@ Ακραία η πόλωση ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ. Με λίγα λόγια βουρ για επιστροφή σε ένα μελαγχολικό καθεστώς του παρελθόντος που χάριζε αυταρχικές αυτοδυναμίες και εξαφάνιζε τις υπόλοιπες φωνές… Ποιες φωνές όμως θα μου πείτε και μάλλον δίκιο θα έχετε. Χάσαμε διαμάντι στα άχυρα και δεν το βρίσκουμε; Εδώ πλέον δεν ξέρεις ποιος είναι χειρότερος, ο μικρός ή ο μεγάλος. Ευτυχώς, έρχεται η απλή αναλογική και η εξουσία, όσων τέλος πάντων ψηφίζουν από τις μεθεπόμενες εκλογές, θα μοιράζεται διαφορετικά.
@ Οι Συριζαίοι ψάχνονται – αργά είναι αλήθεια- να καταλάβουν το μέγεθος της σφαλιάρας, ενώ είναι τόσο απλό. Απελπισμένοι άνθρωποι τους ψήφισαν για να δουν άσπρη μέρα, όχι για να πληρώνουν ΕΝΦΙΑ. Το σπίτι του Έλληνα είναι ιερό. Το άγγιξες, έχασες. Ούτε για να μην έχουν σύνταξη και περίθαλψη.
Ούτε φυσικά για να κατεβαίνει ο Πολάκης στο γήπεδο και να εξαντλεί τον τσαμπουκά του. Τα φαινόμενα Πετσίτη έπαιξαν τον ρόλο τους, όχι όμως στον βαθμό που πίστεψαν ορισμένοι. Οι Πρέσπες; Τι απόπειρα αυτοκτονίας ήταν πάλι αυτή στα καλά καθούμενα;
Οκ, από το να ονομαστούν τα Σκόπια επίσημα Μακεδονία – κόντεψε να συμβεί κι αυτό- προτιμότερο το Βόρεια Μακεδονία, δεν το βάζεις όμως στο τραπέζι λίγους μήνες πριν από τις εκλογές. Μέχρι να καταλάβει ο κόσμος το δίκαιο του πράγματος πέταξε το πουλάκι… Εάν καταλάβει ο Μητσοτάκης την Εξουσία και είναι λίγο ειλικρινής, η Αριστερά μπορεί να περιμένει άλλα εξήντα χρόνια… Όπως της αξίζει δηλαδή με τέτοιους ρεμπεσκέδες που εμφάνισε.
Παππάς (γάτος), Πολάκης (τζάμπα μάγκας), Σκουρλέτης (ανθρωποδιώκτης), Σταθάκης (αραχτοί για ούζα). Ξέρω τι σας λέω κι ας μην το φωνάζω. Συνιστώσες, διαδικασίες, συσκέψεις, μπόλικες κουβέντες, μεγάλα λόγια που τα παίρναμε πίσω την επόμενη κιόλας μέρα, αποτελεσματικότητα όμως μηδέν. Ήρθε και το Μάτι με 102 νεκρούς, απλήρωτο γραμμάτιο του παρελθόντος και το αποτέλεσμα ήταν αυτό ακριβώς που είδαμε. Τώρα γιατί το ψάχνουν ποιος ξέρει…
