Το όνομα Μαραντόνα, όσο εμείς θα ζούμε τουλάχιστον, δεν πρόκειται ποτέ να ξεχαστεί. Να σβηστεί. Ψυχή, ψυχάρα και ταλέντο, βέβαια. Ο Μαραντόνα γεννήθηκε ποδοσφαιριστής. Ταλέντο να φάνε και οι κότες. Παικταράς. Ηγετικός. Πολεμικός αρχηγός. Τα είχε βαρειά και ασήκωτα. Αλητόπαιδο, όμως. Και ναρκομανής. Έξω από το γήπεδο ήταν λίγος, γραφικός…
Διαβάστε περισσότερα στο apodytiriakias.gr…
