Οι Ευρωπαίοι ηγέτες επέλεξαν ομόφωνα το Βέλγο πρωθυπουργό, Herman van Rompuy, ως το νέο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), σύμφωνα με τις πληροφορίες που έρχονται στο φως από τις Βρυξέλες.

Στην άλλη κορυφαία θέση του νέου διοικητικού σχηματισμού της ΕΕ, αυτή του υπουργού Εξωτερικών, ψηφίστηκε η Βρετανίδα βαρόνη Catherine Ashton, μέχρι πρότινος Επίτροπος Εμπορίου της ΕΕ.

Και τα δύο πρόσωπα θεωρούνται από τους πολιτικούς αναλυτές και διεθνολόγους ως συναινετικά άτομα, χαμηλού προφίλ και χωρίς ιδιαίτερη εμπειρία στη διεθνή πολιτική σκηνή.

Τόσο ο Herman van Rompuy, όσο και η Catherine Ashton είχαν τη στήριξη και των 27 ηγετών της ΕΕ στη σύνοδο των Βρυξελών, σύμφωνα με τα όσα δήλωσε στα ΜΜΕ ο Βρετανός πρωθυπουργός, Gordon Brown.

Οι αρχικές εκτιμήσεις έλεγαν ότι πολύ δύσκολα θα κατέληγαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες σε συμφωνία από την πρώτη μέρα για τα πρόσωπα του προέδρου και του ΥΠΕΞ της ΕΕ, κάτι που διαψεύσθηκε από τις δραματικές εξελίξεις της Πέμπτης.

Οι πολύωρες πυρετώδεις συζητήσεις και διπλωματικές ζυμώσεις που παρατηρήθηκαν στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλες, έφεραν εκτός κούρσας για την προεδρία της ΕΕ τον πρώην Βρετανό πρωθυπουργό, Tony Blair.

Μετά από την τελευταία εξέλιξη, ακλόνητο φαβορί για τη θέση του προέδρου της ΕΕ θεωρήθηκε από την πρώτη στιγμή ο Βέλγος πρωθυπουργός, Herman van Rompuy, ο οποίος απολάμβανε της στήριξης του γαλλογερμανικού άξονα.

Την ίδια στιγμή, οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές ηγέτες αποφάσισαν να προτείνουν τη Βρετανίδα Επίτροπο Εμπορίου, Catherine Ashton, για τη θέση της επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, δηλαδή της υπουργού Εξωτερικών της ΕΕ.

Το Λονδίνο, που μέχρι και την τελευταία στιγμή στήριξε την υποψηφιότητα Blair για τη θέση του προέδρου, αναγνώρισε στις Βρυξέλες ότι κάτι τέτοιο ήταν πρακτικά αδύνατο να συμβεί και προώθησε την Catherine Ashton για τη θέση της ΥΠΕΞ, κάτι που ικανοποίησε όλες τις πλευρές.

Το προφίλ του Herman van Rompuy

Ο Herman van Rompuy γεννήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1947 και ξεκίνησε την καριέρα του από την Εθνική Τράπεζα του Βελγίου. Αναμίχθηκε στην πολιτική το 1973. Μεταξύ 1973-75 ήταν αντιπρόεδρος του κινήματος των Νέων Χριστιανοδημοκρατών. Έγινε μέλος του πολιτικού γραφείου του φλαμανδικού Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CVP, το μετέπειτα CDV) το 1978. Από το 1988 μέχρι το 1993 ήταν πρόεδρος του κόμματος.

Συμμετείχε σε διάφορες κυβερνήσεις από τα τέλη της δεκαετίας του 1970. Τον Σεπτέμβριο του 1993 ανέλαβε το υπουργείο Οικονομικών και κράτησε αυτή τη θέση, μαζί με την αντιπροεδρία της κυβέρνησης, μέχρι και τον Ιούνιο του 1999, όταν το κόμμα του υπέστη βαριά ήττα στις βουλευτικές εκλογές.

Παρέμεινε απλός βουλευτής αλλά επέστρεψε πολύ γρήγορα σε κυβερνητική θέση και μάλιστα το 2004 ορίστηκε υπουργός Επικρατείας. Ήταν πρόεδρος της Βουλής από τον Ιούλιο του 2007 μέχρι τον Δεκέμβριο του 2008, οπότε ανέλαβε την πρωθυπουργία.

Η “μέθοδος” του Herman van Rompuy, που φαίνεται ότι γοήτευσε τους συναδέλφους του στην ΕΕ, συνίσταται στο να ακούει πρώτα τους συνομιλητές του και κατόπιν να προτείνει συμβιβαστικές λύσεις — αν χρειαστεί δείχνει αποφασιστικότητα αλλά χωρίς να προκαλεί προστριβές.

Ο  Herman van Rompuy είναι ένας πολιτικός γνωστός στη χώρα του για το αίσθημα συμβιβασμού που τον διακρίνει, όμως ουσιαστικά παραμένει άγνωστος για τους περισσότερους Ευρωπαίους.

Ο 62χρονος Herman van Rompuy, του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, μέχρι και πριν από λίγο καιρό υπολόγιζε πως θα τελείωνε την πολιτική καριέρα του ως πρόεδρος του βελγικού κοινοβουλίου. Ωστόσο, τον Δεκέμβριο του 2008, μετά την παραίτηση του Ιβ Λετέρμ, ανέλαβε την πρωθυπουργία του Βελγίου. Ήταν ο 48ος πρωθυπουργός της χώρας.

Πρόταση της σουηδικής προεδρίας για τη θέση του προέδρου

Η σουηδική προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρότεινε επισήμως την υποψηφιότητα του Βέλγου πρωθυπουργού, Herman van Rompuy, για τη θέση του πρώτου προέδρου της ΕΕ.

«Η σουηδική προεδρία προτείνει τον van Rompuy για τη θέση του προέδρου», ανέφερε ο εκπρόσωπος του Βέλγου πρωθυπουργού, Ντερκ ντε Μπάκερ.
Σύμφωνα με πληροφορίες από διπλωματικές πηγές στις Βρυξέλες, η συμφωνία στο πρόσωπο του Βέλγου πρωθυπουργού επιτεύχθηκε μετά από διαβουλεύσεις της σουηδικής προεδρίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Μ. Βρετανίας και της Ιταλίας.

Πολιτική ισορροπιών στην ψηφοφορία

Σε γενικές γραμμές, οι ειδικοί αναλυτές εκτιμούν ότι η ΕΕ κατέληξε σε δύο πρόσωπα για τις θέσεις προέδρου και ΥΠΕΞ, τα οποία θα φέρουν μια σχετική ισορροπία στην «πολιτική διελκυστίνδα» μεταξύ Κεντροαριστεράς και Κεντροδεξιάς στους κόλπους της ΕΕ.

Έτσι, η μία θέση καλύφθηκε από υποψήφιο, που προέρχεται από κάποιο από τα μεγάλα και δυνατά κράτη της ΕΕ (ΥΠΕΞ: Catherine Ashton, Μ. Βρετανία) και η άλλη από υποψήφιο μικρότερου κράτους (Πρόεδρος: Herman van Rompuy, Βέλγιο).

Η τελική απόφαση επιβεβαίωσε τα προγνωστικά και ο νέος πρόεδρος της ΕΕ προέρχεται από την Κεντροδεξιά (Herman van Rompuy) και η νέα ΥΠΕΞ από την Κεντροαριστερά (Catherine Ashton).

«Ευπρόσδεκτες όσες χώρες πληρούν τα απαιτούμενα κριτήρια»

Ο Herman van Rompuy, στην πρώτη δήλωσή που έκανε μετά την εκλογή του, είπε ότι η Ευρώπη θα πρέπει να παίξει «ένα σημαντικό ρόλο στον κόσμο» και τάχθηκε υπέρ της συνέχισης της διεύρυνσης της ΕΕ.

«Η Ευρώπη είναι μια ένωση αξιών και έχει την ευθύνη να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στον κόσμο» είπε χαρακτηριστικά στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε μετά την εκλογή του από τους Ευρωπαίους ηγέτες.

Ο Herman van Rompuy, που θα αναλάβει επισήμως τα καθήκοντά του την 1η Ιανουαρίου 2010, τάχθηκε υπέρ της διεύρυνσης της ΕΕ στο μέλλον, υπό τον όρο ότι «οι υποψήφιες χώρες θα πληρούν τα απαιτούμενα κριτήρια».

Με τον τρόπο αυτό φαίνεται να απαντά σε όσους τον κατηγόρησαν ότι τάσσεται κατά της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ.

Διαβάστε επίσης:
Γύρισε πλάτη στον Blair η Merkel, 19 Νοεμβρίου 2009, 19:31