Του Κώστα Μπετινάκη
«Για τα αμερικανικά Μέσα ο Ούγκο Τσάβες, ήταν από την αρχή ένας κλόουν, ένας δημαγωγός, ένας δικτάτορας που έκανε αποτρόπαιες δηλώσεις, υπέκλεπτε εκλογικές νίκες και είχε μετατρέψει σε σκουπίδια την οικονομία της Βενεζουέλα» έγραψε ο Steve Rendall στην ηλεκτρονική σελίδα της Λε Μοντ Ντιπλοματίκ (http://mondediplo.com/).
Τον άνθρωπο που κληρονόμησε την εξουσία από τον Τσάβες, τον Νικόλα Μαδούρο το αμερικανικό περιοδικό «Foreign Policy», χαρακτηρίζει «άνθρωπο μυστήριο».
Όπως όμως συμβαίνει με τους επίγονους, ο διάδοχος δεν τα πήγε τόσο καλά στις εκλογές. Παρόλα αυτά όμως, θα ολοκληρώσει το υπόλοιπο της προεδρικής θητείας του Τσάβες ως το 2019, χωρίς ούτε οι ίδιοι οι ψηφοφόροι να τον γνωρίζουν καλά, όπως τον προκάτοχό του.
Ελάχιστα στοιχεία είναι γνωστά για τον Μαδούρο. Όπως ότι έχει συμπληρώσει τα 50 χρόνια του και ήταν μέλος του κινήματος των Τσαβιστών από την αρχή, μαζί με τη σύντροφό του Σίλια Φλόρες (με την οποία δεν είναι ξεκάθαρο αν είναι παντρεμένοι).
Η Φλόρες (δικηγόρος) κι ο Μαδούρο (ήταν οδηγός στον υπόγειο του Καράκας και συνδικαλιστής) ενώθηκαν με το κίνημα των Τσαβίστας, όταν εκείνη ανέλαβε την υπεράσπιση του Τσάβες μετά το αποτυχημένο πραξικόπημά του το 1992.
Από τη στιγμή που κήρυξε τη «Μπολιβαριανή επανάσταση», ο Τσάβεζ, ο Μαδούρο ήταν στο πλευρό του. Κατόπιν υπήρξε μέλος της Συνταγματική Επιτροπής που συνέταξε το νέο καταστατικό χάρτη της χώρας το 1999.
Υπήρξε μέλος του Κογκρέσου ως το 2005 και κατόπιν είχε αναλάβει το υπουργείο Εξωτερικών, ως τα τέλη του περασμένου χρόνου. Από τη θέση εκείνη είχε αναλάβει την εφαρμογή της «Αμφιλεγόμενης», εξωτερικής πολιτικής του Τσάβες όπως την χαρακτήριζαν τα αμερικανικά Μέσα.
Εκείνο που θεωρείται περισσότερο ενοχλητική πληροφορία για τους κυβερνητικούς αμερικανικούς κύκλους, είναι πως ο Μαδούρο είχε περάσει το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του ’80 στην Κούβα, χωρίς να έχει εξηγηθεί ο λόγος παραμονής του εκεί.
Οι ίδιοι κύκλοι υποστηρίζουν ότι ο Τσάβες διάλεξε το Μαδούρο για διάδοχό του ακριβώς επειδή ήταν αρεστός στον Κάστρο…
Η αντιπολίτευση με επικεφαλής τον εκλεκτό των ΗΠΑ Ενρίκε Καπρίλες, είχε επικεντρωθεί στην οικονομική πολιτική, για την οποία έκρινε ως υπεύθυνο το Μαδούρο. Ειδικότερα για το τεράστιο δημόσιο έλλειμμα, τον πληθωρισμό και την υποτίμηση του νομίσματος δύο φορές μέσα στους τελευταίους μήνες. Κατήγγειλε ακόμα το Μαδούρο ότι δεν είχε εξηγήσει πως θα αντιμετωπίσει τα οικονομικά προβλήματα της χώρας.
Ο Ούγκο Τσάβες, που εγκατέλειψε τα εγκόσμια στις 5 Μαρτίου, ήταν οραματιστής και τέθηκε επικεφαλής ενός κινήματος που άρχισε να μεταμορφώνει το πολιτικό περιβάλλον στη Νότια Αμερική.
Θα είναι πολύ δύσκολο για το Μαδούρο να μπορέσει να συνεχίσει την πολιτική ενός ηγέτη που είχε κατορθώσει να ξεπεράσει τα όρια της χώρας του. Όχι μόνο στην περιοχή της Νότιας Αμερικής. Αν ρωτήσετε κάποιον σε δρόμο μιας ευρωπαϊκής πόλης, είναι σίγουρο πως δεν θα γνωρίζει το όνομα του πρωθυπουργού της Σουηδίας, ή του ηγέτη της Σαουδικής Αραβίας. Σίγουρα όμως γνώριζε ποιος ήταν ο Τσάβες.
