Τετάρτη
08/07 

Manu Katché:
ντραμς
Tore Brunborg:
σαξόφωνο
Alex Tassel :
τρομπέτα
Εric Legnini :
πιάνο
Jerome Regard :
ακουστικό μπάσο
ΠΑΡΑΓΩΓΗ:
23ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΥΜΗΤΤΟΥ

Ο Emmanuel ‘Manu’ Katché γεννήθηκε το 1958 στο St Maur des Fossés, κοντά στο Παρίσι αν και οι οικογενειακές του ρίζες είναι από την Ακτή Ελεφαντοστού της Αφρικής. Σπούδαζε πιάνο από τα πέντε του και ξεκίνησε ντραμς στα δεκατέσσερά του, μελετώντας στη συνέχεια κλασικά κρουστά στο Conservatoire National Supérieure de Musique de Paris.

Το παίξιμό του, είναι μια ανάμειξη αφρικανικού ρυθμού και κλασικών ντραμς η οποία για κλάσματα του δευτερολέπτου φωταγωγείτε από την επήρεια της τζαζ. «Όταν παίζω τζαζ με λένε «ροκ ντράμερ». Όταν κάνω ροκ μουσική, οι κριτικοί γράφουν για τον «τζαζ ντράμερ Manu Katché»… «Είμαι απλά ο εαυτός μου, προσπαθώντας να είμαι όσο καινοτόμος όσο και η μουσική που παίζω, και, υποθέτω, πως αυτή είναι μια «τζαζ» αντιμετώπιση».

«Το «Playground» είναι μια μουσική που δημιούργησε έχοντας στο μυαλό του τους βασικούς μουσικούς του συνεργάτες. Εξερευνήσαμε συναφείς ιδέες με τις προηγούμενες συνεργασίες μας, αλλά, νομίζω πως κατάφερα να βρω λίγο περισσότερο χώρο για εμένα και τα ντραμς», λέει ο Manu Katché, μιλώντας για τη νέα του δουλειά. Ο τρόπος που ο Manu Katché παίζει, τον τοποθετεί σε ένα άλλο επίπεδο από τους σύγχρονους τζαζ ντράμερς. Ο εύστροφος ρυθμός του, χτίζει ένα ρυθμικό σχήμα, δημιουργώντας το ρυθμικό περιβάλλον που κινητοποιεί τους πνευστούς και «δένει» αυτονόητα το πιάνο με το μπάσο.

«Πάντα προσπαθώ να φτιάχνω ρυθμικά σχήματα τόσο ανοιχτά ώστε να «δημιουργούν υποδοχές» και να χρωματίζουν τα πράγματα. Αυτή είναι η φιλοσοφία μου σχετικά με την δημιουργία της μουσικής είτε παίζω τζαζ είτε ροκ είτε οτιδήποτε άλλο, ή δουλεύω με τους Sting ή Peter Gabriel ή όποιον άλλο. Χτίζω μια υποδομή για να εμπνεύσω τους σολίστες και, ελπίζω, τον εαυτό μου».

Μουσική στην ECM ήταν ένα όνειρο του Katché από παιδί: «άκουσα το πρώτο ECM άλμπουμ όταν ήμουν περίπου δεκαπέντε και ξετρελάθηκα από τον ήχο και τον τρόπο με τον οποίο παίζονταν η μουσική: τρανή και τολμηρή αλλά με σεβασμό για τη σιγή και με μια πραγματική ισορροπία μεταξύ των μουσικών οργάνων…». Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, ο ανάλαφρος ρυθμός του έγινε σήμα κατατεθέν για τους ήχους της ποπ και ροκ μουσικής, δίπλα σε μουσικούς από την Joni Mitchell έως τον Peter Gabriel. Ο Manfred Eicher άκουσε τον Katché να παίζει στο ομώνυμο άλμπουμ του Robbie Robertson (Geffen) και ήξερε ότι οι τόνοι και το στυλ, μοντέρνοι αλλά συγχρόνως με βαθιές ρίζες στη παράδοση, μπορούσαν πολύ εύκολα να εναρμονιστούν με τον αυτοσχεδιασμό…

Το “Playground” ηχογραφήθηκε τον Ιανουάριου 2007 στο Avatar Studios στη Νέα Υόρκη. «Φυσικά, η Νέα Υόρκη έχει μια ενέργεια, και υπάρχει και κάτι μαγικό στην ατμόσφαιρα: έτσι τουλάχιστον την βλέπουν οι ευρωπαίοι. Οπότε, βρεθήκαμε μαζί σαν μουσικοί σε μια χώρα στην οποία δεν ανήκουμε, ρουφώντας αυτή την ιδιαίτερη χροιά της πόλης της Νέας Υόρκης. Νομίζω πως αυτό βγαίνει στην μουσική.» 
….«με κάθε μουσικό εκεί να προσθέτει κάτι στην πραγμάτωση των μουσικών ιδεών του Manu και να βοηθά να χτιστεί κάτι εντελώς νέο πάνω στο δομημένο πλαίσιο των τόνων του, η ηχογράφησε που έγινε σ’ αυτές τις τρεις μέρες ήταν όντως αξιοθαύμαστη» σημειώνει ο παραγωγός Manfred Eicher .

Ο Manu μπορεί να κάνει τα πάντα. Εκείνο όμως που θαυμάζω σ’ αυτόν είναι αυτή η ιδιαίτερη ποιότητα που θυμίζει τους παλιούς μύθους όπως ο Jo Jones ή ο Gene Krupa. Επιλέγει ένα ρυθμικό μοτίβο το οποίο ακολουθεί χωρίς καμιά σολιστική υστερία, αντίθετα, με μια ευγενική προσέγγιση και μια ποιητική ευαισθησία χωρίς να χάνει ποτέ τη δύναμή του. 
Jan Garbarek