ΠΚ
Το ότι οι Έλληνες γενικώς έχουν μία ψυχαναλυτικά ιδιόρρυθμη σχέση με τον φαλλό τους είναι γνωστό. Μία βόλτα στη Δήλο θα σας πείσει. Είναι κάτι μεταξύ λατρείας και μίσους.
Ξυπνήσαμε την 16 Ιουνίου κάπως πιο ήσυχοι από το βράδυ που κοιμηθήκαμε δεδομένης της συμφωνίας στο Λουξεμβούργο αλλά φευ… η μοίρα μας η κακιά μας ανάγκασε πρωϊνιάτικα να ασχοληθούμε όχι με έναν, όχι με δύο αλλά με ένα σμάρι φαλλούς πάνω σε μία γραβάτα. Η γραβάτα η οποία μας κατατρέχει τελευταίως ως κοινωνία , από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν την επιλέγει ως απαραίτητο συμπλήρωμα της ένδυσης και ο Αλέξης Τσίπρας απειλεί να την φορέσει σε περίπτωση ευόδωσης της υπόθεσης «Αξιολόγηση- Χρέος- Δόση – QE», αλλά όλα μαζί σε ένα πακέτο. Από τότε λοιπόν η γραβάτα μας απασχολεί ιδιαίτερα.
Έτσι λοιπόν όταν στο twitter του Υπουργού Άμυνας αναρτήθηκε η φαλλική γραβάτα το διαδικτυακό σύμπαν υπέστη παράκρουση. Άλλοι, οι περισσότεροι, λόγω σεμνοτυφίας διότι ως γνωστόν ο φαλλός και η χρήση του είναι κατά κανόνα ιδιωτική υπόθεση ή και προσωπική ιεροτελεστία για πολλούς.
Οι άλλοι αντέδρασαν λόγω πολιτικής ορθότητος. Διότι ένας κοτζάμ υπουργός δεν είναι δυνατόν ούτε και πρέπον να ασχολείται με φαλλούς γενικώς. Πρόκειται για ανιστόρητους ανθρώπους. Ο Αλκιβιάδης ζεί και μας καθοδηγεί.
Ως προς την διάσταση σημαίνοντος και σημαινομένου το αντιπαρέρχομαι και αφήνω τον Βέλτσο άντε και τον Ράμφο να ασχοληθούν διότι και το κατέχουν καλύτερα.
Αν λοιπόν τους ανάρτησε ο υπουργός (τους φαλλούς εννοώ) προφανώς θα ήθελε να επισημάνει πώς είτε μας γα….!!! είτε τους γα…. με!!!. Σιγά τα αυγά. Δόξα τον Θεό στην καθημερινότητα μας τα συνηθίζουμε αυτά. Σκεφτείτε μόνον τον ήρωα Σπαλιάρα (με 4000 κορίτσια έχει πάει δηλώνει ο μπαγάσας) ή τον Πέτρο Τατσόπουλο που «κατάφερε» την μισή Αθήνα. Εκεί να δείτε φαλλούς και μάλιστα υπερπαραγωγικούς κατά δήλωση. Αλλά αυτοί είναι στο απυρόβλητο βλέπετε ως τηλε –περσόνες.
Ωστόσο το θέμα έλαβε διαστάσεις από την στιγμή που ο υπουργός δήλωσε πως την ανάρτηση την έκανε το παιδί του. Εκεί η κοινωνία των αναμάρτητων πήρε φωτιά. Λάθος του υπουργού. Επιμένω.
Εκτός εάν σκεφτούμε εναλλακτικά:
α) Πώς το παιδί του έχει πολύ χιούμορ και ,μπράβο του, χιούμορ που δεν διαθέτουν οι περισσότεροι ενδεχομένως ούτε και ο πατέρας του.
β) Πώς το παιδί διαθέτει μία εξαιρετική αίσθηση της ποιότητας του ιθαγενούς πολιτικού βίου οπότε και ξηγήθηκε σπαθί.
γ) Το παιδί ήθελε να εκδικηθεί διότι οι γονείς αθέτησαν μία υπόσχεση τους. Συμβαίνει σε όλους μας αλλά δεν πρέπει να συμβαίνει σε υπουργούς γενικότερα για ευνόητους λόγους. Το κινητό ενός υπουργού είναι σαν το πετραχήλι ενός ιερέα. Είναι εργαλείο δουλειάς. Κάθε δουλειάς.
Συμπέρασμα. Στην Ελλάδα μας αρέσει να ασχολούμεθα με τα ζητήματα που αφορούν τον φαλλό μας. Μας αρέσει βρε παιδί μου. Ενδεχομένως διότι σύμφωνα με μία εξαιρετικά αξιόπιστη έρευνα ευρωπαϊκού επιπέδου οι Έλληνες δεν διαθέτουν και τον μεγαλύτερο φαλλό του κόσμου. Μέγα λάθος της γενετικής μηχανής θα μου πείτε αλλά αυτή είναι η επιστημονική αλήθεια. Μπορεί να είναι και διεθνής συνωμοσία κατά του Γένους. Οι Γάλλοι ωστόσο έρχονται πρώτοι στην Ευρώπη. Για να εξηγούμεθα. Οπότε προκύπτει το αέναο ερώτημα. Ποιος γαβγίζει περισσότερο, ο σκύλαρος ή το σκυλάκι; Η απάντηση είναι δεδομένη.
