Το διαμέρισμα της πρώην ανακρίτριας κ. Μπουρμπούλια , στα βόρεια προάστια της Αθήνας, αγοράστηκε στις 17 Νοεμβρίου 2001, σύμφωνα με τα έγγραφα, 570 χιλιάδες ευρώ, και αποτελούν ξέπλυμα χρημάτων, μέσω της χρηματιστηριακής «ΑΞΟΝ» της ανακρίτριας και του συζύγου της Χ. Αμοργιανού.

Σε αυτή τη νομική κρίση οδηγήθηκε, ανάμεσα σε πολλές άλλες δικονομικά συγκροτημένες, ο Εισαγγελέας της έδρας Ι. Αγγελής, στην πρόταση επί της ενοχής, των εννέα κατηγορουμένων για μία πτυχή του λεγόμενου παραδικαστικού κυκλώματος. Οι χρόνοι σ’ αυτές τις υποθέσεις παίζουν καταλυτικό ρόλο, γιατί έχουν τη δική τους εσωτερική λογική, τη δυναμική και τις αναγκαιότητες.

Κοιτάξτε και θα καταλάβετε : Σύμφωνα με το κατηγορητήριο στις 15 Σεπτεμβρίου 1998 μέχρι το 15 Σεπτεμβρίου 2002, πήρε από τον «επιχειρηματία» κ.Κρητικό, 70 εκατ. δρχ, 40 εκατ. μέσω του κ. Καλούση και 30 εκατ. απευθείας. Στην τράπεζα ωστόσο, βρέθηκαν 63 εκατ., που πήγαν τα υπόλοιπα 7, αναρωτήθηκε ο Εισαγγελέας. Πήγαν στο μεσάζοντα κ. Καλούση. Στις 7 Οκτωβρίου 2000, η κ. Μπουρμπούλια, χρεώνεται την έκρηξη με δύο νεκρούς στο πρατήριο του Κρητικού, στα Πατήσια. Διορίζει πραγματογνώμονα τον κ. Ζαμπετάκη, τον οποίο «επισκέφθηκαν» στο σπίτι του στο Περιστέρι, ο Κρητικός και ο συνεργάτης του κ. Γ. Λιώρης, προκειμένου να αλλάξει σημεία της πραγματογνωμοσύνης του.

Και συνεχίζει την ανάλυσή του, ο κ. Αγγελής : «Μπορεί ο καθοριστικός μάρτυρας κ. Λιώρης να είναι ”του σκυλιού και του παλουκιού”, αλλά οι περιγραφές του για τη διαδρομή και το σπίτι του Ζαμπετάκη , αλλά κυρίως αυτό του ανακριτή Καλούση, επιβεβαιώνονται και από μαρτυρίες και έγγραφα, (είχε καταθέσει στον ανακριτή, ότι ο ίδιος έδωσε 40 εκατ. μέσα σε μαύρη τσάντα στον Καλούση, για να τα δώσει στην Μπουρμπούλια). Άλλο, εάν στο ακροατήριο προσπάθησε ανεπιτυχώς να τα πάρει πίσω». Δεν έχει άλλωστε την πνευματικότητα, ο Λιώρης να κατασκευάσει τέτοιο σενάριο.

Στις 21 Νοεμβρίου 2000, πάντα κατά τον εισαγγελικό λειτουργό , «ο σύζυγος της κ. Μπουρπούλια κ. Αμοργιανός σηκώνει 50.000 ευρώ από την τράπεζα Εργασίας, και τα καταθέτει στην «ΑΧΟΝ» από κοντά και Μπουρμπούλια σηκώνει 55.000 ευρώ από την «Άλφα» και πάνε στην «ΑΞΟΝ». Τον Αύγουστο του 2001, πραγματοποιείται η κρουαζέρα των κ. Καλούση και Μπουρμπούλια με το σκάφος Κρητικού.»
Σχετικά με τις λίρες που τις άφησε ο πατέρας της, ο ισχυρισμός αυτός δεν στέκει, εκτίμησε ο κ. Αγγελής, «γιατί ούτε στο πόθεν έσχες είχαν δηλωθεί, ούτε εξαργυρώθηκαν σε κάποια τράπεζα, ούτε σε ενεχυροδανειστήριο, και τέλος πάντων δεν φέρνει κάποια απόδειξη.».

Κατά τον μάρτυρα επίσης, Δημήτρη Ράνιο (στη δίκη του χρηματιστηρίου είναι κατηγορούμενος), η κ. Μπουρπούλια του ζήτησε, μέσω του Καλούση, 80 εκ. δρχ, «για να καθαρίσει με τις εταιρείες φούσκες, που ήταν μπλεγμένος». Τι λόγο είχαν ρώτησε, ο κ. Αγγελής, τους παράγοντες της δίκης «να απειλήσουν οι έγκριτοι δικηγόροι, κ. Γ. Θωμάς και Γ. Ηρειώτης , την κ. Μπουρμπούλια, ότι θα διαμαρτυρηθούν στον Εισαγγελέα Αρείου Πάγου για τα τεκταινόμενα στην ανάκριση ;». Άλλο εάν μετά ήρθαν στο δικαστήριο, τα δύο αδέλφια του Ράνιου, και τον «κατήγγειλαν ως τρελό».

Ειδικό κεφάλαιο, αφιέρωσε, ο κ. Αγγελής, στο δημοσιογράφο Στέλιο Βορίνα, του οποίου αμφισβήτησε, ευθέως την αξιοπιστία του : «Μας είπε στο ακροατήριο, ότι στο Χαϊδάρι μία νύχτα, κάποιος του έβαλε τάχα ένα πιστόλι στην πλάτη, αλλά επειδή είναι καλό παιδί, τον οδήγησε σε σπίτι ενός επιχειρηματία. Στην ερώτησή μου, πείτε μας τον επιχειρηματία, αυτός επικαλέστηκε το δήθεν δημοσιογραφικό απόρρητο, και εν πάση περιπτώσει θα το καταθέσει αργότερα. Έλεγε ψέματα. Ο ίδιος όμως δημοσιογράφος, συνέχισε οργισμένος, ο κ. Αγγελής, δύο ημέρες, πριν την κατάθεσή του, φωτογραφήθηκε και το ομολόγησε στο δικαστήριο, πως τα έπινε στο κότερο του «χρηματιστή» Μπογδάνου, στο Νέο Φάληρο, μαζί με τον κατηγορούμενο Κρητικό, μία φίλη του και φυσικά τον κ.Μπογδάνο.».

Στηn συνέχεια ο κ. Αγγελής, πήρε θέση για το ισχύει και τι όχι με το διαβόητο πια δημοσιογραφικό απόρρητο : «Σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 2 της ΕΣΔΑ, δεν λαμβάνεται υπόψη το απόρρητο, εάν ο δημοσιογράφος δεν κατονομάζει την πηγή των πληροφοριών του. Το ίδιο προβλέπει και το άρθρο 224 παρ. 2 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Σε μια περίπτωση μπορεί να εκτιμηθεί από το δικαστήριο, η κατάθεση του δημοσιογράφου που επικαλείται δημοσιογραφικό απόρρητο : εάν για την ίδια υπόθεση, υπάρχουν και άλλα αποδεικτικά στοιχεία, μάρτυρες και έγγραφα, πειστήρια κλπ.».