Δεν υπάρχει πιο ανόητη δικαιολογία απ’ το «είσαι πολύ καλός για μένα», αδιάφορο αν το πρόσωπο που το ξεστομίσει είναι άντρας ή γυναίκα. Ακόμη πιο ανόητη απ’ τη δικαιολογία είναι η αφέλεια να πιστέψεις σε αυτήν τη γελοιότητα.
Να πιστέψεις δηλαδή ότι εσύ είσαι ο κύριος τέλειος ή η κυρία υπέροχη, το όνειρο κάθε ανθρώπου, το ιδανικό, το είδωλο, αλλά ο γλυκούλης ή γλυκούλα που στο είπε σε αγαπά τόσο πολύ που θέλει το καλύτερο για σένα και κρίνει τον εαυτό του ακατάλληλο.
Τι μετριοφροσύνη, τι πεσιμισμός, τι αξιοπρέπεια κι όλα αυτά σε μια ανθρώπινη υπόσταση. Μην ονειροβατείς και μην τσιμπάς το δόλωμα, απλώς το τυπάκι δε γουστάρει. Απλά και με συνοπτικές διαδικασίες, οτιδήποτε άλλο είναι η προσπάθειά σου να νερώσεις το κρασί σου για να μη σου έρθει απότομα το μεθύσι της απόρριψης.
Ο άνθρωπος που επιθυμεί είναι αδύνατον να αντέξει μακριά σου κι είναι αδύνατο να σε αφήσει να φύγεις. Εκείνος που σε θέλει θα σε διεκδικήσει και θα στρώσει τον εαυτό του ακόμη κι αν έχει μια ζωή εντελώς διαφορετική από σένα. Ο έρωτας ούτως ή άλλως μεταμορφώνει ανθρώπους, συμπεριφορές, χαρακτήρες όχι για την ανάγκη της αλλαγής, αλλά για την ανάγκη της αποδοχής. Της αποδοχής εκείνης απ’ τον άνθρωπο που σε ζαλίζει από έρωτα όταν περνά από μπροστά σου.
Περισσότερα στο govastileto.gr
