Το 16ο τεύχος (Μαρτίου) της Athens Review of Books είναι αφιερωμένο στο «μπαούλο» του ποιητή Φερνάντο Πεσσόα που ξεχειλίζει πια από ελληνικά χειρόγραφα, με πιο πρόσφατη την έκδοση του γοητευτικού Οδοιπόρου. Για την πολλαπλότητα του σύμπαντος του Πεσσόα, αλλά και την «εφαρμοσμένη κιβωτολογία», δηλαδή γενικότερα για τα μπαούλα των εκλιπόντων ποιητών, γράφει ο Βίκτωρ Ιβάνοβιτς. Εξάλλου, η Μαρία Παπαδήμα καταγράφει την πορεία ενός μύθου που σήμερα στην Ελλάδα εμφανίζεται πλέον ως… «κοινός τόπος», περί της δήθεν εκλεκτικής συγγένειας Καβάφη και Πεσσόα, καταδεικνύοντας ότι οι διαφορές των δύο ποιητών είναι μάλλον περισσότερες από τις συγκλίσεις τους.

— Το τεύχος ανοίγει με συνέντευξη του διευθυντή της New York Review of Books, Ρόμπερτ Σίλβερς.

Από τα υπόλοιπα ενδιαφέροντα περιεχόμενα:
— Ο Γιώργος Β. Δερτιλής γράφει για την Κρίση στην Ελλάδα. Για το Λερναίο Κράτος, για το κακό σενάριο: άλλως, «Ζήτω η Δραχμή», για το καλό σενάριο: άλλως, «Ουτοπία πιθανή», αλλά κυρίως για τη μόνη διέξοδο που έχει η οποιαδήποτε κυβέρνηση σε τέτοιες περιστάσεις, τη φυγή προς τα εμπρός, προς την ανάπτυξη. Και προτείνει συγκεκριμένες πολιτικές.

— Ο Τάκης Αθανασόπουλος γράφει για την καινοτομία και τους σχετικούς μ’ αυτήν μύθους. Και υπενθυμίζει τη φράση του Δαρβίνου, ότι τα είδη που επιβιώνουν δεν είναι τα πιο δυνατά ούτε τα πιο έξυπνα. Είναι αυτά που ανταποκρίνονται περισσότερο στην αλλαγή.

— Ο Παύλος Σούρλας γράφει για τον κορυφαίο νομικό του Γ΄ Ράιχ, Καρλ Σμιτ, ο αντιφιλελευθερισμός του οποίου ασκεί ακαταμάχητη γοητεία όχι μόνο σε Δεξιούς διανοούμενους, αλλά ιδιαίτερα σε εκείνους της Άκρας Αριστεράς. Όπως επίσης επισημαίνει ο Π. Σούρλας, η επιρροή της διδασκαλίας του Καρλ Σμιτ είναι έκδηλη στο σκεπτικό της απόφασης του Δ΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας που έκρινε αντισυνταγματικό τον πρόσφατο νόμο για τη χορήγηση ιθαγένειας σε κάποιες κατηγορίες μεταναστών.

— Η Άννα Φραγκουδάκη έκανε τον κόπο να διαβάσει ολόκληρη την ιδρυτική διακήρυξη της «Σπίθας», όπου αναπτύσσεται το «Σχέδιο Σωτηρίας» της χώρας μας από τη Μόσχα και το Πεκίνο…

— Ο Χ. Ε. Μαραβέλιας γράφει για μια πρόσφατη σουρεαλιστική περιπέτεια του Ομήρου στα χέρια του Νεοέλληνα συναδέλφου του Νάνου Βαλαωρίτη. Δίδοντας απάντηση στο μέγα ερώτημα: με τι στυλό έγραψε ο Όμηρος τα έπη του;

— Η Άρτεμις Λεοντή γράφει για τη διπλή ζωή της Εύας Πάλμερ-Σικελιανού. Η αμφισβήτηση της φτιαχτής, ρομαντικής εικόνας της αποκαλύπτει μια καλλιτέχνιδα με πραγματικά παγκόσμια εμβέλεια.

— Ο Χρήστος Χρυσόπουλος γράφει για το «κογκνιταριάτο», το ηλεκτρονικό βιβλίο, την ψηφιακή υπόσχεση και τον ρόλο των διανοουμένων.

— Ο Δημήτρης Δημητράκος γράφει για τη θέση της φιλοσοφίας στη σύγχρονη κοινωνία.
— Ο Δημήτρης Πλάντζος γράφει για το βλέμμα που συνεχίζει να εκπέμπει προς εμάς η ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα.
— Ο Σταύρος Ζουμπουλάκης γράφει για τον «Τελευταίο Βαρλάμη» του Θανάση Βαλτινού.

— Ο Σωτήρης Ριζάς γράφει για τη φιλελεύθερη θεώρηση της ελληνικής ιστορίας από τους Θ. Βερέμη και Ι. Κολιόπουλο.

— Ο Δημήτρης Τζιόβας γράφει για τη σημασία του δημοτικού τραγουδιού σήμερα.

— Ο Στέφανος Βαλλιανάτος γράφει για τις εξεγέρσεις στον Αραβικό κόσμο.

— Ο Ευάγγελος Αρεταίος γράφει για το κίνημα των Αδελφών Μουσουλμάνων.

— Ο Στέλιος Γιαμαρέλος γράφει για τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση.

— «Ξεθωριάζει το Όνειρο της Ευρώπης» για την Τουρκία. Γράφει ο Ορχάν Παμούκ.

Σχέδιο εξωφύλλου: ο Φερνάντο Πεσσόα από τον Κωνσταντίνο Παπαμιχαλόπουλο.