Ένα πολύ ενδιαφέρον αφιέρωμα στον μετρ του σασπένς και της αγωνίας Άλφρεντ Χίτσκοκ έχει προγραμματίσει ο κινηματογράφος Άστυ στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου. Το πρόγραμμα προβολών δεν περιλαμβάνει μόνον πολύ γνωστές ταινίες του σκηνοθέτη, όπως ο «Άνθρωπος που γνώριζε πολλά» και «Τηλεφωνήσατε ασφάλεια αμέσου δράσεως», αλλά και λιγότερο γνωστές, όπως το ναυτικό δράμα «Ναυαγοί», γυρισμένο εξ ολοκλήρου μέσα σε μια σωσίβια λέμβο, και το δικαστικό δράμα «Υπόθεση Πάρανταϊν» με τον Γκρέγκορι Πεκ και την Αλίντα Βάλι – μια από τις πιο παραγνωρισμένες ίσως ταινίες του δημιουργού.
Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ είναι κυρίως γνωστός για την πρωτοπορία της οπτικής έκφρασής του, η οποία πάντοτε ανανεωνόταν και κατά περίεργο τρόπο πάντοτε έμενε η ίδια. Ξεκίνησε την κινηματογραφική καριέρα του κατά τη διάρκεια του βωβού, πράγμα το οποίο εξηγεί με σαφήνεια γιατί ακόμα και στις ομιλούσες ταινίες του στηρίχθηκε κυρίως στην εικόνα ως μέσον «μεταφοράς» συναισθημάτων. Γνώριζε πώς να στήνει και να κινηματογραφεί έξυπνες σεκάνς και ανέκαθεν αναζητούσε νέους τρόπους για να πει ιστορίες μέσω των εικόνων.
Ο ιστορικός Λοράν Μπουζερό κάνει την εξής ενδιαφέρουσα παρατήρηση για τον σκηνοθέτη: «Έτσι όπως υπάρχουν μοτίβα και παραλληλισμοί στο οπτικό στιλ του Χίτσκοκ, υπάρχει και ένας συνδετικός κρίκος που ενώνει τους ήρωες των ταινιών του». Ενώ οι κάμερές του για παράδειγμα «φλέρταραν» με τις ξανθιές που τόσο συχνά κυριαρχούσαν στις ταινίες του, τα λόγια αυτών των γυναικών εξέφραζαν την πραγματική φύση τους και αποκάλυπταν, περισσότερο απ’ όσο θα μπορούσε να καταφέρει η κάμερα, το πώς ο Χίτσκοκ τις αντιμετώπιζε.
Πέρα από τις ταινίες που αναφέρθηκαν οι υπόλοιπες του αφιερώματος είναι οι εξής:
«Η ταβέρνα της Τζαμάικα»
(«Jamaica Inn», 1939)
Στην Αγγλία του 1880, μια ομάδα ανελέητων λαθρεμπόρων, άντρο των οποίων είναι ένα ερειπωμένο πανδοχείο, έρχονται αντιμέτωποι με τον άνθρωπο που τους καταδιώκει… Το ομότιτλο βιβλίο της Δάφνης Ντε Μοριέ όπως το «συνέλαβε» ο Χίτσκοκ, φτιάχνοντας ένα γοτθικό μελόδραμα εποχής πάνω στην αλήθεια, το ψέμα και τη θεαματοποίηση του θανάτου.
«Ρεβέκκα»
(«Rebecca», 1940)
Η βραβευμένη με Όσκαρ καλύτερης ταινίας πρώτη αμερικανική ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ είναι μια έξυπνη μεταφορά του βιβλίου της Δάφνης ντε Μοριέ με τον Λόρενς Ολίβιε στον ρόλο ενός χήρου αριστοκράτη (Λόρενς Ολίβιε) που προσπαθεί να ξεφύγει από το «φάντασμα» της πεθαμένης συζύγου του αντικαθιστώντας την με μια καινούργια (Τζόαν Φοντέν).
«Νοτόριους»
(«Notorious», 1946)
Παροιμιώδες ερωτικό θρίλερ του Άλφρεντ Χίτσκοκ στο οποίο μία νεαρή γυναίκα με τη βοήθεια ενός κατασκόπου προσπαθεί να παγιδέψει τον αρχηγό μιας ομάδας Βραζιλιάνων νεοναζί. Οι Ίνγκριντ Μπέργκμαν και Κάρι Γκραντ πλάθουν ένα αξέχαστο ντουέτο δίπλα στον Κλοντ Ρέινς που υποδύεται τον ναζιστή, για τον οποίο προτάθηκε για το Όσκαρ Β’ ρόλου.
«Σιωπηλός μάρτυς»
(«Rear window», 1954)
Ένας φωτογράφος (Τζέιμς Στιούαρτ), εγκλωβισμένος στο αναπηρικό του καροτσάκι, παρακολουθεί με τον τηλεφακό του τα διαμερίσματα της απέναντι πολυκατοικίας, σε κάποια από τα οποία πιθανότατα να κατοικεί ένας δολοφόνος. Το αριστούργημα του Άλφρεντ Χίτσκοκ, μια ταινία που για πολλούς κριτικούς ανήκει στις 10 καλύτερες όλων των εποχών.
«Το κυνήγι του κλέφτη»
(«To catch a thief», 1955)
Πρώην διαρρήκτης, θα βρεθεί και πάλι στην κορυφή της λίστας των υπόπτων μιας σειράς ληστειών στη Ριβιέρα του 55′. Δεν θα καταχωρήσουμε και αυτήν την ταινία στις μεγάλες δημιουργίες του Άλφρεντ Χίτσκοκ, ο οποίος εδώ δίνει μεγαλύτερη σημασία στο κοσμικό χιούμορ, παρά το σασπένς από το οποίο μπορεί να πηγάσει το χιούμορ. Με τους Κάρι Γκραντ, Γκρέις Κέλι.
«Δεσμώτης του ιλίγγου»
(«Vertigo», 1958)
Ένας ντετέκτιβ (Τζέιμς Στιούαρτ, στη φωτογραφία) παθιάζεται με την γυναίκα που παρακολουθεί (Κιμ Νόβακ) και φθάνει στα πρόθυρα της τρέλας όταν εκείνη δολοφονείται. Ακόμα περισσότερη σύγχυση του προκαλεί η γνωριμία του με μια άλλη γυναίκα η οποία μοιάζει εκπληκτικά με τη νεκρή. Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ στην πιο προσωπική και ιδιόμορφη ταινία του «παίζει» με τις αισθήσεις μας και, όπως πάντα, κερδίζει το παιχνίδι.
«Στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων»
(«North by northwest», 1959)
Ένας διαφημιστής παρεξηγείται ως κατάσκοπος και μπλέκει στη χειρότερη περιπέτεια της ζωής του, που χάρη στη δεξιοτεχνία του σκηνοθέτη Άλφρεντ Χίτσκοκ μετατρέπεται σε μια από τις πιο διασκεδαστικές και ανεξίτηλες στον χρόνο περιπέτειες του κινηματογράφου. Ο Κάρι Γκραντ είναι ο τέλειος «χιτσκοκικός» ήρωας, η Εύα Μαρί Σεντ, όμως, είναι από τις λιγότερο εντυπωσιακές ξανθιές του.
4-5 Ιουλίου
ΝΑΥΑΓΟΙ (Lifeboat, 1944)
Η ΤΑΒΕΡΝΑ ΤΗΣ ΤΖΑΜΑΪΚΑ (Jamaica Inn, 1939)
ΝΑΥΑΓΟΙ (Lifeboat, 1944)
6-7 Ιουλίου
ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΚΛΕΦΤΗ (To Catch a Thief, 1955)
ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΩΝ 4 ΓΙΓΑΝΤΩΝ (North by Northwest, 1959)
ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΚΛΕΦΤΗ (To Catch a Thief, 1955)
8-9-10 Ιουλίου
ΡΕΒΕΚΚΑ (Rebeca, 1940)
ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΑΡΑΝΤΑΪΝ (The Paradine Case, 1947)
ΡΕΒΕΚΚΑ (Rebeca, 1940)
11-12 Ιουλίου
ΥΠΟΘΕΣΗ NOTORIOUS (Notorious, 1946)
Η ΤΑΒΕΡΝΑ ΤΗΣ ΤΖΑΜΑΪΚΑ (Jamaica Inn, 1939)
ΥΠΟΘΕΣΗ NOTORIOUS (Notorious, 1946)
13-14 Ιουλίου
Ο ΔΕΣΜΩΤΗΣ ΤΟΥ ΙΛΙΓΓΟΥ (Vertigo, 1958)
ΣΙΩΠΗΛΟΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ (Rear Window, 1954)
Ο ΔΕΣΜΩΤΗΣ ΤΟΥ ΙΛΙΓΓΟΥ (Vertigo, 1958)
15-16-17 Ιουλίου
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕ ΠΟΛΛΑ (The Man Who Knew Too Much, 1956)
ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΑΤΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΑΜΕΣΟΥ ΔΡΑΣΕΩΣ (Dial M for Murder, 1954)
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕ ΠΟΛΛΑ (The Man Who Knew Too Much, 1956)
