Η zougla.gr αρχίζει σήμερα την δημοσίευση των πρώτων αποσπασμάτων από το συγκλονιστικό ντοκουμέντο των αποκαλύψεων του Μιχάλη Χριστοφοράκου, οι οποίες θα κορυφωθούν στο VETO της Κυριακής. Ένα πραγματικά μυθιστορηματικό ντοκουμέντο, μέσα από το οποίο θα ξεδιπλωθεί σε όλο του το μεγαλείο το σκάνδαλο της Siemens από τις αρχές του 1990 μέχρι σήμερα.
Ποιοι τα έδιναν και πόσα, ποιοι τα έπαιρναν και για ποιον λόγο. Αυτό είναι το ζητούμενο, όπως και η συμμετοχή εκλεκτών μελών της ελληνικής πολιτικής οικογένειας στη μεγάλη ληστεία του τρένου. Η ηλεκτρονική μας εφημερίδα αναλαμβάνει ακέραια την ευθύνη της δημοσιοποίησης αυτού του οδοιπορικού, το οποίο θα παρουσιαστεί ολόκληρο, σε αποσπάσματα, από το διαδίκτυο και το VETO της Κυριακής χωρίς περικοπές.
Μέσα από τις γραμμές των 12.000(!) λέξεων που πρόκειται να ακολουθήσουν, κάθε φυσιολογικός άνθρωπος θα αισθανθεί την απόλυτη αηδία ενός σάπιου πολιτικού συστήματος, άρρωστων κρατικών λειτουργών, στελεχών της αστυνομίας και της Δικαιοσύνης που συνέχισαν να συνεργάζονται με τον Χριστοφοράκο ακόμα και όταν κρυβόταν ως φυγάδας στο εξωτερικό. Μισθοφόρων δημοσιογράφων, τους οποίους κατά διαστήματα η εταιρεία στρατολογούσε σύμφωνα με όσα αποκαλύπτει το ίδιο το κορυφαίο στέλεχός της. Πολιτικούς και κόμματα, που λάδωναν για να εξασφαλίσουν τα πληρωμένα από το υστέρημα του ελληνικού λαού κερδοφόρα συμβόλαια. Όλα αυτά, από το κρησφύγετό του στο Μόναχο της Γερμανίας, σε μία συναρπαστική κουβέντα διάρκειας έξι ωρών με τους δικηγόρους του.
Η μετάφραση των συνομιλιών του Μ.Χριστοφοράκου με τους δικηγόρους του
Κυρίες και κύριοι η παράσταση αρχίζει. Με την ένδειξη «Δ1» και «Δ2» εμφανίζονται οι δύο δικηγόροι του, ενώ με την ένδειξη «Χ» ίδιος ο Μιχ. Χριστοφοράκος.
Δ1: Εντάξει έχουμε τέσσερις καρέκλες.
Χ: Καλώς ήρθατε.
Δ1: Πολύ ωραία είστε εδώ.
Χ: Εάν είχα και αλλαγή παραστάσεων καλά θα ήταν.
(Ακούγεται τέταρτο άτομο, που σχολιάζει κάτι ακατανόητο σε βαριά βαυαρική διάλεκτο.
Συνεχίζουν μία κουβέντα που είχαν αρχίσει προφανώς πριν μπουν στον χώρο συνομιλίας σχετικά με υποκλοπές συνομιλιών!)
Δ1: Δεν θα υπέκλεπταν έτσι, αυτό θα το έκαναν μόνον εάν γνώριζαν ότι κάποιος μένει κάπου συγκεκριμένα, σε ένα σπίτι, κατάλαβες; Το έχω ζήσει μία φορά, τότε είχαν βάλει στο Μπόγκενχάουζεν ένα λυόμενο, και είχαν αναρωτηθεί για ποιο λόγο υπήρχε εφόσον δεν κατασκευαζόταν εκεί κάποιο έργο, αλλά μέσα από το λυόμενο τελικά υπήρχαν κάποιοι που παρακολουθούσαν τις συνομιλίες τους, κάθονταν μέσα και τους άκουγαν όπως στις ταινίες.
Δ2: Εγώ μία φορά, δεν πάει πολύς καιρός, νομίζω το 2003, τότε δεν υπήρχε ακόμα η υποχρέωση να δείξεις την ταυτότητά σου όταν αναχωρούσες από το αεροδρόμιο, είχα έναν πελάτη…
Δ1: Όντως ήταν έτσι…
Δ2: Άφησαν τον πελάτη μου, ο οποίος καταζητείτο από την εισαγγελία σε όλη την Γερμανία, να φύγει χρησιμοποιώντας το δικό μου όνομα.
Δ1 Οπότε παρανόμησες εσύ. (γέλια)
Δ2 Εγώ δεν… ήξερα τίποτα για το έγκλημα και στην επιστροφή από το αεροδρόμιο, ήρθαν σε μένα η αστυνομικοί να με ελέγξουν και με σταμάτησαν με το αυτοκίνητο λέγοντάς μου «τα στοιχεία σας». Τους απαντάω ότι είμαι δικηγόρος και μου απαντούν «πίσω σας είναι η πινακίδα που γράφει περιοχή αεροδρομίου» και με πήγαν σε ένα μπλε φορτηγάκι Volkswagen για να γδυθώ ολόκληρος. ( γέλια) Σκέφθηκα μέσα μου: ευχαριστώ κύριοι…
Δ1: Βγάζω τώρα αυτό (ακούγεται ο θόρυβος εγγράφων) μου φαίνεται ότι το είχε παραγγείλει ο δρ. Μπάουμαν.
Χ: Α, μάλιστα…
Δ1 Αυτό δείχνει ότι ο δρ. Μπάουμαν ενδιαφέρεται πολύ για την υπόθεση. Το διάβασα, στην ουσία δεν γράφει κάτι καινούργιο. Αυτά τα χρήματα μπορείτε να τα αποταμιεύσετε, δεν νομίζω ότι τον χρειαζόμαστε. Γράφει μόνον γενικότητες. Λέει κάποια πράγματα, κάτι συμπληρώνει, κι επειδή στο τέλος πρέπει να τον πληρώσετε, λέω να το αφήσουμε. Έχουμε εδώ την επεξεργασμένη μήνυση.
Χ: Σας έχει ένα Δέλτα για το προηγούμενο;
Δ1: Εννοείτε μία υποσημείωση…
Χ: Ναι, μία μικρή περίληψη του πράγματος.
Δ2: Ήταν όλα περιλήψεις από τις οποίες δεν προκύπτουν ποινικές πράξεις για αδικήματα που εντοπίζονται στην Ελλάδα ή στην Γερμανία, και καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι όλα τα διαδικαστικά μπορούν να γίνουν στην Γερμανία. Εάν προέκυπτε μία ερήμην καταδίκη στην Ελλάδα, δεν θα μπορούσε να εκτελεστεί. Εσείς φύγατε από την Ελλάδα λόγω της δίωξης για χρηματισμό. Στην ουσία, αυτό που θα επιδιώξουμε είναι να καταφέρουμε να τα θέσουμε όλα κάτω από την ομπρέλα της γερμανικής Δικαιοσύνης.
Δ1 : Μπορούμε στην ουσία να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι εάν η εδώ εισαγγελία ασχοληθεί με την υπόθεση και πει ότι ασκούμε μία ποινική δίωξη ή οτιδήποτε άλλο, ή πει ότι έχει παραγραφεί, τότε οι Έλληνες δεν θα μπορέσουν να ενεργήσουν. Με λίγα λόγια, σας απλοποιώ την διαδικασία.
Χ: Το ζήτημα που ετέθη και στις δικές μας συζητήσεις είναι τα δέκα σημεία εκ των οποίων τα επτά έχουν παραγραφεί.
Χ: Το ζήτημα είναι μία ερώτηση που μου έθεσαν. Την έστειλα στην Αθήνα και περιμένω απάντηση τις επόμενες τρεις η τέσσερεις ημέρες. Έχουμε δέκα σημεία, από τα οποία τα επτά έχουν παραγραφεί, λόγω πενταετίας.
Δ1: Ακριβώς.
Χ: Ακριβώς και έχουμε αυτό το σημείο, για το οποίο θέλουν να με παραδώσουν στις ελληνικές Αρχές. Πρώτα απ’ όλα, λοιπόν, έχουμε το θέμα της έκδοσής μου. Τα υπόλοιπα τρία σημεία είναι ένα άλλο ζήτημα, ας αφήσουμε λοιπόν την έκδοση στην άκρη γιατί αυτό θα είναι το κυρίως θέμα μας αργότερα. Αυτά είναι τα επτά σημεία που έχουν χρονικά παραγραφεί. Εάν υποθέσουμε ότι όλα έχουν παραγραφεί και η εισαγγελία εδώ το δεχθεί, δεν υπάρχει θέμα έκδοσής μου προς το παρόν. Αυτό μπορεί να υποχρεώσει τις ελληνικές Αρχές να κλείσουν την έρευνα και να σταματήσουν τις διώξεις;
Δ1: Ναι.
Χ: Μπορεί ή πρέπει; Επειδή αυτό είναι ένα πολύ κρίσιμο ερώτημα.
Δ1: Μπορούμε πολύ ξεκάθαρα να ξεχωρίσουμε την διαδικασία έκδοσης από το δικαίωμα των ελληνικών εισαγγελικών Αρχών να ερευνούν εις βάρος σας. Ας δούμε πρώτα την διαδικασία έκδοσης. Εάν υποθέσουμε ότι η γερμανική εισαγγελία αποφασίσει ότι τα τρία σημεία δεν έχουν παραγραφεί κι εσείς υποθετικά εκδοθείτε, θα σας παρέδιδαν μόνον εφόσον οι Έλληνες τους διαβεβαίωναν ότι δεν θα διωχθείτε για τα υπόλοιπα επτά παραγραμμένα αδικήματα, τα οποία αποτελούν και το μεγαλύτερο κομμάτι του κατηγορητηρίου. Αυτό σημαίνει ότι οι Έλληνες δεν θα μπορούσαν να σας διώξουν για τα ήδη παραγραμμένα αδικήματα.
Χ: Τι θα γίνει στην περίπτωση που δεχθούν ότι και τα δέκα αδικήματα έχουν παραγραφεί; Τι θα γίνει με την Ελλάδα;
Δ1: Αυτό είναι εντελώς διαφορετικό. Οι Έλληνες δεν είναι υποχρεωμένοι να διαβεβαιώσουν για κάτι τους Γερμανούς. Δεν είναι όπως στην περίπτωση της έκδοσης που πρέπει να δεσμευθούν ότι δεν θα σας διώξουν για τα υπόλοιπα. Εάν πουν ότι όλα έχουν παραγραφεί εδώ δεν τίθεται θέμα έκδοσής σας και οι Γερμανοί δεν μπορούν να πάρουν διαβεβαίωση ότι δεν θα διωχθείτε. Οπότε οι Έλληνες μπορούν να συνεχίσουν να σας διώκουν. Όμως εσείς θα έχετε, όσο είσαστε στην Γερμανία, προστασία…
Χ: Αυτό σημαίνει ότι βάση του Ευρωπαϊκού Δικαίου δεν θα έληγε η υπόθεση.
Δ1: Όχι, δεν λήγει, γιατί υπάρχει το αυτόνομο Δίκαιο του κάθε κράτους.
Δ2: Για εμένα τίθεται το ερώτημα σε σχέση με την πραγματογνωμοσύνη του κ. Κλεμ, όταν εγώ λέω ότι εδώ στην Γερμανία έχουν παραγραφεί όλα αυτό σημαίνει ότι εδώ στην Γερμανία δεν συμβαίνει τίποτα, με αυτό όμως δεν υπάρχει διασφάλιση. Ναι μεν δεν προχωρούν στην έκδοση, αλλά δεν σας διασφαλίζει ότι δεν θα συνεχίσουν οι ελληνικές δικαστικές Αρχές, προκειμένου να σας καταδικάσουν κάποια στιγμή ερήμην, γιατί βάσει του Διεθνούς Δικαίου ο μηνυθείς έχει το δικαίωμα υπεράσπισης όταν παρουσιαστεί. Θα μπορούσαν οι Έλληνες να στείλουν ένταλμα εκτέλεσης της απόφασης.
Δ1: Όχι, γιατί θα πουν οι Γερμανοί: εμείς το έχουμε ερευνήσει, έχουμε αποφασίσει ότι έχει παραγραφεί, δεν έγινε έκδοση, έχουμε πει ότι οι κατηγορίες είναι αβάσιμες, θεωρήσαμε αβάσιμη την έκδοση και ως εκ τούτου δεν θα προχωρήσουμε στην εκτέλεση κάποιας απόφασης.
Χ: Εγώ έφθασα σ’ αυτό το σημείο όχι γι’ αυτό, αλλά επειδή εδώ κάπου γράφει -και θέλω να το επισημάνω- είναι το σημείο που γράφει ο Καλιώρας στον Έτενχόφερ (ο εισαγγελέας Μονάχου), σας διαβεβαιώνω, στείλτε τον σ’ εμάς αυτόν, σας εγγυώμαι (σελ. 49) ότι, ακόμα και η γερμανική Δικαιοσύνη να τον διώκει, θα έχετε το ελεύθερο από εμάς να μπορείτε να τον ανακρίνετε. Εμείς θέλουμε να τον εκδώσετε άμεσα, επειδή έχουμε προτεραιότητα να τον δικάσουμε.
(Συνεχίζεται…)
