Η κοινή λογική υποστηρίζει ότι το γρηγορότερο σπερματοζωάριο είναι πιο πιθανό να φτάσει πρώτο στο ωάριο και να το γονιμοποιήσει. Η λογική αυτή όμως ανατράπηκε από μια νέα μελέτη σε φρουτόμυγες, η οποία αποκάλυψε ότι τα πιο αργά σπερματοζωάρια μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικά από τους ταχύτερους αντιπάλους τους.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν γενετικά τροποποιημένες φρουτόμυγες, έτσι ώστε οι κεφαλές των σπερματοζωαρίων τους να έχουν ένα φωσφορίζον κόκκινο ή πράσινο χρώμα κάτω από το μικροσκόπιο. Με αυτόν τον τρόπο έγινε εφικτή η παρατήρηση της κίνησης του σπερματοζωαρίου μέσα στο αναπαραγωγικό σύστημα του θηλυκού σε αληθινό χρόνο.
Η μελέτη είναι πολύ σημαντική, διότι έδωσε τη δυνατότητα να διερευνηθούν οι φυσικές διακυμάνσεις των χαρακτηριστικών των σπερματοζωαρίων χωρίς την εφαρμογή ιδιαίτερων χειρισμών στον υπό μελέτη πληθυσμό. Μετά την αναγνώριση και την απομόνωση ομάδων αρσενικών με παρόμοια χαρακτηριστικά εκσπερμάτισης που έμεναν σταθερά κατά τη διαδοχή των γενεών, οι ερευνητές ζευγάρωσαν κάθε θηλυκό με δύο αρσενικά από διαφορετικές ομάδες. Η προσέγγιση αυτή επέτρεψε τόσο τη διερεύνηση πολλαπλών χαρακτηριστικών εκσπερμάτισης όσο και την παρατήρηση της αλλαγής της συμπεριφοράς του σπερματοζωαρίου του ενός αρσενικού, σε σχέση με τη συμπεριφορά του σπερματοζωαρίου του αντιπάλου.
Οι θηλυκές φρουτόμυγες ζευγαρώνουν κάθε τρεις μέρες. Τα σπερματοζωάρια έπειτα από κάθε εκσπερμάτιση κολυμπούν κατά μήκος του γεννητικού σωλήνα του θηλυκού και συγκεντρώνονται σε μία περιοχή αποθήκευσης μέχρι την απελευθέρωση των ωαρίων. Τα ωάρια ταξιδεύουν από τις ωοθήκες στον γεννητικό σωλήνα και περιμένουν τα σπερματοζωάρια. Η πάλη των σπερματοζωαρίων γίνεται στην ουσία στην περιοχή αποθήκευσης. Ύστερα από κάθε εκσπερμάτιση τα νέα σπερματοζωάρια προσπαθούν να εκτοπίσουν τα παλαιότερα από την περιοχή και το θηλυκό αποβάλλει τα εκτοπισμένα σπερματοζωάρια από το αναπαραγωγικό του σύστημα.
Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι τα σπερματοζωάρια που είχαν μεγαλύτερο μήκος ή ήταν βραδύτερα ήταν πιο αποτελεσματικά στο να εκτοπίζουν τους αντιπάλους τους και είχαν λιγότερες πιθανότητες να εκτοπιστούν τα ίδια, σε σύγκριση με τα πιο ευκίνητα και γρήγορα σπερματοζωάρια.
Το εύρημα ότι τα σπερματοζωάρια με το μεγαλύτερο μήκος είχαν μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας είναι σύμφωνο με αυτά προηγούμενων μελετών. Έκπληξη, ωστόσο, προκαλεί το εύρημα που αναδεικνύει το πλεονέκτημα των βραδύτερων σπερματοζωαρίων.
Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι η αργή κίνηση των σπερματοζωαρίων τα φέρνει κοντά στο σημείο εξόδου πιο λίγες φορές, με αποτέλεσμα να είναι λιγότερο πιθανό να εξωθηθούν από την περιοχή συγκέντρωσης. Παράλληλα φαίνεται πως η ταχύτητα δεν είναι στην πραγματικότητα ο στόχος της σεξουαλικής επιλογής, αλλά μάλλον αποτελεί συνέπεια του αριθμού των σπερματοζωαρίων που συγκεντρώνονται στο όργανο αποθήκευσης.
Ο ανταγωνισμός των σπερματοζωαρίων είναι μια θεμελιώδης βιολογική διαδικασία που παρατηρείται σε όλο το ζωικό βασίλειο. Γνωρίζουμε όμως πολύ λίγα για το πώς τα χαρακτηριστικά της εκσπερμάτισης καθορίζουν τους νικητές. Η παρούσα μελέτη είναι η πρώτη που στην πραγματικότητα αξιολογεί την ποιότητα των σπερματοζωαρίων υπό συνθήκες ανταγωνισμού μέσα στο αναπαραγωγικό σύστημα του θηλυκού, με αποτέλεσμα να επιτρέπει τη διάκριση των χαρακτηριστικών που είναι σημαντικά για καθεμία από τις αναπαραγωγικές φάσεις.
Πηγή: medicalnewstoday
.jpg "Εφημερεύοντα φαρμακεία")