Ο Ρίτσαρντ Νίξον (9 Ιανουαρίου 1913 – 22 Απριλίου 1994) ήταν ο 37ος πρόεδρος των ΗΠΑ (1969-1974). Επίσης διετέλεσε αντιπρόεδρος των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Αϊζενχάουερ (1953-1961). Είναι μέχρι στιγμής ο μοναδικός που έχει εκλεγεί ως πρόεδρος και αντιπρόεδρος σε δύο διαφορετικές περιόδους, αλλά και ο μόνος πρόεδρος που παραιτήθηκε από τη θέση του.
Η παραίτησή του ήρθε ως συνέχεια του σκανδάλου Watergate σε μια απόπειρα να αποφύγει την καθαίρεσή του από το αξίωμα του προέδρου. Η θητεία του συνδέθηκε τόσο με την κλιμάκωση του πολέμου στο Βιετνάμ όσο και με την αποχώρηση των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων από εκεί το 1973. Τον αντικατέστησε ο δεύτερος αντιπρόεδρός του, Τζέραλντ Φορντ, ο οποίος και του απέδωσε χάρη για οποιοδήποτε αδίκημα διέπραξε επί θητείας του, από τις 20 Ιανουαρίου 1969 έως τις 9 Αυγούστου 1974.
Το σκάνδαλο Watergate
Η θητεία του Νίξον «αμαυρώθηκε» από το σκάνδαλο Watergate, το οποίο έμελλε να αποτελέσει και την αιτία της παραίτησής του. Πρόκειται για μυστικές επιχειρήσεις που είχε εγκρίνει ο ίδιος προκειμένου να «σαμποτάρει» την προεκλογική εκστρατεία των Δημοκρατικών, ενώ ο ίδιος συμμετείχε στην προσπάθεια συγκάλυψης των εν λόγω πρακτικών.
Το όνομα «Γουότεργκεϊτ» (Watergate) προέρχεται από το ξενοδοχείο και τα γραφεία Γουότεργκεϊτ στην Ουάσινγκτον, όπου το Δημοκρατικό Κόμμα διατηρούσε τα κεντρικά γραφεία του το 1972. Τις πρώτες πρωινές ώρες της 17ης Ιουλίου, ένας φύλακας στα γραφεία του 6ου ορόφου, παρατήρησε πως σε αρκετές από τις πόρτες είχε τοποθετηθεί κολλητική ταινία, ώστε να κλείνουν χωρίς να κλειδώνουν, οπότε κάλεσε την αστυνομία. Πέντε άνδρες πιάστηκαν να φωτογραφίζουν και να κλέβουν έγγραφα, καθώς και να τοποθετούν κοριούς σε τηλεφωνικές γραμμές.
Τη διάρρηξη είχε οργανώσει ο πρώην πράκτορας του FBI, Τζ. Γκόρντον Λίντι, με τη βοήθεια του πρώην πράκτορα της CIA, Εβ. Χάουαρντ Χαντ με τις… ευχές του Νίξον.
Δύο δημοσιογράφοι της «Washington Post», οι Καρλ Μπέρνστιν και Μπομπ Γούνντγορντ, διεξήγαγαν έρευνα, η οποία τελικά οδηγήθηκε στο ίδιο το πρόσωπο του προέδρου των ΗΠΑ.
