Στη Νόρτσια, τη μικρή πόλη της Ούμπρια, που επλήγη από τον σημερινό σεισμό, οι κάτοικοι αρνούνται να εγκαταλείψουν την περιοχή παρά το γεγονός ότι η γη συνεχίζει να σείεται από τους μετασεισμούς.
«Να φύγω να πάω πού; Εγώ γεννήθηκα εδώ» δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Φελιτσιάνο Λάνζι, ένας 70χρονος κάτοικος της Νόρτσια, που βρίσκεται σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από το επίκεντρο του σεισμού.
Το σπίτι του δεν έχει καταρρεύσει, ωστόσο «είναι πλέον αδύνατο να μείνει κανείς σε αυτό», τού εξηγούν οι πυροσβέστες, που έφθασαν σύντομα στην περιοχή μετά τη σεισμική δόνηση των 6,5 Ρίχτερ που σημειώθηκε στις 07.40 το πρωί της Κυριακής.
Αν και στη Νόρτσια δεν υπάρχουν σοβαρά τραυματίες, η αρχιτεκτονική της κληρονομιά έχει πληγεί σε μεγάλο βαθμό: Από τη βασιλική του Αγίου Βενέδικτου, ένα κόσμημα του 19ου αιώνα από το οποίο έχει παραμείνει όρθια μόνο η πρόσοψη, έως τον καθεδρικό ναό της Σάντα Μαρία, που έχει μερικώς καταρρεύσει.
Από τους 5.000 κατοίκους που μετρά η κοινότητα, πολλοί έφυγαν για να μείνουν σε συγγενείς ή στα κέντρα υποδοχής που έχουν διαμορφωθεί στην περιοχή μετά τους σεισμούς της 24ης Αυγούστου και της περασμένης Τετάρτης.
Οι υπόλοιποι, έχουν συγκεντρωθεί ακολουθώντας τις οδηγίες των ομάδων πρώτων βοηθειών σε σημεία περιμετρικά της πόλης αναμένοντας την άδεια των Αρχών να μπουν στα σπίτια τους για να πάρουν μαζί τους κάποια προσωπικά αντικείμενα.
«Αφήστε με να περάσω, μονάχα για να γεμίσω ένα σακίδιο και θα ξαναβγώ σύντομα έξω» ζητεί ένας κάτοικος από έναν πυροσβέστη, ο οποίος ωστόσο του απαντά αρνητικά.
Λίγο πιο δίπλα είναι η Κάρλα Πατσίφικα που περιμένει υπομονετικά έναν πυροσβέστη να την συνοδεύσει έως το σπίτι της. «Θέλω να πάρω δύο τρία πράγματα προτού πάω στο σπίτι της κόρης μου που ζει στην Περούτζια και η οποία με αναζητά. Ελπίζω να μπορέσω να μείνω εκεί λίγες ημέρες, μετά θα δούμε» λέει η 60χρονη στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Νιώθοντας απόγνωση από τα απανωτά «χτυπήματα» του Εγκέλαδου, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να πάει να μείνει αλλού. «Δεν θέλουμε να φύγουμε, θέλουμε απλά κατοικίες που αντέχουν τα «χτυπήματα». Η ζωή μας είναι ωραία εδώ» εξηγεί η Πατσίφικα.
