Ερειπωμένα νοσοκομεία, εγκαταλειμμένα σπίτια, άδειες πισίνες, ξέστρωτα κρεβάτια, γεύματα που κόπηκαν στη μέση, σκόρπια, διαλυμένα υπάρχοντα είναι ό,τι έχει απομείνει από την άλλοτε ακμάζουσα πόλη του Πρίπιατ.
Μια πόλη 50.000 κατοίκων, που εκπροσωπούσε το σοβιετικό όραμα για το μέλλον, με τον πρωτοπόρο αστικό σχεδιασμό και τη μοντέρνα αρχιτεκτονική της.
Και τότε, 30 χρόνια πριν, όλα τέλειωσαν, βίαια και ξαφνικά.
Σε απόσταση μόλις 3 χιλιομέτρων από τον πρώτο σταθμό πυρηνικής ενέργειας της χώρας, το Πρίπιατ ήταν προορισμένο να φιλοξενήσει τους επιστήμονες, τους εργάτες και το προσωπικό ασφαλείας που εργάζονταν εκεί.
26 Απριλίου 1986. Ένας αντιδραστήρας στην καρδιά της μονάδας του Τσέρνομπιλ καταρρέει, πυροδοτώντας τη χειρότερη πυρηνική καταστροφή που γνώρισε ποτέ ο κόσμος.
2015. Ο Αυστριακός φωτογράφος Roland Verant τολμά να μπει στην απαγορευμένη ζώνη και να αιχμαλωτίσει τα φαντάσματα ενός φιλόδοξου όσο και τραγικού παρελθόντος.
Οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους:
