Ακόμα κι αν δεν συμπαθείς τη βροχή, όταν βρίσκεσαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι και από το παράθυρο του δωματίου σου ακούγονται οι σταγόνες, πρέπει να παραδεχθείς ότι είναι πιθανό τα βλέφαρά σου να αρχίζουν να γίνονται πιο βαριά και το μυαλό σου να ταξιδεύει στον κόσμο των ονείρων. Ναι, υπάρχουν κάποιοι ήχοι που μας στέλνουν για «νάνι» και ο ήχος της βροχής είναι ένας από αυτούς. Γιατί;
Σύμφωνα με τον καθηγητή Orfeu Buxton του Pennsylvania State University, υπάρχουν κάποιοι ήχοι τους οποίους οι άνθρωποι δεν μπορούν να αγνοήσουν, καθώς στέλνουν στον εγκέφαλο το μήνυμα της «απειλής». Τέτοιοι ήχοι είναι εκείνος που κάνει ένα δυνατό ξυπνητήρι ή οι κραυγές.
Στον αντίποδα, όμως, λέει ο καθηγητής στο Live Science, βρίσκονται οι ήρεμοι ήχοι, όπως τα κύματα της θάλασσας, το θρόισμα των φύλλων που κουνιούνται στον άνεμο και οι σταγόνες της βροχής οι οποίοι μεταφράζονται από το ανθρώπινο μυαλό ως «μη απειλητικοί».
Η παραπάνω διάκριση των ήχων δεν έχει να κάνει μόνο με την έντασή τους. Αν και οι πιο δυνατοί ήχοι, όπως όλοι γνωρίζουν, είναι εκ των πραγμάτων εμπόδιο για όσους επιθυμούν να κοιμηθούν, ρόλο σε αυτό -μάλιστα, σημαντικότερο από την ένταση- παίζει και ο «χαρακτήρας» τους, ο οποίος είναι «υπεύθυνος» για το πώς θα μεταφραστούν από τον εγκέφαλο.
«Το είδος του θορύβου καθορίζει αν θα ξυπνήσει κάποιος που κοιμάται, ανεξαρτήτως της έντασης, επειδή η πληροφορία που μεταφέρει κάθε ήχος επεξεργάζεται από τον εγκέφαλο διαφορετικά» εξηγεί ο Buxton. Για παράδειγμα, ο παφλασμός των κυμάτων, αλλάζει σε ένταση, αλλά παραμένει συνεχής. Αντίθετα, μία κραυγή «τρυπά» ξαφνικά τη σιωπή και φτάνει άμεσα σε κορυφαία ένταση.
Διαβάστε τη συνέχεια στο govastileto.gr
