Απορρίφθηκαν από τον Άρειο Πάγο οι αιτήσεις που είχαν υποβάλει οι κατηγορούμενοι για συμμετοχή στη 17Ν ζητώντας να αναιρεθεί η καταδικαστική απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου της Αθήνας που τους επέβαλε ποινές πολλάκις ισοβίων καθείρξεων.
Μόνο για τους Π. Τσελέντη και Κ. Τέλιο έγινε εν μέρει δεκτή η αίτηση αναίρεσής τους ως προς το σκέλος που αφορά την εφαρμογή σ’ αυτούς της νομοθεσίας για τα μέτρα επιείκειας δηλ. την αναγνώριση ελαφρυντικών και την πιθανή μείωση των ποινών τους.
Το ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου παρότι απέρριψε την αναίρεση που ζητούσαν οι Π. Τσελέντης και Κ. Τέλιος κατά των αξιοποίνων πράξεων που τους αποδίδονται, έκρινε ότι για αυτούς θα πρέπει η υπόθεση να εξεταστεί εκ νέου λόγω ασαφούς και αντιφατικής αιτιολογίας του δικαστηρίου για την εφαρμογή των μέτρων επιείκειας.
Έτσι θα πρέπει να εκδικαστεί η υπόθεση και για τους δύο στο Πενταμελές Εφετείο με νέα σύνθεση δικαστών που θα κρίνουν εάν συνέβαλαν ουσιαστικά στην εξάρθρωση της οργάνωσης και αν μπορούν να τύχουν επιεικέστερης ποινικής αντιμετώπισης. Σύμφωνα με το ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου πάντως, το Εφετείο πολλές φορές είχε επικαλεστεί τις καταθέσεις των δύο κατηγορουμένων για την κρίση του επί της ενοχής των υπολοίπων.
Ο Πάτροκλος Τσελέντης έχει καταδικαστεί σε 25ετή κάθειρξη και ο Κωνστνατίνος Τέλιος σε ποινή κάθειρξης 22 ετών. Το ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου απέρριψε τις αιτήσεις αναίρεσης που είχαν υποβάλλει κατά της καταδίκης τους από το Πενταμελές Εφετείο για την υπόθεση της 17Ν οι Α. Γιωτόπουλος, Β. Τζωρτζάτος, Η. Κωστάρης, Χ. Ξηρός, Β. Ξηρός και Σ. Ξηρός. Για τα αδέλφια Ξηρού και το Βασίλη Τζωρτζάτο έκρινε ότι δεν χρειαζόταν να ερευνηθεί αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο εάν συνέτρεχε λόγος εφαρμογής των μέτρων επιείκειας γιατί «ενώ αρχικά φαίνονταν πρόθυμοι για συνεργασία, μετά αποκήρυξαν κάθε τέτοια προοπτική».
Επίσης, ο Άρειος Πάγος έκρινε νομικά ορθή την αιτιολογία του Εφετείου με την οποία δεν χαρακτηρίστηκαν οι πράξεις των κατηγορουμένων πολιτικά εγκλήματα αλλά του ποινικού δικαίου.
