Αυξάνει διαρκώς ο βαθμός δυσκολίας διαχείρισης της κρίσης στην παγκόσμια ναυτιλία, ειδικά στο ξηρό φορτίο, αφού η πτώση των πετρελαϊκών τιμών δημιουργεί νέους πονοκεφάλους στις διοικήσεις των ναυτιλιακών ομίλων. Οι εταιρείες, και ειδικά αυτές που διαχειρίζονται bulk carriers, εκτός από την πλεονάζουσα χωρητικότητα, τα λιγότερα φορτία, τα προβλήματα στη εύρεση χρηματοδότησης και την κάθετη πτώση των τιμών των πλοίων, έχουν να αντιμετωπίσουν και τα απόνερα από το πετρέλαιο και του «stop» στο slow steaming που ζητούν επιτακτικά οι ναυλωτές.
Υπολογίζεται ότι μια αύξηση της ταχύτητας κατά ένα κόμβο θα αυξήσει τη διαθέσιμη χωρητικότητα κατά 4%, γεγονός που θα πιέσει ακόμα περισσότερο τους ναύλους, οι οποίοι είναι ήδη σε ιστορικά χαμηλά. Ο BDI είναι στις 335 μονάδες όταν πριν από έξι χρόνια, τον Μάιο του 2008 ήταν στα υψηλά όλων των εποχών στις 11.500 μονάδες.
Πιο συγκεκριμένα, οι ναυλωτές με αφορμή την κάθετη πτώση στην τιμή του πετρελαίου πιέζουν τις ναυτιλιακές εταιρείες να αυξήσουν ταχύτητα στα πλοία, με αποτέλεσμα να χάνουν το πλεονέκτημα του slow steaming. Tα προηγούμενα χρόνια όταν οι πετρελαϊκές τιμές ήταν στα ύψη, είχαν κατεβάσει ταχύτητες, προκειμένου να μειώσουν το κόστος, ενώ παράλληλα πέτυχαν να μειώσουν τον ομίλια των παγκόσμιων θαλάσσιων μεταφορών, άρα και να περιορίσουν τη διαθεσιμότητα των πλοίων. Η αύξηση της ταχύτητας θα επιτείνει το μεγάλο πρόβλημα της πλεονάζουσας χωρητικότητας, μειώνοντας τους διαθέσιμους ναύλους και στέλνοντας ακόμα περισσότερα πλοία για lay up ή για scrap. Στελέχη της αγοράς σημείωναν στη «Ν» ότι το ζήτημα αυτό κυριαρχεί το τελευταίο διάστημα στις συσκέψεις των ναυτιλιακών εταιρειών.
