ΠΚ
Εδώ και ένα μήνα, σημαντικά διεθνή ΜΜΕ, ανθρωπιστικές οργανώσεις, ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης, δημοσιογράφοι, αναφέρονταν σχεδόν καθημερινά, στην υπόθεση της Οδύσσειας μίας ομάδας προσφύγων από την Συρία που προσπαθούσε να βρει καταφύγιο στην ελληνική όχθη του Έβρου. Η κυβέρνηση δια του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και εκείνου της Μεταναστευτικής Πολιτικής, αρνιόταν συστηματική την ύπαρξη αυτής της προσφυγικής ομάδας η οποία περιπλανιόταν μεταξύ των δύο παράκτιων συνοριακών γραμμών μετακινούμενη από αμμονησίδα σε αμμονησίδα. Τελικά σε μία από αυτές της νησίδες άφησε την τελευταία του πνοή ένα παιδί, ένα κοριτσάκι μόλις 5 ετών, η Μαρία την οποία κατά τις καταθέσεις των υπολοίπων μελών της ομάδας τσίμπησε ένας σκορπιός. Το παιδί ετάφη πρόχειρα στην νησίδα του ποταμού.
Η ελληνική κυβέρνηση προσπάθησε έξ’ αρχής να αποφύγει κάθε εμπλοκή στη υπόθεση αναφέροντας πώς οι ειδήσεις και τα δημοσιεύματα στα διεθνή και ελληνικά ΜΜΕ ήταν Fake News. Επιπροσθέτως οι ελληνικές αρχές καλλιεργούσαν μεθοδικά το επιχείρημα πώς η ομάδα των προσφύγων βρισκόταν στην τουρκική πλευρά των συνόρων και άρα ήταν εκ των πραγμάτων αδύνατο να συντονιστεί παρέμβαση από την ελληνική αστυνομία και τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις.
Την Τρίτη 16 Αυγούστου είχε καταστεί σαφές πως η ομάδα των προσφύγων είχε βρει καταφύγιο σε περιοχή επί ελληνικού εδάφους και πως ένα παιδί 5 ετών ήταν νεκρό. Η γαλλική «Liberation» με εκτενές δημοσίευμα από την Αθήνα περιέγραφε την κατάσταση με μελανά χρώματα. Προφανώς υπήρξε και επίσημη όχληση από τις κοινοτικές αρχές και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο καθ’ ύλη αρμόδιος Υπουργός Νότης Μηταράκης αναχώρησε εσπευσμένως για τον Έβρο. Ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτης προφανώς υπό πίεση κυκλοφορεί προς τους δημοσιογράφους Non Paper δια του οποίου παρουσιάζει την κυβερνητική εκδοχή . Σε αυτό το Non Paper δεν αναφέρεται τίποτε για το νεκρό παιδί. Ο Νότης Μηταράκης προβαίνει σε δηλώσεις το μεσημέρι της Τρίτης αλλά και αυτός αναφέρεται αόριστα στο γεγονός λέγοντας πώς δεν υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες. Τελικά το βράδυ της Τρίτης η ελληνική κυβέρνηση αναγκάζεται να παραδεχθεί δημόσια πώς η Μαρία, 5 ετών από την Συρία, απεβίωσε και ετάφη προχείρως στην αμμονησίδα του Έβρου και πώς τώρα θα επιχειρηθεί η ανάκτηση της σωρού του παιδιού μέσω του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελήνου.
Τίποτε λοιπόν δεν ήταν Fake News. Το ρεπορτάζ από την αρχή ήταν απολύτως έγκυρο. Η ομάδα των προσφύγων από την Συρία έγινε «μπαλάκι» μεταξύ τουρκικής Στρατοχωροφυλακής και ελληνικών συνοριακών αρχών . Η ομάδα των προσφύγων περιπλανιόταν απροστάτευτη και αβοήθητη ανάμεσα από τις νησίδες, τις όχθες και τα ρεύματα του ποταμού. Τελικά 38 άτομα από αυτήν την ομάδα διασώθηκαν επειδή η δημοσιογραφική έρευνα στην Ελλάδα και διεθνώς επέδειξε επιμονή, υπομονή και ευαισθησία.
Στην Αθήνα πολλοί ήταν εκείνοι που υιοθέτησαν την κυβερνητική εκδοχή περί μη υπαρκτού προβλήματος (στην αρχή) ή και αργότερα τις εξηγήσεις πώς η ομάδα των προσφύγων βρισκόταν επί τουρκικού εδάφους . Κάποιοι πίστεψαν πώς όλα αυτά ήταν αποτέλεσμα τουρκικής προπαγάνδας. Τελικά το ζήτημα έφθασε σε ανώτατο επίπεδο στις Βρυξέλλες. Κάποια στιγμή θα ολοκληρωθεί ο σχετικός φάκελος και θα κατατεθεί σε Διεθνή Δικαστική Αρχή. Όχι μόνον για το συγκεκριμένο τραγικό περιστατικό. Αλλά και για άλλα. Κάποιοι στην Αθήνα πρέπει ήδη να υποφέρουν από αϋπνίες έστω και εάν απόστρατοι αξιωματικοί χωρίς ρόλο αλλά με ειδική αποστολή να «διακοσμούν» ως μαϊντανοί τα τηλεοπτικά πάνελ, επιχειρούν να παρουσιάσουν την Οδύσσεια των 38 προσφύγων και τον θάνατο της πεντάχρονης Μαρίας ως «σύμπτωμα κήρυξης υβριδικού πολέμου» από την Τουρκία στον Έβρο. Είναι οι ίδιοι πανελίστες που δηλώνουν χωρίς αιδώ πώς μπορεί και να υπάρχουν και «νόμιμες» παρακολουθήσεις πολιτικών στελεχών στην Ελλάδα. Αρκεί να υπάρχει υπογραφή Εισαγγελέα στο αίτημα του κάθε Κυπατζή. Αρκετά. Ως εδώ.
