«Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια…» λέει ο λαός όταν θέλει να δώσει το εύρος χρόνου για ένα θέμα που επί της ουσίας χρονίζει. Και το θέμα της ανάπτυξης υποδομών που σχετίζονται με την κρουαζιέρα στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά, που συζητείται την τελευταία δεκαετία και πλέον, έχει και μία τέτοια πτυχή. Μόλις πρόσφατα και εξ αφορμής των κυβερνητικών σχεδιασμών ανάπτυξης του παραλιακού μετώπου από το Φαληρικό όρμο μέχρι και πέραν της παραλιακής ζώνης του παλαιού αεροδρομίου του Ελληνικού ήρθε στο προσκήνιο και παλαιότερος σχεδιασμός για ανάπτυξη εγκαταστάσεων υποδοχής κρουαζιερόπλοιων στο Φαληρικό όρμο. Σχεδιασμός που είχε προκαλέσει «ομοβροντίες πυρών» από τις εκάστοτε διοικήσεις του ΟΛΠ που δεν είδε με «καλό μάτι» ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Μάλιστα σχεδόν από το 2004 και μετά «κυριάρχησε» η άποψη ότι το τμήμα της κρουαζιέρας του Πειραιά έπρεπε να «επεκταθεί» προς Φάληρο για να καλυφθούν οι μελλοντικές ανάγκες. Άποψη που οδήγησε στην εκπόνηση σχεδίου που βρίσκεται μάλιστα σε φάση ενεργοποίησης. Σύμφωνα με εκπροσώπους των παραγωγικών τάξεων που στο παρελθόν έχουν τοποθετηθεί επί του ζητήματος της επιλογής «σημείου» για την ανάπτυξη εγκαταστάσεων και οι δύο περιπτώσεις έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους, τα οποία μάλιστα έχουν καταγραφεί και σε μελέτες, πλην όμως και οι δύο περιπτώσεις «αδυνατούν» να υποστηρίξουν την εφαρμογή του home porting λόγω αποστάσεως από το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος. Εφαρμογή που φαίνεται να λειτουργεί σε Ηράκλειο και Ρόδο λόγω ακριβώς της γειτνίασης με τα τοπικά αεροδρόμια.
πηγή: the sea nation
