Παρακολουθώντας τον αγώνα που έληξε πριν από λίγο στο γήπεδο του Ελληνικού, επιβεβαίωνες, για μία ακόμη φορά, γιατί το ποδόσφαιρο παραμένει ένα συναρπαστικό άθλημα.
Από τη μία ο Εθνικός, σούπερ φαβορί, και από την άλλη η ιστορική (κυριολεκτικά, μια και ιδρύθηκε το 1906!) Αναγέννηση Καρδίτσας.
Πώς πέρασε μπροστά στο σκορ η ομάδα της πόλης του Σιούφα (και του Ρόβλια…) 2-1, πριν λήξει το πρώτο μέρος, ουδείς το αντελήφθη, καθώς δύο τραβέρσες από πολύ πλάγια ξεγέλασαν τον τερματοφύλακα.
Τι έγινε στην επανάληψη; «Μονότερμα» οι Πειραιώτες, ισοφάρισαν, πίεσαν, ατύχησαν σε δοκάρι και στο 94’ η οριστική ανατροπή: 2-3.
Ήταν να τους λυπάσαι, καθώς αποχωρούσαν βρεγμένοι ως το κόκαλο οι «τριακόσιοι» (μετρημένοι!) ηρωικοί οπαδοί του Εθνικού, μην έχοντας ούτε την όρεξη να διαμαρτυρηθούν στους αμυντικούς -κυρίως- ποδοσφαιριστές, που κορόιδευαν τους εαυτούς τους στο τερέν.
Αλλά, τι θα μπορούσαν να ισχυριστούν οι «πιστοί του Λεωνίδα»; Ότι τη φανέλα που κάποτε τιμούσε ο Αγγελος Κρεμμύδας φορά σήμερα κάποιος… Σύρος;
Ότι οι φανέλες, που άλλοτε δόξασαν ο Φώτης Παπαδόπουλος ή ο Τάκης Φερλέμης, έχουν παραχωρηθεί σε έναν «τελειωμένο» Πορτογάλο ή κάποιον εντελώς άγνωστο «ταχυδρόμο» από την Κεντρική Αφρική;
Κατά τ’ άλλα, η δήθεν φιλόδοξη για άνοδο (έστω μέσω των μπαράζ) ομάδα του Πειραιά συμπλήρωσε τέσσερις αγωνιστικές με αρνητικά αποτελέσματα, ενώ η Καρδίτσα, ελάχιστα πριν τα ντέρμπι με Κέρκυρα και Παναιτωλικό (στο Αγρίνιο), μπήκε στο παλιό αεροδρόμιο για έναν βαθμό και έφυγε με τρεις! Διαφωνεί κανείς ότι ο Φεβρουάριος είναι -μόνιμα- ο μήνας των εκπλήξεων; Και όχι μόνον εν Πειραιεί…
