«Μετά από πέντε χρόνια κρίσης, όπου η χώρα έζησε την οικονομική της κατάρρευση και πλήρωσε ένα τεράστιο κοινωνικό κόστος, φαίνεται ότι φτάσαμε στον πάτο του βαρελιού», δήλωσε ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δημήτρης Δασκαλόπουλος σε εκδήλωση με θέμα «H Χρηματοδότηση των Επιχειρήσεων, Ποιες Λύσεις – Ποια Προοπτική» που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών την Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2014.
«Ας μην βαυκαλιζόμαστε, όμως, ότι θα έρθουν, νομοτελειακά, καλύτερες ημέρες επειδή κάποια στιγμή, από τον πάτο του βαρελιού, η άνοδος προκύπτει σχεδόν αυτόματα» πρόσθεσε ο πρόεδρος του ΣΕΒ επισημαίνοντας ότι «στον σύγχρονο κόσμο μία οικονομία –και μάλιστα μικρή όπως η δική μας– μπορεί κάλλιστα να παραμείνει καθηλωμένη στον πάτο! Για χρόνια!»
Ο κ. Δασκαλόπουλος σημείωσε στην ομιλία του ότι η διατήρηση και παγιοποίηση των μέχρι σήμερα οικονομικών επιτευγμάτων, είναι δουλειά σκληρή, ενώ τόνισε την ανάγκη πολλής δουλειάς αν θέλουμε οριστική διέξοδος και επιστροφή στην ανάπτυξη.
«Εμείς, οι άνθρωποι της αγοράς, γνωρίζουμε καλύτερα από κάθε άλλον ότι η χώρα μας δεν θα βγει από την κρίση αν δεν αλλάξει το μοντέλο ανάπτυξης που την έφερε εδώ. Και, μαγικές συνταγές προφανώς δεν υπάρχουν. Η μετάβαση σ’ ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, απαιτεί βαθιές αλλαγές στη νοοτροπία, στις συμπεριφορές, στις αξίες. Προϋποθέτει αποφασιστικότητα και συνέπεια σε όλα τα μέτωπα» προσθέτει.
«Πώς θα έρθει, λοιπόν, όχι απλά η ανάπτυξη, αλλά η σύγχρονη και βιώσιμη σε διεθνές πλαίσιο ανάπτυξη; Το σημερινό περιβάλλον δεν βοηθά» διαπιστώνει εστιάζοντας σε τέσσερις βασικούς λόγους:
-Η επώδυνη δημοσιονομική προσαρμογή δεν έθιξε ακόμα εμφανώς τις δομές και παθογένειες του ναυαγισμένου κράτους.
-Η συνταγή του Μνημονίου δεν βγάζει πλέον πουθενά. Έχει καταλήξει να μειώνει συνεχώς το εισόδημα και να αυξάνει συνεχώς τους φόρους.
-Το διακύβευμα της παραγωγικής ανασυγκρότησης μόνο κατ’ επίφαση έχει τεθεί στο τραπέζι του δημόσιου διαλόγου.
-Το τραπεζικό σύστημα, ο βασικός αιμοδότης της οικονομίας, τσακίστηκε στις συμπληγάδες του δημόσιου χρέους και βρίσκεται ακόμα σε διαδικασία επίπονης αναδιάρθρωσης. Η συνεισφορά του στη ριζική ανασυγκρότηση της οικονομίας μόνο οριακή μπορεί να είναι στο άμεσο μέλλον.
