Ξέρετε, εμείς οι Ολυμπιακοί, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τους φιλάθλους των υπόλοιπων ομάδων, είμαστε διαφορετικοί. Το παιχνίδι το ζούμε πριν από αυτό, κατά τη διάρκεια, αλλά κυρίως μετά το τέλος του.
Αυτό που λέμε, είναι σκασμένος, ισχύει για τον άρρωστο γαύρο.
Αν έγραφα χθες βράδυ, αμέσως μετά το τέλος του αγώνα, ξέρω ότι δεν θα ήμουν ψύχραιμος. Γιατί η διαφορά με τους υπόλοιπους φιλάθλους είναι στον Πειραιά μετά τον αγώνα, βγαίνεις στο μπαλκόνι σου στις 12 τη νύχτα να κάνεις ένα τσιγάρο για να ηρεμήσεις από αυτό που είδες και πιάνεις την κουβέντα με τον απέναντι αρχικά κι έπειτα μ όλη τη γειτονιά. Τι κι αν ο άλλος θέλει να σηκωθεί στις 6 να πάει στη δουλειά του. Η ανάλυση για το τι έφταιξε για την ήττα είναι σημαντικότερη. Και κανείς δεν ενοχλείται από τις φωνές νυχτιάτικα!
Άκουγες πολλά σιχτίρια χθες βράδυ. Όχι τόσο για τον εγκληματία διαιτητή, όσο για το γιατί από μια ομάδα που έπρεπε να της ρίξεις 4, έχασες.
Γιατί έβλεπες το ματς και ήξερες ότι αργά ή γρήγορα θα ερχόταν το γκολ. Μόνο που ήρθε από την άλλη με δύο αμυντικά που δεν συμβαίνουν ούτε σε αλάνες. Γίνονται λες αυτά. 
Όμως κακά τα ψέματα, αυτό που λείπει φέτος από τον Ολυμπιακό, είναι αυτό που είχε τα προηγούμενα χρόνια. Να βγάλει ψυχή. Που την είχε ο Μανωλάς, ο Αβραάμ, ο Χολέμπας, ο Μανιάτης, γενικά παίκτες που γνωρίζουν τι σημαίνει Ολυμπιακός και πρέπει να μεταδώσουν στους υπόλοιπους.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε κάποια παιχνίδια στο Καραισκάκη, κάποιοι αντίπαλοι έκαναν «μαγκιές» και δεν υπήρχε ένας από την ομάδα να πάει πάνω του. Προσοχή δεν εννοώ βία, εννοώ τον καλώς εννοούμενο τσαμπουκά που πρέπει να έχει κάθε μεγάλη ομάδα. Νομίζω είχαν γίνει και κάποια [παράπονα από τον Μαρινάκη γι αυτό το θέμα.
Από την άλλη, δεν χρειάζεται περίσσια ψυχή για να μπορέσει για παράδειγμα ο Μανιάτης να βγάλει μια σωστή σέντρα, αφού ο προπονητής επέλεξε να τον βάλει έξω δεξιά στο πρώτο ημίχρονο και να αφήσει στον πάγκο τον Τσόρι. Πολλά θα μπορούσε να πει κάποιος για τις επιλογές του προπονητή, όπως το γιατί έβγαλε τον Ντιγκά που ήταν ο καλύτερος παίκτης και κόπηκε το κέντρο, αλλά γι αυτό υπάρχει προπονητής. Για να παίρνει τις αποφάσεις και να κρίνεται στο τέλος της σεζόν εκ του αποτελέσματος.
Δεν είναι καιρός για κρίσεις, όπως επίσης δεν μπορεί να πει κανείς γιατί έχασε ο Ολυμπιακός από την Μάλμε, σε αγώνα τσάμπιονς  λιγκ. Σ αυτό το επίπεδο όλα γίνονται. Όπως επίσης ότι όπως έγινε τώρα ο όμιλος αφού ο Ολυμπιακός έχασε μοναδική ευκαιρία να καθαρίσει την υπόθεση Ευρώπη, μετά και το τρίποντο της Ατλέτικο, μπορεί να βγει από πρώτος μέχρι και τέταρτος.
Είμαι 100% σίγουρος ότι σε ένα μήνα ο Ολυμπιακός δεν θα είναι ο ίδιος. Είναι μια καινούργια ομάδα που οι νέοι παίκτες της πρέπει να βρουν τα πατήματά τους. Ο Μίτσελ έχει τη δυνατότητα να μεταμορφώσει προς το καλύτερο την ομάδα και να καταφέρει να περάσει για δεύτερη συνεχόμενη φορά στους ομίλους των 16.
Ή έστω να παραμείνει στην Ευρώπη μέσω του Γιουρόπα, το οποίο μάλλον εδώ στην Ελλάδα έχουμε υποτιμήσει!
Ούτε πισωγύρισμα ήταν αυτή η ήττα, ούτε καταστροφή. Καταστροφή θα είναι να μείνει η ομάδα σ αυτό το αποτέλεσμα και να μη δει μπροστά.
Απλά σου μένει το γαμώτο, γιατί από τη μια ήταν μοναδική ευκαιρία για νίκη αν στο πρώτο μέρος ήμασταν πιο ψύχραιμοι και εύστοχοι και αν η άμυνα ήταν πιο προσεκτική. Κι αυτά που γράφουν κάποιες φυλλάδες που αποθέωναν τον Μποτία με την Ατλέτικο και τώρα τον βγάζουν άχρηστο, επιβεβαιώνει απλά την ανυπαρξία αθλητικού ρεπορτάζ στην χώρα.
Όσο για τον ανεκδιήγητο διαιτητή; Μήπως φέτος τον παράτησε τη γυναίκα του και ήρθε στη Ελλάδα για διακοπές;;;
Ζ.Σ.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης