Στο Ηνωμένο βασίλειο πλέον οι ενέσεις botox προσφέρονται ως θεραπεία για την ακράτεια ούρων. Οι αρμόδιοι φορείς μάλιστα υποστηρίζουν πως οι γυναίκες θα έπρεπε να έχουν ελεύθερη πρόσβαση σε αυτήν τη θεραπεία, η οποία μέχρι πρότινος ήταν κυρίως γνωστή ως αντιγηραντική.
Στην Αγγλία και την Ουαλία περίπου 5 εκατομμύρια γυναίκες υποφέρουν σιωπηλά από ακράτεια ούρων και, εξαιτίας του αισθήματος ντροπής που συνοδεύει συχνά την παραπάνω κατάσταση, δεν ζητούν βοήθεια. Το botox φαίνεται πως βοηθάει τον έλεγχο του μυϊκού τοιχώματος της ουροδόχου κύστης.
Οι ειδικοί αναφέρονται πιο συγκεκριμένα στην αποτελεσματικότητα των ενέσεων στην περίπτωση του συνδρόμου υπερδραστήριας κύστης που δεν ανταποκρίνεται στη συνιστώμενη τροποποίηση του τρόπου ζωής. Δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο το τι προκαλεί αυτό το σύνδρομο, όσοι όμως υποφέρουν από αυτό έχουν συχνά το αίσθημα της επείγουσας ούρησης και μπορεί να έχουν διαρροή ούρων πριν προλάβουν να φθάσουν στην τουαλέτα. Στην περίπτωση αυτή ο περιορισμός των καφεϊνούχων ποτών και του αλκοόλ, η εξάσκηση των μυών του πυελικού εδάφους, καθώς και οι προγραμματισμένες επισκέψεις στην τουαλέτα μπορεί να βοηθήσουν. Εάν όχι, θα χρειαστεί ιατρική αγωγή ή χειρουργείο.
Το σύνδρομο αυτό είναι πολύ διαφορετικό από την ακράτεια ούρων έπειτα από πίεση, όπου οι μύες του πυελικού εδάφους είναι αδύναμοι, όπως για παράδειγμα μετά τον τοκετό, με αποτέλεσμα να υπάρχει απώλεια ούρων έπειτα από βήχα ή γέλιο. Στην περίπτωση της υπερδραστήριας κύστης, το πρόβλημα υπάρχει στην ανταπόκριση της ουροδόχου κύστης, καθώς γεμίζει και οδηγεί στην επείγουσα ανάγκη του ατόμου να ουρήσει πιο συχνά από το σύνηθες. Κάποιος με υπερδραστήρια κύστη, για παράδειγμα, μπορεί να επισκέπτεται την τουαλέτα μέχρι και 15 φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας και τρεις φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας, ενώ φυσιολογικά οι επισκέψεις αυτές είναι 4-8 και έως μία αντίστοιχα.
Πρόκειται για μια κατάσταση που επηρεάζει και τα δύο φύλα, συχνότερα όμως τις γυναίκες. Η θεραπεία με botox μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των νευροχημικών μηνυμάτων που η ουροδόχος κύστη χρησιμοποιεί για να ενημερώσει τον εγκέφαλο ότι υπάρχει ανάγκη για ούρηση. Οι ενέσεις εφαρμόζονται απευθείας στο τοίχωμα της ουροδόχου κύστης, μέσω μιας μικρής συσκευής που τοποθετείται μέσα στην ουρήθρα. Οι κλινικές δοκιμές που έχουν διεξαχθεί ισχυρίζονται πως η διάρκεια της θεραπείας φθάνει μέχρι και τους έξι μήνες, αλλά είναι επίσης σημαντικό να γίνουν γνωστές οι πιθανές παρενέργειες.
Η θεραπεία μπορεί να δυσκολέψει την κάθοδο των ούρων και κάποια άτομα ίσως χρειαστεί να χρησιμοποιούν καθετήρα για κάποιο διάστημα. Παράλληλα, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος μόλυνσης του ουροποιητικού συστήματος. Οι ειδικοί μάλιστα προτείνουν τον επανέλεγχο των ατόμων που ξεκινούν τη θεραπεία έναν μήνα μετά.
Αν και η ακράτεια ούρων δεν είναι μια κατάσταση απειλητική για τη ζωή, είναι ιδιαίτερα στρεσογόνος και επηρεάζει την ευημερία και την ευεξία εκατομμυρίων ατόμων σε όλο τον κόσμο τόσο σε ψυχοσωματικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Ο αριθμός των ατόμων που ζητούν θεραπεία ολοένα και αυξάνεται, αλλά είναι ακόμα πολλά τα άτομα που υποφέρουν σιωπηλά. Οι αναθεωρημένες κατευθυντήριες οδηγίες για τους κλινικούς προτείνουν ένα ευρύ φάσμα θεραπειών, έτσι ώστε όλοι να μπορούν να ανακουφιστούν από το στρες που μπορεί να προκαλέσει η ακράτεια ούρων.
Πηγή: bbc
