Σε φρούριο έχει μετατραπεί το κτήριο όπου στεγάζεται η εφημερίδα «Cumhuriyet» σε συνοικία της Κωνσταντινούπολης. Είναι η μόνη εφημερίδα που δεν ελέγχεται από την κυβέρνηση. Έπειτα από άπειρες απειλές και βομβιστικές απόπειρες έχουν ληφθεί δρακόντεια μέτρα ασφαλείας και ουδείς μπορεί να μπει χωρίς να περάσει έλεγχο από πάνοπλους φρουρούς και ανιχνευτή μετάλλων.
«Βρίσκονται άδικα στη φυλακή»
Πολλοί από τους δημοσιογράφους που γράφουν για τη στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία ή για τα γυναικεία δικαιώματα είχαν φασαρίες με τις Αρχές. Παρ’ όλα αυτά, συνεχίζουν να γράφουν. Για τον αρχισυντάκτη Φαρούκ Ερέν κάθε μέρα αποτελεί μια δύσκολη ημέρα. Λόγω των κυβερνητικών πιέσεων οι διαφημίσεις έπεσαν κατακόρυφα και μαζί τους η κυκλοφορία. Καθημερινά η εφημερίδα γράφει για δικαστικές περιπέτειες συνεργατών της. Αυτήν τη φορά πρόκειται για 17 δημοσιογράφους και εργαζομένους που έχουν κατηγορηθεί από το περασμένο καλοκαίρι για στήριξη τρομοκρατικής οργάνωσης, όπως η κουρδική οργάνωση PKK ή το κίνημα Γκιουλέν, το οποίο ο πρόεδρος Ερντογάν θεωρεί ότι υποκίνησε το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016. Οι κατηγορίες επισύρουν ποινές κάθειρξης από 7 μέχρι 43 χρόνια.
«Οι άνθρωποί μας βρίσκονται εντελώς άδικα στη φυλακή» λέει ο Φαρούκ Ερέν. «Η εφημερίδα ήταν πάντα στόχος φασιστών, ισλαμιστών, κάθε είδους ριζοσπαστών που τους ήταν πρόβλημα η δημοσιογραφική μας εργασία» προσθέτει. Οι περισσότεροι κατηγορούμενοι αφέθηκαν ελεύθεροι μετά την πρώτη ανάκριση για τη διάρκεια της δίκης, οι τρεις έχουν προφυλακιστεί εδώ και 14 μήνες. Ο πιο γνωστός για τα αποκαλυπτικά του ρεπορτάζ είναι ο Αχμέτ Σικ. Ο Σικ εκμεταλλεύεται τη δίκη εναντίον του και των συναδέλφων του για να προκαλέσει την προσοχή. «Δεν υπερασπίζομαι τον εαυτό μου, κατηγορώ» φώναξε στον δικαστή σε μια κατάθεση. Τον περασμένο Δεκέμβριο η δίκη μάλιστα διεκόπη, όταν τον πέταξαν έξω από την αίθουσα, διότι υπερασπιζόμενος τον εαυτό του έκανε λόγο για δικτατορικό καθεστώς στην Τουρκία.
«Έκανε απλώς τη δουλειά του»
Η Γιόνκα Σικ, η γυναίκα του, συναντά τον σύζυγό της μόνο στην αίθουσα του δικαστηρίου ή στη φυλακή. Και έχει προετοιμαστεί ότι θα μείνει για πολύ ακόμη εκεί. «Πιστεύω στον Αχμέτ και στον εαυτό μου» λέει. «Αλλά προσδοκίες; Όχι από αυτήν τη Δικαιοσύνη και αυτό το κράτος δεν περιμένω απολύτως τίποτα» σημειώνει. Έξω από το σπίτι της οργανώνει δράσεις αλληλεγγύης για τον άνδρα της και τους συναδέλφους του ή διαδρομές με λεωφορεία για δημοσιογράφους και παρατηρητές της δίκης. Η ακροαματική διαδικασία γίνεται στο συγκρότημα φυλακών της Σηλυβρίας, δύο ώρες με το αυτοκίνητο από την Κωνσταντινούπολη. «Εάν δει κάποιος τις συνθήκες κράτησης του Αχμέτ και των συναδέλφων του, και παρακολουθήσει πώς ορθώνουν ανάστημα στο δικαστήριο και υπερασπίζονται τη δημοσιογραφία, όλο αυτό κάνει πολλούς ανθρώπους υπερήφανους» τονίζει.
Η ίδια χαρακτηρίζει τις κατηγορίες παράλογες. Ο άνδρας της φυλακίστηκε και παλαιότερα επειδή έγραψε ένα επικριτικό βιβλίο για τις μηχανορραφίες του ιεροκήρυκα Γκιουλέν. Τότε ο Γκιουλέν ασκούσε μεγάλη επιρροή στην Τουρκία. Γι’ αυτό και το βιβλίο απαγορεύτηκε, αποσύρθηκε από την κυκλοφορία και ο Σικ φυλακίστηκε. Σήμερα ο Γκιουλέν θεωρείται εχθρός «νούμερο 1» στην Τουρκία και ο Σικ λογοδοτεί για προπαγάνδα υπέρ του Γκιουλέν. «Ο Αχμέτ δημοσιογραφεί τα τελευταία 28 χρόνια και γράφει κυρίως για θέματα παραβιάσεων του νόμου, γι’ αυτό δεν είναι η πρώτη φορά που έχει προβλήματα με το κράτος ή το κράτος έχει προβλήματα μαζί του» τονίζει η Γιόνκα Σικ. «Όλες οι αποδείξεις σε βάρος του που αναφέρονται στο κατηγορητήριο αφορούν σε δημοσιογραφικά άρθρα και συνεντεύξεις που πήρε. Έκανε απλώς τη δουλειά του».
Πηγή: DW
