Στον κόσμο των υπολογιστών, ιδιαίτερα αυτόν των PC συστημάτων, εδώ και αρκετές δεκαετίες υφίσταται η ανάγκη της αναβάθμισης. Ο όρος «αναβάθμιση» σημαίνει την αντικατάσταση μερών του υπολογιστή με νεώτερα, τα οποία προσφέρουν υψηλότερες επιδόσεις («δύναμη» με πιο απλά λόγια), ενώ μάλιστα, μετά από ένα χρονικό διάστημα, απαιτείται ριζική αλλαγή του συστήματος, με ένα σύγχρονο.
Αυτή λοιπόν η ανάγκη της αναβάθμισης, είναι μέχρι ενός σημείου θεμιτή. Το σημείο αυτό είναι, κατά πόσο αυτή η «ανάγκη» επέρχεται φυσιολογικά, λόγω της εξέλιξης της τεχνολογίας ή στην πραγματικότητα, επιβάλλεται εξαναγκαστικά στον καταναλωτή, μέσω μιας κλασικής τακτικής: τα προγράμματα είναι κακο-γραμμένα (ο εσωτερικός τους προγραμματισμός ή αλλιώς «κώδικας») είτε εσκεμμένα είτε από έλλειψη ευθύνης των προγραμματιστών, με αποτέλεσμα την καθοδηγούμενη και πιεστική αναβάθμιση του PC, ώστε να μπορεί να εκτελεστεί («τρέξει» κοινώς) άρτια το πρόγραμμα.
Κάποιοι ίσως αναφωνήσουν ότι αυτή η τακτική / πρακτική είναι απαραίτητη για την επιβίωση της βιομηχανίας – πιο λιανά: με τις εξαναγκαστικές αναβαθμίσεις, εξασφαλίζεται η συνεχής ροή χρημάτων στις εταιρείες. Αντιθέτως, μια άλλη μερίδα χρηστών, θεωρεί ότι η εν λόγω πρακτική δίνει το δικαίωμα στους προγραμματιστές να μην «ιδρώνουν» για την αποτελεσματικότητα (efficiency) του προγράμματός τους, ήτοι δεν δίνουν ιδιαίτερη σημασία στην λιτή χρήση των πώρων του υπολογιστή (αλόγιστα μεγάλη απαίτηση «δύναμης»). Ποια άποψη είναι σωστή ή λάθος, δυστυχώς δεν έχει βρεθεί απάντηση, καθώς και οι δύο μεριές έχουν τα επιχειρήματά τους.
Η πρακτική αυτή, τα τελευταία χρόνια έχει μεταβεί και στα έξυπνα κινητά τηλέφωνα και πιο πολύ στις Android συσκευές. Τα τεχνικά χαρακτηριστικά αυτών των συσκευών, κάθε λίγο και λιγάκι αναβαθμίζονται, πυροδοτώντας έτσι την όρεξη των καταναλωτών, για μια νέα αγορά. Άσχετα βέβαια, αν υφίσταται ουσιαστική ανάγκη αναβάθμισης ή όχι. Έτσι, το κοινό των Android συσκευών, θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι έχει αρκετά κοινά στοιχεία με αυτό των υπολογιστών PC – χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι αρνητικό (ή θετικό βέβαια).
Πριν από ένα χρόνο περίπου, η εταιρεία σχεδιασμού και ανάπτυξης τσιπ nVIDIA, είχε παρουσιάσει την 3η έκδοση του τσιπ Tegra, με αξιοσημείωτη επίδοση δύναμης, για ταμπλέτες με Android Λειτουργικό Σύστημα. Ένα τσιπάκι πολλά υποσχόμενο, με 5 «καρδιές», 4 βασικές για τις σκληρές δουλειές (πχ. παιχνίδια) – 1 μικρότερη συμπληρωματική για ελαφρύ φόρτο εργασίας (όπως η προβολή ενός βίντεο / φωτογραφίας), ενώ έφερε παράλληλα 12 μικρο-εγκεφάλους ειδικά για την επεξεργασία γραφικών (αναλυτική παρουσίαση: http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=305310&cid=36). Αυτές τις μέρες, διέρρευσαν -ανεπιβεβαίωτες ακόμα- πληροφορίες για την 4η έκδοση Tegra, με την κωδική ονομασία «Wayne». Το νέο υπερ-τσιπ, θα έχει τον ίδιο αριθμό «καρδιών» ή αλλιώς πυρήνων (4+1), όμως θα έχει αντί για 12 μικρο-εγκεφάλων το εντυπωσιακό νούμερο των…72 (ολογράφως: εβδομήντα δύο)!
Παράλληλα η διαρροή κάνει λόγο, για υποστήριξη ανάλυσης οθόνης 2560×1600 σε 24-bit χρωματικού βάθους (ήτοι 16.7 εκατομμύρια αποχρώσεις) ή 1920×1080 στα 120 καρέ ανά δευτερόλεπτο, ενώ γίνεται και μια μικρή αναφορά στις αναλύσεις «4Κ» ή αλλιώς 3860×2160 γραμμών, οι οποίες αναμένονται να εισέλθουν στην αγορά από τον επόμενο χρόνο, με τις νέες τηλεοράσεις Ultra HD 4K. Επίσης, η αρχιτεκτονική που χρησιμοποιεί η nVIDIA για το Tegra 4 για τους πυρήνες είναι η ARM Cortex-A15, η οποία από μόνη της υπόσχεται ιδιαίτερη αύξηση δύναμης (αρκεί να εκμεταλλευθεί από τους προγραμματιστές), ενώ ο τύπος μνήμης RAM που υποστηρίζεται είναι dual-channel DDR3L / LPDDR2 / LPDDR3. Μνεία πρέπει να αποδοθεί και στην υποστήριξη της νέας (σχετικά) θύρας USB 3.0 από το Tegra 4, καθώς (θα) είναι το πρώτο τσιπ για ταμπλέτες που θα την προσφέρει.
Όπως αναφέραμε, οι πληροφορίες είναι αποτέλεσμα ανεπιβεβαίωτης διαρροής και ως εκ τούτου, θα πρέπει όπως σοφά λέει και ο λαός μας, να «κρατάμε μικρό καλάθι» σε τέτοιου είδους διαρροές. Ακολούθως, δεν υπάρχει ουδεμία αναφορά, έστω και «πλαγίως», πότε το νέο τσιπ θα δει το φως της δημοσιότητας, ούτε και σε ποιες / πόσες συσκευές θα ενσωματωθεί. Αυτό που είναι σίγουρο πάντως, είναι ότι η nVIDIA, που κατά κόρον δραστηριοποιείται στον χώρο των PC με κάρτες γραφικών, έχει μεταφέρει την ίδια νοοτροπία αναβάθμισης από τον τομέα των υπολογιστών, σε αυτόν των φορητών συσκευών. Κατά συνέπεια, όπως έγινε με το Tegra 2 και 3, αντίστοιχα έτσι και το Tegra 4 θα ενσωματωθεί σιγά-σιγά σε μια πλειάδα φορητών συσκευών, με ποικιλία συνοδευτικών χαρακτηριστικών (όπως η συχνότητα λειτουργίας και ο τύπος – ποσότητα μνήμης RAM) και επιδόσεων, προς τέρψη των απανταχού καταναλωτών, που διψούν για την «απαραίτητη» αναβάθμιση.
