Του Ανδρέα Θεοδωρακόπουλου
Προέδρου Κοινοτικού Συμβουλίου Αφιδνών.
«Πάλι ερωτευμένος θα ριχτώ στο γλεντοκόπι,
Πυρπολώντας το τόξο των φρυδιών μου.
Τι να γίνει;
Και σ΄ ένα σπίτι καμένο
Ζούνε καμιά φορά άστεγοι αλήτες».
«Ποιήματα» Μαγιακόβσκι (μετάφραση Γιάννης Ρίτσος)
Οι Αφίδνες είναι ένα ορεινό χωριό της Β.Α. ανήκει διοικητικά στο Δήμο
Ωρωπού Απέχει 34 χιλιόμετρα από την Αθήνα. Συνορεύει προς τα
Ανατολικά με το Καπανδρίτι και το Πολυδένδρι, τα Νότια με τον Άγιο
Στέφανο και τη λίμνη του Μαραθώνα, Βόρεια με τη Μαλακάσα και την
Πάρνηθα.
Στα αρχαία χρόνια οι Αφίδνες ήταν μια από τις δώδεκα πόλεις που
ίδρυσε ο Κέρκωπας. Ο Θησέας συνένωσε τις πόλεις και δημιούργησε το
κράτος της Αθήνας. Το όνομά τους το χρωστούν στον τοπικό ήρωα
Άφιδνο.
Ο πληθυσμός των Αφιδνών είναι περίπου 3.500 κάτοικοι.
Τον Αύγουστο του 2021 ξέσπασε μια πυρκαγιά στη Βαρυμπόμπη και το
αποτέλεσμα ήταν να καούν 75.000 στρέμματα.
Οι Αφίδνες επλήγησαν από τη φωτιά με ιδιαίτερα δυσάρεστα
αποτελέσματα.
Ένα χρόνο μετά είναι ορατή πλέον η ανάγκη για την εφαρμογή ενός
προγράμματος αναδόμησης της κοινότητας βασισμένο σε τρεις
δρόμους – άξονες:
– Οικονομική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη
– Αποκατάσταση του περιβάλλοντος
– Βελτίωση της ποιότητας ζωής
Για την επίτευξη των παραπάνω είναι απαραίτητα δύο εργαλεία:
– Μια νέα γρήγορη διαδικασία, αντιγραφειοκρατική
– Ένα νέο πνεύμα, μια σκέψη «out of the box».
«Όταν μέσα σε ένα πολιτισμικό πλαίσιο λαμβάνει χώρα μια αλλαγή των
στάσεων και πεποιθήσεων του πληθυσμού, προκύπτει ένα νέο πνεύμα
και οι άνθρωποι ξεκινούν να ξεπερνούν τον εαυτό τους» (Gerald Hüther
2011)
Η τοπική κοινωνία χρειάζεται να αλλάξει κατεύθυνση, να ενστερνιστεί
τις θετικές αλλαγές και να αποδεχθεί την καινοτομία.
Μετά τη ενδεκαετή οικονομική, υγειονομική και τώρα ενεργειακή και
περιβαλλοντολογική κρίση των Αφιδνών χρειάζεται επανεκκίνηση.
Οι τρεις δρόμοι που αναφέραμε παραπάνω, επί της ουσίας είναι ένας
δρόμος με τρεις λωρίδες.
Οικονομική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη .
Να γίνουν οι Αφίδνες η ημερήσια απόδραση των αστικών γειτονικών
περιοχών.
Να λειτουργούν οι Αφίδνες σε προάστιο της Αθήνας.
Να αναδειχθούν και να δημιουργηθούν τοπόσημα. (Λίμνη Μπελέτσι, 22
παρεκκλήσια, μουσείο ποδηλάτου κλπ) να αναδειχθεί και να
προωθηθεί η ντόπια γαστρονομία. Το περίφημο σαββατιανό των
Αφιδνών να γίνει ΟΠΑΠ.
Να αποκτήσουν οι χώροι εστίασης ταυτότητα και να προσελκύσουν
ανωτέρου επιπέδου επισκέπτες.
Να δημιουργηθούν εκδηλώσεις- θεσμοί οι οποίες θα προσελκύουν
επισκέπτες. (επιδείξεις και αγώνες αυτοκινήτου αντίκας, ποδηλατικές
διαδρομές και ποδηλατικοί αγώνες, πεζοπορίες με πανσέληνο,
πολιτιστικές εκδηλώσεις)
Να γίνει το χωριό bike friendly, παίρνοντας το ανάλογο σήμα.
Η Δροσοπηγή να μετατραπεί σε ένα μεγάλο θεματικό ορεινό χωριό-
πάρκο. Να λειτουργεί υποστηρικτικά στα Βασιλικά κτήματα, ενώ θα
προσελκύει θεματικό τουρισμό
Να αναδειχθεί η χλωρίδα και η πανίδα, να σχεδιαστούν μονοπάτια.
Να δημιουργηθεί ένα υπαίθριο θέατρο που θα φιλοξενεί παραστάσεις
και εκδηλώσεις.
Άμεσα να δοθούν οι αποζημιώσεις τόσο από τις ασφαλιστικές εταιρείες
όσο και από την κυβέρνηση.
Αποκατάσταση του περιβάλλοντος.
Άμεση οριοθέτηση του Χάραδρου και των παρακείμενων ρεμάτων και
κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι ο Χάραδρος είναι ο βασικός τροφοδότης
της λίμνης Μαραθώνα.
Καθαρισμός του δάσους που δεν έχει καεί.
Να δοθούν κίνητρα στους κατοίκους να φυτέψουν δένδρα στις
ιδιοκτησίες τους, τα οποία ταιριάζουν στο περιβάλλον και το κλίμα της
περιοχής.
Κόψιμο των καμένων δένδρων με χειροκίνητα μέσα, και όχι με βαριά
μηχανήματα, για να φυτρώσουν οι σπόροι που υπάρχουν στο χώμα.
Ποιότητα ζωής.
Είναι αναγκαία η άμεση αποκατάσταση της ποιότητας ζωής. Μια
ποιότητα ζωής που την απώλειά της υφίστανται οι κάτοικοι.
Το χωριό χρειάζεται υποδομές οι οποίες είναι αναγκαίο να
κατασκευαστούν άμεσα.
Να τοποθετηθούν άμεσα φωτιστικά στους δημόσιους δρόμους και
χώρους.
Να κατασκευαστούν άμεσα: σχολείο, παιδικός σταθμός (να φύγει ο
υπάρχον από τα κοντέινερ) παιδικές χαρές, γήπεδα, πολιτιστικός
πολυχώρος και θέσεις στάθμευσης.
Παρεμπιπτόντως μου έχει κάνει τρομερή εντύπωση το πόσος χρόνος
χρειάζεται για να ξεκινήσει να κτίζεται ένα σχολείο.
Να δοθούν κίνητρα για να αποκατασταθούν προσόψεις κτηρίων.
Το χωριό να αποκτήσει συγκοινωνία. Συγκεκριμένα η γραμμή του
προαστιακού, με δρομολόγια κάθε δύο ώρες και με πολλές
καθυστερήσεις και ματαιώσεις, να ενταχθεί στο δίκτυο του μετρό με
τακτικά δρομολόγια και θα εξυπηρετεί τουλάχιστον διακόσιες χιλιάδες
πολίτες. Τα γύρω χωριά συμπεριλαμβανομένων και των Αφιδνών να
αποκτήσουν σύνδεση με το τρένο (μετρό).
Η καθημερινή μετακίνηση των κατοίκων των Αφιδνών από και προς την
Αθήνα είναι μια Οδύσσεια ταλαιπωρίας με τεράστιο κόστος.
Δημιουργία υποδομών τηλεπικοινωνιών.
Οι αγωγοί ηλεκτρικού ρεύματος να γίνουν υπόγεια.
Να εφαρμοστούν πιλοτικά προγράμματα ανακύκλωσης απορριμμάτων
και ελέγχου των χώρων συγκέντρωσης.
Το 2023 οι Αφίδνες χρειάζεται να αποκτήσουν ένα όραμα να γίνουν
πραγματικά ο τόπος «Εδώ που δεν το περιμένεις»
Η αναγέννηση και το πνεύμα της νέας εποχής για τις Αφίδνες έρχεται
και πρέπει να γίνει πραγματικότητα.
Σήμερα μοιάζει ουτοπία. Αύριο θα πραγματοποιηθεί.
(Σ.Σ: Το άρθρο γράφτηκε ενώ από το πικάπ ακουγόταν «Τα λυρικά» του Μίκη
Θεοδωράκη σε ποίηση Τάσου Λειβαδίτη).
