«Περιμένω να δω να φορολογείται το ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ στην Ελλάδα», δήλωσε, με αφορμή τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης, ο γνωστός για τις αντικαπιταλιστικές του ιδέες, βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Γιάννης Μανώλης.
Προκειμένου να έχετε μια ολοκληρωμένη πληροφόρηση για τις θέσεις του, ζητήσαμε μια συνέντευξη από τον εξ Αργολίδας βουλευτή:
– Κύριε Μανώλη ποια είναι η άποψή σας για τον ταξικό αγώνα;
– Η ιστορία των ως τώρα κοινωνιών είναι ιστορία ταξικών αγώνων.
– Δηλαδή;
– Ελεύθερος και δούλος, πατρίκιος και πληβείος, βασιλιάς και δουλοπάροικος, μάστορας και κάλφας, με μια λέξη, καταπιεστής και καταπιεζόμενος, βρίσκονται σε ακατάπαυστη αντίθεση μεταξύ τους.
– Ποια έννοια δίνετε στους όρους αστική τάξη και προλεταριάτο;
– Όταν λέμε αστική τάξη, εννοούμε την τάξη των σύγχρονων καπιταλιστών που είναι κάτοχοι των κοινωνικών μέσων παραγωγής και που εκμεταλλεύονται τη μισθωτή εργασία. Με τη λέξη προλεταριάτο εννοούμε την τάξη των σύγχρονων μισθωτών εργατών που, επειδή δεν κατέχουν καθόλου δικά τους μέσα παραγωγής, είναι αναγκασμένοι να πουλούν την εργατική τους δύναμη, για να μπορούν να ζήσουν.
– Ποια είναι η συμβολή της αστικής τάξης στην Ιστορία;
– Η αστική τάξη μέσα στη μόλις εκατόχρονη κυριαρχία της, δημιούργησε παραγωγικές δυνάμεις πιο πολυάριθμες και πιο κολοσσιαίες από όσες είχαν δημιουργήσει όλες μαζί οι περασμένες γενεές. Υποταγή των δυνάμεων της φύσης, μηχανές, εφαρμογή της χημείας στη βιομηχανία και στη γεωργία, ατμοπλοΐα, σιδηρόδρομοι, ηλεκτρικοί τηλέγραφοι, εκχέρσωση ολόκληρων ηπείρων, διαρρύθμιση των ποταμών σε πλωτούς, ποιος άλλος προηγούμενος αιώνας θα μπορούσε να υποπτευθεί πως στους κόλπους της κοινωνικής εργασίας λαγοκοιμόντουσαν τέτοιες παραγωγικές δυνάμεις;
– Αφού έχει τέτοια ιστορική προσφορά, γιατί η αστική τάξη κινδυνεύει;
– Τα όπλα που χρησιμοποίησε η αστική τάξη για να ανατρέψει τη φεουδαρχία, στρέφονται τώρα ενάντια στην ίδια την αστική τάξη. Γιατί η αστική τάξη δε σφυρηλάτησε μονάχα τα όπλα που της φέρνουν το θάνατο. Δημιούργησε και τους ανθρώπους που θα χειριστούν αυτά τα όπλα, τους σύγχρονους εργάτες, τους προλετάριους.
– Μεταξύ άλλων σας κατηγορούν ότι θέλετε να καταργήσετε την πατρίδα και την εθνότητα…
– Οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα. Δεν μπορείς να τους πάρεις αυτό που δεν έχουν.
– Με το κράτος τι γίνεται;
– Όταν στην πορεία της εξέλιξης θα’ χουν εξαφανιστεί οι ταξικές διακρίσεις, κι όταν θα’ χει συγκεντρωθεί η παραγωγή στα χέρια των οργανωμένων ατόμων, τότε η δημόσια εξουσία θα χάσει τον πολιτικό της χαρακτήρα.
– Και μετά και μετά;
– Στη θέση της παλιάς αστικής κοινωνίας, με τις τάξεις και τις ταξικές αντιθέσεις, έρχεται μια ένωση, όπου η ελεύθερη ανάπτυξη του καθενός είναι η προϋπόθεση για την ελεύθερη ανάπτυξη όλων.
– Δηλαδή εσείς εκεί: Επιμένετε στην κοινωνική επανάσταση!
– Οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν στην επανάσταση τίποτε άλλο εκτός από τις αλυσίδες τους. Έχουν να κερδίσουν ένα ολόκληρο κόσμο. Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε! (Καρλ Μαρξ-Φρίντριχ Ένκγελς, Μανιφέστο, εκδόσεις Πλανήτης, σελίδες 21-83).
– Καλά όλα αυτά… αλλά μήπως, κύριε Μανώλη, είσθε λίγο εκτός τόπου και χρόνου; Μήπως είσθε σε λάθος κόμμα;
– Γιατί; Εγώ μια χαρά νοιώθω εδώ πάνω στον Άρη…
