του Δρ. Ουίλλιαμ Μάλλινσον[i]
Μετάφραση Θοδωρής Μπουχέλος[ii]
Κάθε φορά που η Τουρκία (η χώρα με τις γνωστές βλέψεις προσχωρήσεως στην ΕΕ) παραβιάζει τα Ελληνικά (και, παρεμπιπτόντως, ευρωπαϊκά) σύνορα, διεκδικεί εδάφη και απειλεί με πόλεμο, ο ελληνικός λαός, η κυβέρνησή του και τα ΜΜΕ εκφράζουν ομοθυμαδόν την αποδοκιμασία τους. Κι όμως, όλως παραδόξως, η Ελλάς μοιάζει να μην ενοχλείται και να ανέχεται κάτι πολύ πιο επικίνδυνο από αυτούς τους υστερικούς εξ ανατολών παληκαρισμούς: την υποβάθμιση και τον ευτελισμό της στρατιωτικής θητείας από κάποια ιδιωτικά κολλέγια. Τον «εχθρό» απαρτίζουν κυρίως διάφορα ελληνικά, αμερικάνικά και βρετανικά επιχειρηματικά –και κυβερνητικά- αρπακτικά, τα οποία επενδύουν στα διαβόητα «Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών», τα οποία βρίσκονται υπό τον έλεγχο του Υπουργείου Αναπτύξεως. Τα κολλέγια οφείλουν να δηλώνονται ως «Εργαστήρια» προκειμένου να μπορούν να έχουν πρόσβαση στους καταναλωτές σπουδαστές τους. Η έρευνα σ’ αυτά τα ιδρύματα δεν είναι παρά χίμαιρα, οι περισσότεροι διδάσκοντες υπογράφουν βραχυπρόθεσμες συμβάσεις, ενώ το επίπεδο σπουδών τους είναι μακράν χαμηλότερο εκείνου των ελληνικών κρατικών πανεπιστημίων.
Το πιο σοβαρό, όμως, είναι ότι δίνουν την δυνατότητα σε χιλιάδες αποφοίτους λυκείου να αναβάλουν την στρατιωτική τους θητεία, αγοράζοντας «πτυχίο». Αυτό θίγει την ίδια την ευψυχία της Ελλάδος, τις ένοπλες δυνάμεις της και μάλλον θα πρέπει να διασκεδάζει αφάνταστα τους Τούρκους στρατηγούς… Ας μην ξεχνάμε ότι η θητεία είναι ένα ατυχές εκ των ων ουκ άνευ για την Ελλάδα, τη μοναδική χώρα-μέλος της ΕΕ που βρίσκεται υπό συνεχή στρατιωτική απειλή. Ποιος καλύτερος τρόπος για να εξαπατηθεί το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης και ταυτοχρόνως να υπονομευθεί και η ελληνική εκπαίδευση;
Και γιατί θεωρείται το θέμα τόσο σημαντικό; Διότι σύμφωνα με δήλωση του (μέχρι πρότινος Διευθυντού Στρατολογίας) Υποστρατήγου Καλαμπούκα, όσοι σπουδάζουν σε ελληνικά ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν δικαιούνται αναβολής στρατεύσεως –κάτι που μου επιβεβαιώθηκε όταν επισκέφθηκα το Υπουργείο. Παρ’ όλα αυτά, εδώ και πολλά χρόνια το Υπουργείο Αναπτύξεως φαίνεται να έχει υιοθετήσει μια άκρως χαλαρή στάση ως προς τις υποχρεώσεις του και κάνει τα στραβά μάτια στις διάφορες καταχρήσεις και υπερβάσεις, καλύπτοντας και υποθάλποντας ακραίες επιχειρηματικές πρακτικές καθώς και μια απίστευτη διαστροφή της παιδαγωγικής διαδικασίας, ήτοι την λοβοτόμηση των φοιτητών μέσω της επιβολής σε αυτούς εντελώς ακατάλληλων, υπερεντατικών, αντιπνευματικών και τύπου φαστ-φουντ εκπαιδευτικών «διαιτολογίων», τα οποία ενίοτε συνοδεύονται και από προπαγάνδα ξένων κυβερνήσεων μέσω επισκέψεων Πρέσβεων και τα τοιαύτα. Συν τοις άλλοις, συντελεί και στην υποβάθμιση της εικόνας και της ίδιας της λειτουργίας της ελληνικής άμυνας. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τα εν λόγω κολλέγια ελάχιστη (για να μην πούμε ουδεμία) σχέση έχουν με τα μητρικά τους πανεπιστήμια όσον αφορά την ακαδημαϊκή τους ποιότητα. Εν τούτοις, τα πανεπιστήμια αυτά –καθώς και τα ξένα αρμόδια όργανα διαπιστεύσεως και ισοτιμιών- εισπράττουν μετά περισσής χαράς το μερίδιό τους από την όλη υπόθεση.
Ακόμα και το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών δεν μπορεί να θεωρηθεί άμοιρο ευθυνών, δεδομένου ότι τα προξενεία του (επί παραδείγματι στο Σικάγο ή την Νέα Υόρκη) είναι εκείνα που επικυρώνουν επιστολές των μητρικών πανεπιστημίων προς τους φοιτητές στις οποίες οι τελευταίοι εμφανίζονται ως σπουδάζοντες φερ’ ειπείν στο University of Indianapolis ή στο Empire State College στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης (το δε New York College of Athens έχει και franchise από το Πανεπιστήμιο Sunderland Αγγλίας) ενώ στην πραγματικότητα σπουδάζουν στην Ελλάδα. Και τι κάνουν οι χιλιάδες ελλήνων φοιτητών που σπουδάζουν σε «βρετανικά πανεπιστήμια» για να τύχουν της πολυπόθητης αναβολής;
Το μόνο που έχει, λοιπόν, να κάνει ο φοιτητής είναι να πληρώσει μερικά ευρώ στο Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών για μια επίσημη μετάφραση και εν συνεχεία να την υποβάλει στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης, τα χέρια του οποίου φαίνεται να είναι –προς το παρόν- δεμένα. Το Υπουργείο, προς τιμήν του, διεξάγει έρευνα σχετικά με κάποια από τα εν λόγω ιδρύματα. Αυτό που πρέπει να κάνει, είναι να διευρύνει την έρευνα ώστε να τα καλύψει όλα.
Σε ορισμένα κολλέγια, όπως για παράδειγμα στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος (Deree), μερικοί σπουδαστές εγγράφονται σε ΙΕΚ προκειμένου να πάρουν αναβολή στρατεύσεως. Το κολλέγιο αυτό, φυσικά, δεν έχει μητρικό πανεπιστήμιο, εν αντιθέσει προς το κατά πολύ καλύτερό του University of La Verne, το οποίο φαλίρισε προσφάτως, αφήνοντας πίσω του πλήθος τσαντισμένων εργαζομένων και σπουδαστών.
Κάποια άλλα ιδρύματα ισχυρίζονται ότι είναι μέλη κάποιου οργάνου διαπιστεύσεως ή αναγνωρίσεως ισοτιμίας του εξωτερικού –συνήθως έναντι τιμήματος. Το Deree College δηλώνει με περηφάνια στο διαφημιστικό του φυλλάδιο ότι μετέχει της Ενώσεως Σχολείων και Κολλεγίων της Νέας Αγγλίας. Αν και στην παράγραφο 10.8 του καταστατικού της Ενώσεως αυτής αναφέρεται ρητώς ότι οι ενδιαφερόμενοι έχουν το δικαίωμα να βλέπουν τους λογαριασμούς των μελών της, εν τούτοις αιτήσεις προσβάσεως στους λογαριασμούς του Deree δεν έχουν τύχει απαντήσεως από το κολλέγιο. Ειρήσθω εν παρόδω, το Deree έχει δηλώσει ακόμη ότι είναι μη κερδοσκοπικός οργανισμός, ότι λαμβάνει σημαντική οικονομική βοήθεια από την κυβέρνηση των ΗΠΑ καθώς και «γενναία χρηματοδότηση από κρατικές πηγές». Γιατί;
Φαίνεται ότι η παρούσα κυβέρνηση, με την ανοχή ή σύμπραξη του ΠΑΣΟΚ, επιθυμεί να κουκουλώσει την όλη κατάσταση και –όλως περιέργως- να αναγνωρίσει αυτά τα ιδρύματα μέσω του Υπουργείου Παιδείας, με αποτέλεσμα όχι μόνο να αναγνωρίζει εκ των πραγμάτων τα επίπεδα διδασκαλίας και εργασιακών συνθηκών που επικρατούν αλλά και να επικροτεί την λοιδορία της ελληνικής άμυνας και του ήθους που την διακρίνει. Κι όλα αυτά προς όφελος μια μικρής ομάδος επιχειρηματιών, ορισμένοι εκ των οποίων εξάγουν τις περί ελευθερίας ιδέες τους και στην Ελλάδα –εκτός από το Ιράκ…
Κάποιος θα πρέπει κάποια στιγμή να χρεωθεί αυτό το κοινωνικο-θεσμικό καρκίνωμα, το οποίο θα μπορούσε πολύ εύκολα να παίξει σημαντικό ρόλο στις επόμενες εκλογές –ή ακόμη και να τις προκαλέσει. Αυτά τα «Εργαστήρια» πρέπει να κλείσουν πάραυτα και να διαταχθεί έρευνα. Γιατί όλοι αυτοί οι Έλληνες γονείς επέτρεψαν στους εαυτούς τους να εξαπατώνται επί τόσα χρόνια, αγοράζοντας στα παιδιά τους άχρηστα κομμάτια χαρτί, ενώ θα μπορούσαν να τα έχουν στείλει σε ένα καλό ΙΕΚ και να αποκτήσουν πρακτικές γνώσεις; Και πώς είναι δυνατόν να δέχεται πιέσεις η Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την αναγνώριση ιδρυμάτων χωρίς τις απαραίτητες προϋποθέσεις; Ποιο λόμπυ πιέζει την ΕΕ;
Η εναλλακτική, φυσικά, είναι να στρουθοκαμηλίσουμε, επιτρέποντας στην κακομοιριά να εξακολουθεί να σαπίζει την κοινωνία, ανεχόμενοι την καταστροφή της ελληνικής κουλτούρας και ταυτότητας με Κισσινγκερικές μεθόδους, ενώ οι Τούρκοι στρατηγοί καγχάζουν και η λοβοτόμηση χιλιάδων συνεχίζει την ισοπέδωση της όποιας εναπομείνασας ευθαρσούς κριτικής.
Όποια κυβέρνηση τολμά να αναγνωρίζει την μετριότητα, δεν έχει δικαίωμα να κυβερνά, και μια Ελλάδα που νοιάζεται για την ασφάλειά της, σίγουρα αξίζει περισσότερα.
[i] Ο Δρ. Ουίλλιαμ Μάλλινσον είναι πρώην Βρετανός διπλωμάτης, Υπεύθυνος Διεθνών Υποθέσεων του ITT, είναι Διδάκτωρ του London School of Economics και διδάσκει στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Έχει συγγράψει τα Cyprus, A Modern History, I.B. Tauris, London 2005, Κύπρος, Μια Ιστορική Προοπτική, Παπαζήσης, Αθήναι 2005 και Public Lies and Private Truths: An Anatomy of Public Relations, Leader Books, Αθήναι 2000.
[ii] Ο Θοδωρής Μπουχέλος είναι πτυχιούχος Διερμηνέας Συνεδρίων και διδάσκει Διερμηνεία στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου.
