Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Comicon το έγχρωμο κόμιξ «Ο Φτου και η Καταραμένη Φτώχεια» σε σχέδιο και σενάριο του Λευτέρη Καλυμιού και χρώμα του Παναγιώτη Αγαλιώτη.
O Φτου είναι ένας ήρωας βγαλμένος από την κυνική και μίζερη ελληνική πραγματικότητα, με όλα τα προβλήματα που την διακατέχουν. Δεισιδαίμονας, προληπτικός, αρνητικός. Όλα του πάνε στραβά και συντελεί και ο ίδιος στο να κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα.
Το πρώτο μέρος της ιστορίας εξυμνεί την φιλία και θέτει σε αμφισβήτηση τη δομή της κοινωνίας και αμφισβητεί τα κίνητρα της δράσης των ανθρώπων.
«Είμαστε όλοι υποτελείς. Άλλοι στη θρησκοληψία, άλλοι στα μίντια, στους φόβους μας, ακόμα και στην ίδια μας τη μεμψιμοιρία. Η πολυπλοκότητα των διαπροσωπικών σχέσεων, μας έχει κάνει όλους παράφρονες.
Κάποιες φορές η αγνότητα που πηγάζει από την αφέλεια, είναι ο καλύτερος σύμβουλος… Εξωγήινοι, πλανητάρχες, περιθωριακοί και σύγχρονοι κοτζαμπάσηδες, σε μία διάδραση με ένα απρόβλεπτο και κυνικό τέλος… προς το παρόν…», αναφέρουν χαρακτηριστικά οι δημιουργοί.
«Ζωγραφίζω από παιδί, αλλά πιο συστηματικά τα τελευταία δυο χρόνια. Έχω σπουδάσει σκίτσο στη σχολή Ορνεράκη. Εικαστικά έχω ασχοληθεί με την πορτρετογραφία, ενώ με απασχολεί και η εικονογράφηση που αφορά πολιτικά και κοινωνικά θέματα. Το σενάριο της δουλειάς “Ο Φτου και η καταραμένη Φτώχεια” του Λ. Καλύμιου, συναντήθηκε με αυτή μου την οπτική, ώστε να αναλάβω το χρωματισμό των χαρακτήρων και τη δημιουργία κάποιων σκηνικών σ΄ αυτό το έργο.
Για μένα το “λούμπεν” που αντικατοπτρίζει την ιδιότητα του κεντρικού ήρωα, είναι στην ουσία οξύμωρο σχήμα, γιατί ο Φτου έχει μέσα του εκείνη τη συνειδητοποιημένη οργή που θα μπορούσε να τον εντάξει σ΄ ένα σύνολο που υπό δεδομένες συνθήκες θα μπορούσε να “φέρει τα πάνω κάτω”.
Ο Φτου αλληλεπιδρά με δυνάμεις που ακριβώς τον θέλουν “λούμπεν”, όπως άλλωστε οι περισσότεροι από μας, μάχεται λοιπόν με όλα όσα τον θέλουν καθηλωμένο, αλλά ο ψυχισμός του δεν τον αφήνει να “κάτσει στ΄ αυγά του” και στο τέλος λειτουργεί ως φωνή αφύπνισης για τον περίγυρό του. Αυτό μας προϊδεάζει και για ενδεχόμενες εξελίξεις στην Ελλάδα, αργά ή γρήγορα, που είναι “ένα καζάνι που βράζει”, μέσα σ΄ ένα τόπο που τον αποστέωσε (δεν του πήρε, όμως, ακόμα την ψυχή) η κρίση της λαμογιάς των εκάστοτε κλικαδόρων και κομπιναδόρων που “έχουν την τιμή” να μας κυβερνούν διαχρονικά», υπογραμμίζει μιλώντας στο zougla.gr ο Παναγιώτης Αγαλιώτης.
