Μία από τις μεγάλες φυσιογνωμίες της πολιτικής επιστήμης τα τελευταία 50 χρόνια
Ο Samuel P. Huntington πανεπιστημιακός καθηγητής του Χάρβαρντ, ένας σημαντικός πολιτικός επιστήμονας και μέντορας μίας γενιάς μελετητών σε διάφορους τομείς, πέθανε στις 24 Δεκεμβρίου σε ηλικία 81 ετών.
Γεννήμένος στις 18 Απριλίου 1927 στη Νέα Υόρκη από τον Richard Thomas Huntington, συντάκτη και εκδότη και την Dorothy Sanborn Phillips συγγραφέα.
Ο Huntington αποφοίτησε από το γυμνάσιο Stuyvesant, και έλαβε το πτυχίο του το 1946 από το πανεπιστήμιο του Yale. Υπηρέτησε στον αμερικανικό στρατό και εν συνεχεία έλαβε το μεταπτυχιακό του δίπλωμα το 1948 από το πανεπιστήμιο του Σικάγο. Δεν σταμάτησε όμως την αναζήτηση του για γνώση εκεί και το 1951 του απονεμήθηκε το Διδακτορικό του δίπλωμα από το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ στο οποίο και ήδη είχε αρχίσει να διδάσκει από το 1950.
Από το 1959 ως το 1962, ήταν συνεργαζόμενος διευθυντής του “Ιδρύματος Μελετών Πολέμου και Ειρήνης” στο πανεπιστήμιο της Κολούμπια. Ενώ θήτευσε και σαν πρόεδρος της Αμερικάνικης Ένωσης Πολιτικής Επιστήμης τα έτη 1986-1987.
Ο Huntington ήταν διευθυντής του κέντρου του Χάρβαρντ για τις διεθνείς υποθέσεις από το 1978 ως το 1989. Ίδρυσε το John M. Olin, “Το ίδρυμα για τις στρατηγικές μελέτες”, και ήταν διευθυντής εκεί από το 1989 ως το 1999, ενώ υπήρξε και πρόεδρος της ακαδημίας του Χάρβαρντ για τις Διεθνείς Μελέτες Περιοχών από το 1996 ως το 2004.
Με την θεωρητική του σκέψη επηρέασε και την Ουάσιγκτον. Το 1977 και το 1978, ήταν στο λευκό οίκο στο πλευρό του προέδρου Carter ως ο συντονιστής του προγραμματισμού ασφάλειας για το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας.
Το 2007 αποσύρθηκε από τα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα, ύστερα από 58 χρόνια ακαδημαϊκής καριέρας στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.
Ήταν πατέρας 2 γιων, έζησε στη Βοστώνη και στο Martha’s Vineyard. Ήταν συντάκτης, 17 βιβλίων και πάνω από 90 ακαδημαϊκών άρθρων. Οι κύριες περιοχές της έρευνας και διδασκαλίας του ήταν ο εκδημοκρατισμός στην αμερικανική κυβέρνηση, στρατιωτική πολιτική, στρατηγική και αστικό-στρατιωτικές σχέσεις, η συγκριτική πολιτική, και η πολιτική ανάπτυξη.
Θεωρείται από πολλούς ακαδημαϊκούς σαν ένας “γίγαντας” της παγκόσμιας πολιτικής επιστήμης διεθνώς.
Έγινε παγκοσμίως γνωστός όταν εξέφρασε τις απόψεις του σχετικά με τη διαφωνία των πολιτισμών. Υποστήριξε ότι σε έναν μετά-ψυχρό πολεμικό κόσμο, η βίαια σύγκρουση θα προερχόταν όχι από την ιδεολογική τριβή μεταξύ των εθνών κρατών, αλλά από τις πολιτιστικές και θρησκευτικές διαφορές μεταξύ των παγκόσμιων σημαντικών πολιτισμών.
Προώθησε αρχικά το επιχείρημά του σε ένα άρθρο του 1993 στο περιοδικό Foreign Affairs και επέκτεινε τη διατριβή του αυτή στο βιβλίο, «Η Διαφωνία των Πολιτισμών και η Ανακατασκευή της Παγκόσμιας Τάξης,» που εκδόθηκε το 1996, και έχει μεταφραστεί από τότε σε 39 γλώσσες.
