Κανείς δεν ισχυρίστηκε ποτέ πως η συλλογική καραντίνα για περίπου 11 εκατομμύρια κατοίκους αυτής της χώρας είναι μια εύκολη υπόθεση. Το αντίθετο, στη σύγχρονη εποχή, και με τις παρούσες συνθήκες διαβίωσης, η καραντίνα ή το lockdown όπως οι Αγγλοσάξονες το προτιμούν, είναι μια απεχθής μεν, αλλά αναγκαία διαδικασία αν θέλει κανείς να αντιμετωπίσει στα σοβαρά μια πανδημία η οποία απειλεί πέρα από την υγεία, ακόμη και τις ζωές των πολιτών.
Καραντίνα σημαίνει πως όλοι οι πολίτες υποχρεώνονται να προβούν σε θυσίες. Θυσίες ατομικές ή συλλογικές, θυσίες οικονομικές και κοινωνικές, θυσίες οι οποίες είναι αναγκαίες σε αυτή τη φάση προκειμένου να αποφευχθεί το χειρότερο, όπως τουλάχιστον επισημαίνουν επιστήμονες οι οποίοι παρακολουθούν το φαινόμενο.
Η καραντίνα όμως δεν μπορεί να έχει εξαιρέσεις παρά μόνον αυτές που η λογική και οι ειδικοί επιστήμονες προτείνουν και επικροτούν.
Υπάρχουν όντως στη χώρα μας συλλογικότητες, μικρές ή μεγάλες, ισχυρές ή λιγότερο ισχυρές, δημοφιλείς ή λιγότερο δημοφιλείς, αλλά πάντως συλλογικότητες με συγκεκριμένη δραστηριότητα. Αυτή η δραστηριότητα λόγω της καραντίνας είτε περιορίζεται, είτε ακυρώνεται προς το παρόν και για τρεις ολόκληρες εβδομάδες, όπως προβλέπει η επιβαλλόμενη διαδικασία από την Πολιτεία.
Είναι σαφές και ξεκάθαρο πως μπροστά στο συλλογικό καλό, όλες αυτές οι συλλογικότητες των οποίων η δραστηριότητα θίγεται ή ακυρώνεται για ένα χρονικό διάστημα, οφείλουν να αντιληφθούν πως πρέπει να συμμορφωθούν με τις γενικότερες διατάξεις που ισχύουν για τον καθένα μας.
Η πολιτεία και τα όργανα που εφαρμόζουν τις πολιτικές που έχουν αποφασιστεί αντιλαμβανόμενοι πως το κυνήγι δεν είναι απλά μια μοναχική δραστηριότητα αλλά έτσι όπως έχει εξελιχθεί σε μια ομαδική δραστηριότητα όπου συμμετέχει μεγάλος αριθμός πολιτών, αποφάσισε να απαγορεύσει προς το παρόν σε αυτούς τους ανθρώπους να ικανοποιούν το χόμπι τους. Διότι περί χόμπι πρόκειται… για να μην τρελαθούμε κιόλας.
Δεν απαγόρευσε η Πολιτεία μια οικονομική δραστηριότητα αναγκαία για την επιβίωση μιας κοινωνικής ομάδας, αλλά απαγόρευσε προσωρινά τη δυνατότητα σε χιλιάδες κυνηγούς να διασκεδάζουν με τον τρόπο τους, τις ελεύθερες ώρες τους.
Είναι γνωστό ότι το κυνήγι διεξάγεται κατά ομάδες με καρτέρια και στρατηγικές περικύκλωσης των μεγάλων θηραμάτων. Πρόκειται δηλαδή για μια κοινωνική συνάθροιση έστω και στην ύπαιθρo, η οποία εγκυμονεί κινδύνους λόγω πανδημίας. 
Παράλληλα οι κυνηγοί οι οποίοι κατά κανόνα κατοικούν σε αστικά κέντρα μετακινούνται στην ύπαιθρο, δηλαδή μακριά από τις πόλεις και επισκέπτονται κοινότητες, όπου είναι πολύ πιθανό να μεταφέρουν τον κορωνοϊό στις απομακρυσμένες περιοχές ή στους ενδιάμεσους σταθμούς. Αυτό θέλει να αποφύγει η Πολιτεία και για τον λόγο αυτό επέβαλε την απαγόρευση του κυνηγιού. Πράγματα απλά, ξεκάθαρα και λογικά. Πληροφορούμεθα πως οι οργανωμένες δομές της συλλογικότητας των κυνηγών, παρεμβαίνουν συνεχώς τα τελευταία 24ωρα για να διασφαλίσουν την ιδιότυπη ασυλία που επιδιώκουν στο πλαίσιο του lockdown που έχει επιβληθεί. Είναι απαράδεκτο και αντικοινωνικό, και αυτό θα πρέπει να το κατανοήσει ο κάθε πολίτης – κυνηγός.
Πέραν τούτου, αυτή την περίοδο, έχει παρατηρηθεί μια εξαιρετικά επικίνδυνη αύξηση των κρουσμάτων αφρικανικής πανώλης στους ιδιαίτερα μεγάλους πληθυσμούς αγριογούρουνων που ζουν στην Ελλάδα. Η επιμόλυνση του ελληνικού πληθυσμού αγριόχοιρων προέρχεται κυρίως από την Βουλγαρία.
Είναι δε περίεργο πως οι φιλοζωικές οργανώσεις κατά τεκμήριο ευαισθητοποιημένες σε τέτοια ζητήματα, παραμένουν σιωπηλές αν και γνωρίζουν πως οι οργανωμένες λέσχες κυνηγών έχουν δραστηριοποιηθεί στην κατεύθυνση της εξαίρεσης της κυνηγετικής δραστηριότητας από τις γενικές απαγορεύσεις.
Το lockdown κρίθηκε καλώς ή κακώς απαραίτητο. Αποτελεί υποχρέωση όλων να το σεβαστούμε. Χωρίς εξαιρέσεις. Άλλωστε δεν χάθηκε ο κόσμος αν χαθεί μια κυνηγετική περίοδος !
Zougla Newsroom
