Οι «Financial Times» σε σημερινό τους δημοσίευμα υποστηρίζουν ότι ο Μάριο Ντράγκι εν όψει της παρουσίασης των νέων προβλέψεων για την οικονομία της Ευρωζώνης πρέπει να αντισταθεί εκ νέου στους επικριτές της πολιτικής της ποσοτικής χαλάρωσης.
Η οικονομία της Ευρωζώνης αναπτύχθηκε κατά 1,7% το 2016. Έρευνες δείχνουν ότι η οικονομική δραστηριότητα βρίσκεται στο ισχυρότερο επίπεδο από το 2011, με τον ταχύτερο ρυθμό δημιουργίας θέσεων εργασίας εδώ και σχεδόν μία δεκαετία. Τα εταιρικά κέρδη αυξάνονται ταχύτερα απ’ ό,τι στις ΗΠΑ. Ο πληθωρισμός επέστρεψε, σκαρφαλώνοντας σε ετήσιο ρυθμό 2% τον Φεβρουάριο. Η εντολή της ΕΚΤ είναι να τον κρατά ακριβώς κάτω από αυτό το επίπεδο, τονίζουν οι «FT».
Παρά την ισχυρότερη παγκόσμια ανάπτυξη και την προοπτική αύξησης των αμερικανικών επιτοκίων, ακόμα και τα μεγαλύτερα «γεράκια» του συμβουλίου διακυβέρνησης της κεντρικής τράπεζας συμφωνούν ότι τα υπό το μηδέν επιτόκια της ΕΚΤ και το εκτεταμένο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων είναι ακόμα απαραίτητα, δεδομένης της μέτριας ανάπτυξης και της άνισης κατανομής της ανάκαμψης. Η ανεργία, κοντά στο 10%, παραμένει υψηλότερη απ’ ό,τι πριν από την κρίση του 2008. Η οικονομία της Ιταλίας αναπτύσσεται με τη μισή από την ταχύτητα της γερμανικής.
Είναι σημαντικό ότι η ταχεία επιστροφή του πληθωρισμού οφείλεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στην άνοδο της τιμής του πετρελαίου. Ο δομικός πληθωρισμός, που εξαιρεί τρόφιμα και καύσιμα, είναι μόλις 0,9%. Έτσι, ενώ η ΕΚΤ ίσως αυξήσει τις προβλέψεις για τον πληθωρισμό του 2017 ακόμα και κατά μισή ποσοστιαία μονάδα την επόμενη εβδομάδα, θα υπάρξει πιθανότητα μικρής αλλαγής για την πρόβλεψη του 2018 ή του 2019. Η τόνωση χρειάζεται για να επιστρέψει βιώσιμα ο πληθωρισμός στον στόχο, αναφέρει το δημοσίευμα.
Είναι αλήθεια, ωστόσο, ότι η Ευρωζώνη δεν δείχνει ότι κινδυνεύει να βυθιστεί σε αποπληθωρισμό. Θα ήταν λογικό για την ΕΚΤ να υιοθετήσει μια λιγότερο απαισιόδοξη ρητορική για την ισορροπία των ρίσκων. Το μπέρδεμα είναι ότι αυτοί στους οποίους ποτέ δεν άρεσε η υπερχαλαρή πολιτική θα αντιμετωπίσουν κάθε αλλαγή στη φρασεολογία ως ένα πρώτο βήμα προς τη μείωση της ποσοτικής χαλάρωσης. Γερμανοί πολιτικοί ήδη καλούν τον Μ. Ντράγκι να «ετοιμάσει την αρχή του τέλους».
Το να πάρει τώρα αυτό το μονοπάτι θα είναι πρώιμο. Η ΕΚΤ έχει κάνει εις διπλούν το λάθος να «σφίξει» τη νομισματική πολιτική πρόωρα, το 2008 και το 2011, όταν και χειροτέρεψε η κρίση της Ευρωζώνης. Επιπλέον, έχει ήδη ανακοινώσει, χωρίς ξεκάθαρη αιτιολόγηση, ότι θα μειώσει τις μηνιαίες αγορές ομολόγων από 80 δις σε 60 δισ. ευρώ από τον Απρίλιο. Εν τω μεταξύ, τα επιτόκια στην αγορά έχουν αυξηθεί, αντανακλώντας τάσεις στις διεθνείς αγορές. Και ενώ κάποια ρίσκα υποχώρησαν, υπάρχουν ακόμα πολλά να προκαλούν ανησυχία στο πολιτικό μέτωπο.
Οι γερμανικές ευαισθησίες είναι κατανοητές σε μια εκλογική χρονιά. Ο πληθωρισμός στη Γερμανία έχει ήδη αυξηθεί πάνω από το 2%, πλήττοντας την πραγματική απόδοση των αποταμιεύσεων και επιδεινώνοντας τη δυσαρέσκεια που ένιωσαν πολλοί με τα αρνητικά ονομαστικά επιτόκια. Η χρόνια ανεπαρκής ζήτηση στη Γερμανία, όμως, είναι κατά ένα μεγάλο μέρος ο λόγος για τον οποίο η νομισματική πολιτική έπρεπε να είναι τόσο επιθετική. Θα ήταν καλύτερο αυτή η πίεση να μεταφραστεί σε εκκλήσεις για υψηλότερες αυξήσεις μισθών από το να πνίξει την ανάκαμψη των πιο αδύναμων οικονομιών της Ευρωζώνης.
Για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, η υγεία της οικονομίας της Ευρωζώνης είναι σε λογική κατάσταση. Ας διατηρήσουμε την ανάρρωση, προτρέπουν οι «Financial Times».
