Mercenary Kings

Τι είναι πιο σημαντικό; Η αληθοφάνεια ή η έξαψη της φαντασίας; Πρόσφατα ο Μάνος έκανε μια καταπληκτική παρουσίαση του Occulus Rift όπου τα όρια του πραγματικού και του εικονικού κόσμου σιγά σιγά αρχίζουν να ξεφτίζουν. Κανείς δεν ξέρει πιο μπορεί να είναι το μέλλον των video games. Αλλά τουλάχιστον ξέρουμε ποιο ήταν το παρελθόν τους. Πολύχρωμα pixel και beatάτος ήχος. Τα κέρματα έφευγαν το ένα μετά το άλλο και τα cartridges έπαιρναν φωτιά.

Κάθε χρόνο το hardware γινόταν όλο και πιο δυνατό και οι developers κατάφερναν να αποδίδουν όλο και πιο αληθοφανή γραφικά. Φτάσαμε πλέον να θεωρούμε δεδομένο ότι θα βλέπουμε μέχρι και την τελευταία τρίχα σε full HD. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια τάση απομίμησης των 8μπιτων και 16μπιτων γραφικών προσφέροντας μια retro εμπειρία. Αυτό γίνεται τόσο για λόγους νοσταλγίας μιας πιο αθώας και γλυκιάς εποχής, όσο και γιατί τα πιο απλά γραφικά μπορεί να σημαίνουν και χαμηλότερο κόστος ανάπτυξης για τις εταιρείες.

Ακριβώς σε αυτό έχει ειδικευτεί και η Tribute Games που έχει στο roster της μέχρι τώρα αποκλειστικά retro δημιουργίες. Ιδρύθηκε το 2011 από τους πρώην υπαλλήλους της Ubisoft Jonathan Lavigne, Jean-Francois Major και Justin Cyr. Ανάμεσα στους τίτλους που είχαν συμμετοχή ήταν και το Scott Pilgrim vs. the World: The Game. Το Mercenary Kings είναι από τις τελευταίες τους παραγωγές της οποίας η χρηματοδότηση προήλθε από το kickstarter. Είχε δημιουργηθεί και το σχετικό hype μιας και ο τίτλος στιλιστικά έχει μεγάλη ομοιότητα με την πάντα αγαπημένη σειρά Metal Slug.

Η Επιστροφή του Βασιλιά Είστε ο King, αρχηγός της καλύτερης μισθοφορικής ομάδας που υπάρχει στον πλανήτη, τους Mercenary Kings. Σε μια άνανδρη ενέδρα από τις δυνάμεις του CLAW (αστυνόμο Σαΐνι θυμίζει) όλη η ομάδα εξολοθρεύεται. Χάρις όμως σε μια μυστική επιστημονική ανακάλυψη που περιλαμβάνει την χρήση του φυτού Μανδραγόρα -ο οποίος παρεμπίπτοντος έχει πόδια τρέχει και σας πυροβολεί- καταφέρνουν με βιονικές μετατροπές (αναφορά στην σειρά «The Six Million Dollar Man») να επαναφέρουν στην ζωή εσάς και την σύντροφό σας Empress.

Γρήγορα το καθήκον σας καλεί καθώς κάτω από την ηγεσία του Colonel B.Tasker θα πρέπει να αποκρούσετε την επίθεση του CLAW στο νησί όπου βρίσκεται το ερευνητικό κέντρο. Παράλληλα με την εκδίκηση που θέλετε να πάρετε θα ανακαλύψετε και την σκευωρία που εξυφάνθηκε πάνω σας. Το σενάριο φυσικά δεν έχει και πολύ ιδιαίτερη σημασία, είναι ότι πιο 80s υπάρχει και ταιριάζει γάντι με το όλο concept. Στο πνεύμα των παλιών ταινιών δράσης υπάρχει και το ανάλογο twist στο τέλος.

King in the jungle
Αφού παρακολουθήσετε μια σχετική ενημέρωση της αποστολής σας από τον Col. B.Tasker με τρόπο που θυμίζει τα πρώτα Metal Gear Solid, ξεκινάτε την περιπέτεια σας. Η πρώτη σας δουλεία είναι να επιλέξετε τον χαρακτήρα που ελέγχετε. Το μυώδη Ραμποειδές κτήνος King, ή την ¨προικισμένη¨ αλλά εξίσου φονική Empress. Έχει δοθεί και η δέουσα σημασία στην μόδα αφού μπορείτε να διαλέξετε μεταξύ τεσσάρων χρωμάτων για την εμφάνιση σας.

Στην αρχή προσγειώνεστε σε ένα άγνωστο κομμάτι του νησιού και αρχικός σκοπός είναι να βρείτε το Camp σας. Με αυτό τον τρόπο εξοικειώνεστε με τον χειρισμό του παιχνιδιού, χωρίς να χρειάζεται να περάσετε κάποιο βαρετό tutorial. Υπάρχουν πινακίδες με tips διάσπαρτες αλλά αν θέλετε ασχολείστε μαζί τους. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το πληκτρολόγιο ή το gamepad που είναι και το προτεινόμενο. Ο χαρακτήρας σας κινείται δεξιά ή αριστερά και μπορεί να πηδήξει προς κάποια κατεύθυνση. Επίσης σε κάποιες πλατφόρμες μπορείτε να γλιστρήσετε κάτω κάτι που μπορεί να μην το καταλάβετε με την πρώτη. Στην αρχή ίσως λίγο να αποσυντονιστείτε με τα άλματα γιατί υπάρχει μια μικρή υστέρηση από το πάτημα μέχρι την εκτέλεση.

Φυσικά μπορείτε να πυροβολείτε ανελέητα, αν και είναι λίγο ενοχλητικό το ότι αυτό γίνεται μόνο στις τέσσερις βασικές κατευθύνσεις και όχι διαγώνια. Υπάρχει και μηχανισμός γεμίσματος του όπλου όπου εμφανίζεται μια μπάρα με χρωματικές ενδείξεις και έναν δείκτη να πηγαινοέρχεται. Αν πατήσετε την μπάρα στο πράσινο υπάρχει ένα 10% bonus ζημιάς. Αν ξεφύγει στο κόκκινο τότε για λίγη ώρα δεν θα έχετε σφαίρες. Επίσης μπορείτε να κάνετε roll για να αποφύγετε επιθέσεις και να χρησιμοποιήσετε και κάποιο μαχαίρι ή άλλο melee όπλο.

Το καρέ συμπληρώνεται με τα κουμπιά για τον χάρτη, το μενού, το inventory και τα προκαθορισμένα μηνύματα στο multiplayer. Προσωπική μου γνώμη είναι ότι είναι περισσότερα από ότι χρειάζεται, αυξάνει έτσι η πολυπλοκότητα χωρίς λόγο και μειώνεται ο ρυθμός. Ειδικά κάτι που μου έκανε κακή εντύπωση είναι ότι για να ξεκινήσεις έναν διάλογο με κάποιον πατάς το Χ και για να προχωρήσεις τον διάλογο πατάς το Α και για να βγεις από εκεί το Β, κάτι που σε άλλους τίτλους γίνεται με μόνο ένα πλήκτρο.

“Στις διαταγές σας”
Το παιχνίδι ουσιαστικά ξεκινά στο camp. Εκεί θα συναντήσετε και τους διάφορους χαρακτήρες. Τον Ironside που -αφού τον ελευθερώσετε- θα ασχοληθεί με τα μαχαίρια σας, την Lawless που θα αναβαθμίσει το οπλοστάσιο σας, την Golden Gate για τις προμήθειες σας. Στην τελευταία μπορείτε να διαλέξετε ποια αντικείμενα θα έχετε στο inventory σας και ποια θα μπουν σε ένα κιβώτιο για αποθήκευση. Αυτό μπορείτε να το καλέσετε με airdrop στο μέσο μιας αποστολής για να ανεφοδιαστείτε. Επίσης μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε σαν πάτημα για να αποκτήσετε πρόσβαση σε σημεία που πριν δεν μπορούσατε. Συν τις άλλοις θα συναντήσετε την Blue Bell, ειδική στα Bionic Enchantments, Cadillac με το οποίο αποκτάτε πρόσβαση στο compendium, Runaway Bros για επιλογές του παιχνιδιού, Miss Zero για το multiplayer, Bobby τον πιλότο και τον Colonel B. Tasker που θα σας δίνει τις αποστολές.

Οι αποστολές του Mercenary Kings είναι χωρισμένες σε 10 Ranks που ξεκλειδώνουν ανάλογα με την πρόοδό σας. Σε κάθε ένα από αυτά υπάρχει και μια αποστολή που προχωράει την πλοκή όπου έχετε να αντιμετωπίσετε και ένα Boss συνήθως. Οι αποστολές είναι του στυλ rescue όπου πρέπει να απελευθερώσετε ομήρους, gathering στις οποίες μαζεύετε κάποια υλικά και neutralize όπου εξουδετερώνετε εχθρικές απειλές. Ο αριθμός τους είναι αρκετά μεγάλος ξεπερνούν τις 100 με μέσο χρόνο ολοκλήρωσης τα 10 λεπτά. Το κακό είναι ότι δεν υπάρχει πληθώρα από χάρτες αφού αρκετές αποστολές τις κάνετε στα ίδια και στα ίδια μέρη. Σαν σχεδίαση είναι από καλοί μέχρι χαώδεις και ο προσανατολισμός σε αυτούς είναι δύσκολος μιας και η απεικόνιση στο automap δεν είναι τόσο σαφής.

Κατά τη διάρκεια των αποστολών θα αντιμετωπίσετε αρκετούς εχθρούς από χαριτωμένα λαγουδάκια μέχρι στρατιώτες σε Mechs. Οι εχθροί δεν είναι δύσκολοι στην αντιμετώπιση τους και τα μοτίβα των επιθέσεων τους είναι προβλέψιμα. Το πιο μεγάλο πρόβλημα στις αποστολές που θα αντιμετωπίσετε είναι να βρείτε τα σημεία ενδιαφέροντος παρά τα εχθρικά sprites. Μπορείτε να μετακινηθείτε προς όποιο σημείο του χάρτη θέλετε δεν είναι όπως μερικά platform όπου μετακινείστε συνέχεια προς μια κατεύθυνση.

Εκνευριστικό είναι το γεγονός ότι οι εχθροί γίνονται respawn σχεδόν άμεσα με το που θα βγει εκτός οθόνης η περιοχή που εμφανίζονται. Αποτέλεσμα είναι να υπάρχει ένα αδιάλειπτο grinding το οποίο δεν αυξάνει την πρόκληση αλλά τον εκνευρισμό. Αν το life bar σας χαμηλώσει πολύ μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αντικείμενα από το inventory σας ή να πάτε σε κάποιο infirmary που θα βρείτε στην πίστα. Όσο μένετε εκεί αναπληρώνετε ενέργεια και χρησιμεύει σαν checkpoint.

Θέλεις όπλο; Μάζευε
Τα πράγματα είναι σχετικά αναμενόμενα μέχρι εδώ. Προχωράτε αριστερά–δεξιά πυροβολείτε ότι βλέπετε και πηδάτε σε διάφορες πλατφόρμες. Οι developers θέλοντας να δώσουν ένα διαφορετικό στίγμα, πρόσθεσαν μερικά ακόμα πράγματα για να αυξήσουν το ενδιαφέρον. Εξερευνώντας τις πίστες και τελειώνοντας αποστολές αποκτάτε διάφορα resources και χρήματα. Με αυτά μπορείτε να κατασκευάσετε τα δικά σας όπλα και μαχαίρια ή να αποκτήσετε διάφορα bionic modifications.

Μπορείτε να συνδυάσετε τμήματα από διαφορετικά όπλα τα οποία αναβαθμίζουν με διαφορετικά στατιστικά το τελικό σας δημιούργημα. Για παράδειγμα η μια κάνη δίνει range αλλά η άλλη δίνει πιο πολύ damage. Σημαντικό ρόλο παίζει και το βάρος κάθε κατασκευής αφού όσο πιο ελαφρύς είναι ο χαρακτήρας σας τόσο πιο γρήγορα θα τρέχει και πιο μακριά θα πηδάει. Η ποικιλία του οπλοστασίου σας είναι μεγάλη με την γκάμα της να κυμαίνεται από το συνηθισμένο μέχρι το γελοίο, π.χ. πως θα σας φαινόταν να πυροβολείτε με την λεκάνη μιας τουαλέτας; Μπορείτε να τροποποιήσετε και τα πυρομαχικά σας φτιάχνοντας μέχρι homing missiles.

Αφού μαζέψω 12 wood, 8 fur και 4 copper θα έρθω να πάρω την εκδίκηση μου ποταπά υποχείρια του CLAW.

Από τα μαστορέματα δεν γλιτώνουν ούτε και τα μαχαίρια ακολουθώντας το μοτίβο των άπειρων παρανοϊκών επιλογών σφάζοντας –τρόπος του λέγειν- μέχρι και με ψάρια. Τα περισσότερα μπορούν να αποκρούσουν τις βολίδες των αντιπάλων αλλά θέλει πολύ καλό συγχρονισμό. Τέλος τα Bionic mods έχουν το ενδιαφέρον χαρακτηριστικό ότι εκτός από τα θετικά που μπορεί να προσφέρουν, μπορεί να έχουν και μειονεκτήματα. Δηλαδή να αυξηθεί το damage αλλά να μειωθεί το clip size. Μπορείτε να έχετε δύο κάθε φορά εφοδιασμένα.

Ομαδικό πνεύμα
Στo multiplayer είναι αρκετά ενδιαφέρον και διασκεδαστικό ότι υπάρχει επιλογή για split-screen για να μπορείτε να παίξετε μαζί με τους φίλους σας στην ίδια οθόνη, κάτι το οποίο το τελευταίο καιρό έχει παραμεληθεί από τις εταιρείες μιας και έχει δοθεί πιο πολύ σημασία στο online κομμάτι. Φυσικά μπορείτε και εδώ να παίξετε μέσω διαδικτύου με μέχρι τρεις ακόμα φίλους σας. Από κοινού προσπαθείτε να ολοκληρώσετε τις αποστολές και ότι μαζευτεί διανέμεται σε όλους. Πιστεύω θα ήταν καλύτερα να υπήρχε περισσότερη ανταγωνιστικότητα. Πιο ωραίο από το να κάνεις καζούρα τους φίλους σου για το πόσο looser είναι, δεν υπάρχει.

Αν δεν έχετε κάποιον φίλο για να παίξετε μαζί τότε μπορείτε να βρείτε έναν τυχαίο παίκτη. Εκεί όμως προκύπτει ένα θέμα στην συνεργασία σας γιατί μπορείτε να παίξετε μαζί στον ίδιο χάρτη αλλά να έχετε διαφορετικές αποστολές. Λειτουργία chat δεν υπάρχει παρά μόνο ένα σετ από έτοιμες εντολές, όποτε και η συνεννόηση μπορεί να είναι προβληματική.

Γραφικά και ήχος μιας άλλης εποχής
O Paul Robertson έχει κάνει για ακόμα μια φορά πολύ καλή δουλεία. Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι πολύ όμορφα σχεδιασμένα, απεικονίζοντας με επιτυχία το κλίμα της χρυσής εποχής. Βέβαια έχουν μπει μέσα και σύγχρονες πινελιές που δένουν αρμονικά χωρίς να ξενίζουν. Οι χαρακτήρες είναι καλοσχεδιασμένοι και είναι καρικατούρες στερεοτύπων των 80’s. Το animation είναι λεπτομερές και ομαλό με ειδική –και ανούσια ίσως– προσοχή στην ταλάντωση των πλούσιων προσόντων των θηλυκών χαρακτήρων. Τα sprites των αντιπάλων σας είναι αρκετά προσεγμένα και διακατέχονται από άφθονα splatter effects μετά από κάθε πυροβολισμό και έκρηξη.

http://www.youtube.com/watch?v=xj7yDvEec9I

Τα backgrounds είναι αντιπροσωπευτικά των παιχνιδιών της περιόδου όπως ζούγκλες αλά Βιετνάμ. Υπάρχουν τόσες αναφορές και αντικείμενα μέσα σε κάθε οθόνη που στο τέλος καταντάει πρόβλημα γιατί γίνονται πολύ φορτωμένα τα γραφικά. Επίσης η παλέτα των χρωμάτων που επέλεξαν οι γραφίστες είναι ίσως λίγο μουντή. Τέλος μπορεί να υπάρχει πολύ μεγάλη ποικιλία των αντιπάλων αλλά η χρήση των ίδιων μοντέλων με διαφορετικούς χρωματισμούς δεν είναι κάτι που είναι ευκόλως ανεκτό το 2014.

Η μουσική είναι ίσως ο μόνος τομέας του παιχνιδιού που δεν θα μπορούσε κανείς εύκολα να προσάψει κάτι αρνητικό. Στην Tribute το πέτυχαν ακριβώς και δημιούργησαν ένα πολύ καλό soundtrack εφάμιλλο των κλασσικών. Το Mercenary Kings έχει αυτόν τον χαρωπό και τσιριχτό ήχο που τόσες χαρούμενες αναμνήσεις ξυπνάει στους βετεράνους gamers. Το μουσικό θέμα θα καρφωθεί μέσα στο μυαλό σας και θα βρεθείτε να το σιγομουρμουρίζετε σε άσχετες στιγμές. Τα ηχητικά εφέ μπορεί να μην είναι πολλά αλλά είναι όπως πρέπει.

Άξιος ο Βασιλιάς;
Το Mercenary Kings δεν είναι κακό παιχνίδι. Είχε όμως την δυνατότητα να γίνει σπουδαίο αλλά έγιναν κάποιες αμφιλεγόμενες επιλογές. Ο ρυθμός του είναι αργός σε σχέση με το αναμενόμενο. Δεν μπορείς να επιλέγεις το Metal Slug σαν έμπνευση σου και να μην έχεις την γρήγορη και ξέφρενη δράση του. Δόθηκε αρκετό βάρος στην συλλογή υλικών και στις αναβαθμίσεις, για να δώσουν πιο πολύ βάθος αλλά δεν έγινε με τρόπο ώστε να μην χρειάζεται τόσο ανούσιο grinding. Τέλος καλύτερα να υπήρχαν λιγότερες αποστολές αλλά με διαφορετικούς χάρτες η καθεμία. Μπορεί το Mercenary Kings να είναι τεράστιο για τα δεδομένα του είδους του, αφού για να το τελειώσετε θα χρειαστείτε 40+ ώρες, αλλά το επαναλαμβανόμενο gameplay πιθανόν να κουράσει.

Θετικά:
– Μεγάλη διάρκεια
– Όμορφα retro γραφικά
– Επιτυχημένο soundtrack
– Μεγάλη ποικιλία από όπλα και αναβαθμίσεις
– Τοπικό split-screen

Αρνητικά:
– Grinding
– Δράση πιο αργή απ’ το αναμενόμενο
– Επαναλαμβανόμενοι χάρτες
– Υπερβολικά γρήγορο respawn

Βαθμολογία
Γραφικά: 7
Ήχος: 8
Gameplay: 6.5
Αντοχή: 7
Γενικά: 7

Νίκος Ταφραλίδης 

Πηγή: GameWorld.gr