Λαμπερή ήταν και αυτή τη φορά η εκδήλωση για τις βραβεύσεις του ΠΣΑΤ που αφορούν τους κορυφαίους αθλητές/τριες, προπονητής και ομάδες, εννοείται για το αθλητικό 2012! Παρόντες στην αίθουσα του ΣΕΦ υπουργοί, υφυπουργοί, πλήθος κόσμου των σπορ κλπ., όμως:
Επί της ουσίας, η διαδικασία ήταν εν μέρει κάλπικη και να το εξηγήσω. Ως βραβεία του 2012, χωρίς αμφιβολία δεν μπορεί να ληφθεί η διαδικασία του ΠΣΑΤ, αφού ουσιαστικά επρόκειτο για ένα δεκάμηνο. Είναι επιεικώς αντιαθλητικό να βραβεύεις ως κορυφαία ομάδα της χρονιάς που λήγει τον πρωταθλητή Ευρώπης Ολυμπιακό, όταν ένα 48ωρο πριν την εκδήλωση η ομάδα υδατοσφαίρισης των Νεανίδων (του άριστου προπονητή Γιώργου Μορφέση) κατακτούσαν το ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ πρωτάθλημα στο Πέρθ της Αυστραλίας! Δεν είναι δυνατόν να δίνεις προτεραιότητα σε ακριβοπληρωμένους (με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ετησίως…) μπασκετμπολίστες, όταν γνωρίζεις πολύ καλά πως οι νεανίδες του πόλο εξασφαλίζουν ένα μπουκάλι γάλα μετά την σκληρή τους προπόνηση και μια – δυο φορές τον χρόνο ένα μικροποσό ως οδοιπορικά, όταν βεβαίως βρεθούν χρήματα στην ΓΓΑ και το ξεμπλοκάρισμα περάσει από τα γρανάζια της γραφειοκρατίας. Αυτά τα παιδιά ΑΞΙΖΑΝ ένα βραβείο που τους στέρησαν ηλίθιες πρακτικές και κατεστημένο των σπορ.
Έτσι όπως διενεργείται η ετήσια γιορτή των κορυφαίων από τον ΠΣΑΤ αποδείχτηκε πως είναι εκατό τοις εκατό λάθος. Κυρίως επειδή, στερείς σε κάποιους (ατομικά ή ομαδικά) να διεκδικήσουν τον τίτλο του καλύτερου αν –καλή ώρα- τα καταφέρει από τις 15 Νοεμβρίου ως το τέλος του χρόνου. Και αναρωτιέσαι: θα ήταν τόσο τραγικό αν η εκδήλωση του ΠΣΑΤ γινόταν στο ξεκίνημα του νέου χρόνου; Όσο για το γεγονός ότι βραβεύονται όλο και συχνότερα ως κορυφαίοι οι βέροι επαγγελματίες των σπορ σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, σίγουρα δεν τιμά ούτε τον Σύνδεσμο και τους αθλητικούς συντάκτες, ούτε εκείνους οι οποίοι προσφέρουν τις δωρεές (τις λένε και χορηγίες…) για να μπορεί ο Σύνδεσμος των αθλητικών συντακτών να συνεχίζει τον δρόμο του πεπρωμένου του.
Ερώτηση: είχε τόση ανάγκη ο Βασίλης Σπανούλης και…τα άλλα παιδιά του μπασκετικού «Θρύλου» το βραβείο του ΠΣΑΤ, όταν έχουν «σηκώσει» το τρόπαιο της Ευρωλίγκα, έχουν αυξήσει γερά τις τραπεζικές τους καταθέσεις και έχουν ευλογηθεί (μετά τον τελικό της Πόλης) από τον Πατριάρχη; Αστεία πράματα.
Άλλη ερώτηση: ήταν ανάγκη να τιμηθούν ακόμη μία φορά οι αποσυρθέντες από την ενεργό δράση Ν. Λυμπερόπουλος, Τρ. Δέλλας, Αντ. Νικοπολίδης, Α. Χαριστέας (αυτός συνεχίζει); Αραγε γιατί ξεχάστηκαν ο Ηλίας Ρωσσίδης, ο Ηλίας Υφαντής και ο Μίμης Δομάζος;
Και του χρόνου!
ΥΓ: Και μη πει κάποιος ότι η σούπερ επιτυχία των νεανίδων μας αιφνιδίασε την διοίκηση του ΠΣΑΤ. Όταν έχεις να κάνεις με ομάδα ενός σπορ που συνεχώς κερδίζει τίτλους σε παγκόσμιο επίπεδο και Ολυμπιακούς αγώνες, τα τελευταία χρόνια, δεν αιφνιδιάζεσαι, αλλά οφείλεις να περιμένεις…
