέρει την υπογραφή του μηχανικού Εβαρίστο Ντε Κίρικο, πατέρα του διάσημου ζωγράφου Τζόρτζιο Ντε Κίρικο. Περπατώντας 500 μέτρα από τον σταθμό, μπορείτε να δείτε τη γέφυρα του Ντε Κίρικο, γνωστή και ως Γέφυρα του Ταξιάρχη.

Δύο χιλιόμετρα μετά τις Μηλιές, ξεχωρίζουν η Βυζίτσαμε τα αρχοντικά της, πετρόχτιστα σπίτια και παραδοσιακούς ξενώνες, και πιο πάνω το χωριό Πινακάτες, με αυθεντική πηλιορείτικη ατμόσφαιρα.
  
Αγναντεύοντας το Αιγαίο

Σε μια κατάφυτη πλαγιά απλώνεται η Ζαγορά, τομεγαλύτερο χωριό του Ανατολικού Πηλίου. Τον 18ο αιώνα ειδικευόταν στην παραγωγή και την εμπορία μεταξιού, με εξαγωγές σε Γερμανία, Δαλματία, Βενετία και άλλα μέρη της Ευρώπης, ενώ στις μέρες μας είναι φημισμένη και για την καλλιέργεια του περίφημου ζαγοριανού μήλου, με ετήσια παραγωγή χιλιάδων τόνων. Εντυπωσιάζουν τα ιστορικά δημόσια κτίριά της, το Ελληνομουσείο, η σχολή όπου μαθήτευσαν –μεταξύ άλλων– ο Ρήγας Φεραίος και ο Άνθιμος Γαζής, και η Βιβλιοθήκη, κοντά στην κεντρική πλατεία.

Ζαγορά

Η Τσαγκαράδα, «η πράσινη θάλασσα»με το πυκνό δίκτυο από λιθόστρωτα καλντερίμια και μονοπάτια, είναι κεφαλοχώρι. Χωρίζεται σε τέσσερις συνοικίες, οι οποίες έχουν ονόματα αγίων από τις εκκλησίες στις πλατείες τους. Στους Άγιους Ταξιάρχες και την Αγία Παρασκευή μπορείτε να δείτε δύο από τους μακροβιότερους πλάτανους, μνημεία της φύσης.

Πλατεία στην Τσαγκαράδα – πλάτανος

Ακόμη και τον χειμώνα, είναι δύσκολο να αντισταθεί κανείς σε μια βόλτα μέχρι τη γραφική Νταμούχαρη και το μοναδικό φυσικό λιμάνι της στην αιγαιοπελαγίτικη πλευρά του Πηλίου (όπου έγιναν και γυρίσματα της ταινίας «MammaMia»).

Στην αγκαλιά του Παγασητικού

Το Τρίκερι διακρίνεται από τα άλλα χωριά του Πηλίου λόγω του νησιώτικου χαρακτήρα του. Δημιουργήθηκε στις αρχές του 17ου από τους κατοίκους του αντικρινού ομώνυμου νησιού, οι οποίοι αναζήτησαν εκεί ασφάλεια από τις επιδρομές των πειρατών. Ανέπτυξε ιδιαίτερα τη ναυτιλία και συμμετείχε με πάνω από 20 πολεμικά πλοία στην επανάσταση του 1821. Η οικονομική άνθησή του αποτυπώνεται στα παλιά αρχοντικά των καραβοκύρηδων. Επίνειο του χωριού είναι η Αγία Κυριακή, ένα ψαροχώρι αναλλοίωτο από τον χρόνο, με υπέροχο φυσικό λιμανάκι.

Κεφαλοχώρι του νότιου Πηλίου είναι η Αργαλαστή, η οποία δημιουργήθηκε σε εύφορο οροπέδιο από νομάδες κτηνοτρόφους επί Τουρκοκρατίας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα νεοκλασικά αρχοντικά της και ο ναός των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, με το μαρμάρινο κωδωνοστάσιο, αντίγραφο του καμπαναριού της Αγίας Φωτεινής στη Σμύρνη.

Μη φύγετε χωρίς:

• Να κάνετε περίπατο στα λιθόστρωτα καλντερίμια των χωριών.
• Να ακολουθήσετε ένα από τα πολλά μονοπάτια που συνδέουν τα χωριά και τους οικισμούς του Πηλίου μέσα σε ονειρεμένο φυσικό τοπίο.
• Να επισκεφθείτε παλιές εκκλησίες και μοναστήρια με ξυλόγλυπτα τέμπλα.
• Να δοκιμάσετε παραδοσιακές πίτες, σπετζοφάι και γλυκά του κουταλιού.

Ευχαριστούμε την κυρία Ελένη Πατρινού, για την παραχώρηση του φωτογραφικού υλικού

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης