Το NCAA Tournament διανύει τα τελευταία μέτρα για τη στέψη του φετινού πρωταθλητή. Κάτι που θα γίνει τα ξημερώματα της Τρίτης 5 Απριλίου (04.20), στο παιχνίδι που οι συνδρομητές του ΟΤΕ TV θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν από το OTE SPORT 4HD.
O Χακίμ Ουόρικ μίλησε στην εκπομπή «Pick & Roll» και στον Άρη Μπάρκα για τον τίτλο που είχε κατακτήσει με το Syracuse, το 2003.
Διαβάστε τι είπε:
Για την εμπειρία: «Είναι ένα από αυτά τα πράγματα που θα θυμάσαι για πάντα και κάθε χρόνος που περνά, σε κάνει να καταλαβαίνεις πόσο σημαντικό είναι. Είμαι 33 χρόνων και αυτό έγινε όταν ήμουν 19 στα 20. Είναι κάτι που δεν ξεχνάς ποτέ, ένα από τα πράγματα που θα καθόμαστε και θα βλέπουμε στην τηλεόραση, με τον εγγονό μου, μια μέρα, όταν θα εμφανιστεί κάπου αυτή η στιγμή. Είναι εκπληκτικό συναίσθημα να είσαι μέρος της ιστορίας».
Για το συναίσθημα που ακόμα του προκαλεί η ανάμνηση εκείνης της ημέρας: «Πάντα θα έχουμε έναν ιδιαίτερο δεσμό, μια αδελφότητα, γίναμε όλοι ένα. Δεν είναι πολλοί εκείνοι που έχουν την ευκαιρία να παίξουν σε ένα Final Four, πόσω μάλλον να κερδίσουν το πρωτάθλημα. Το να κερδίζεις με τους συμπαίκτες σου και το προπονητικό τιμ, για όλους τους φιλάθλους, είναι κάτι που δεν μπορείς να ξεχάσεις ποτέ. Που πάντα θα νιώθεις “δεμένος” με όσους το έζησες».
Για την τάπα στον Μάικλ Λι του Κάνσας, όταν εκείνος σηκώθηκε να σουτάρει για τρεις πόντους στην προσπάθειά του να στείλει το ματς στην παράταση: «Ήταν εξωπραγματικό το συναίσθημα. Ήξερα ότι έπρεπε να πάω στη φάση. Είχα νιώσει πως απογοήτευσα την ομάδα μου, έχοντας αστοχήσει σε βολή. Το γεγονός ότι ήμουν σε θέση να κάνω εκείνη την τάπα ήταν τεράστια ανακούφιση. Όταν τελείωσε το παιχνίδι και κάναμε την έκπληξη, γιατί ήμασταν το αουτσάιντερ, η χαρά και η ευτυχία ήταν απίστευτη».
Για τις σκέψεις που είχε τη στιγμή που έκανε το κόψιμο: «Σίγουρα έπρεπε να κάνω κάτι. Ήταν ελεύθερος και έτοιμος να πάρει το σουτ και προσπάθησα να πάω πάνω του. Δεν προσπάθησα να κάνω τάπα, γιατί δεν πίστευα ότι μπορώ να τον προλάβω. Αυτό που προσπάθησα να κάνω ήταν να αλλοιώσω όσο μπορούσα το σουτ. Τελικά, βρέθηκα σε θέση να βάλω το χέρι μου στην μπάλα και αυτό ήταν ακόμα καλύτερο».
