Αντισυνταγματική έκρινε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας τη διάταξη του Ν. 2606/1998 που προβλέπει ότι οι εφημερίες των γιατρών του ΕΣΥ θα καταβάλλονται μέχρι το ύψος των αποδοχών τους και αν το υπερβαίνουν η διαφορά δεν θα καταβάλλεται στους γιατρούς.
Συγκεκριμένα, η Ολομέλεια έκρινε ότι οι εφημερίες των ιατρών του ΕΣΥ δεν αποτελούν πρόσθετες αποδοχές, δηλαδή αποδοχές δεύτερης θέσης, σύμφωνα με το άρθρο 104 του Συντάγματος, αλλά αποδοχές για εργασία παρεχόμενη στα πλαίσια της κύριας οργανικής θέσης των γιατρών και μάλιστα υποχρεωτικής, σύμφωνα με το νόμο.
Το θέμα έφτασε στο ΣτΕ, μετά από προσφυγή των γιατρών του νοσοκομείου της Λήμνου, οι οποίοι διεκδικούσαν τις εφημερίες τους για την διετία 1996-1998.
Η διοίκηση του νοσοκομείου, επικαλούμενη την τις ρυθμίσεις του Ν. 2606/1998 δεν κατέβαλε στους γιατρούς του ΕΣΥ όλο το ποσό των εφημεριών, αλλά μειωμένο κατά το ποσό που υπερέβαινε το σύνολο των μηνιαίων τακτικών αποδοχών τους.
Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης του ΣτΕ η σχετική διάταξη του Ν. 2606/1998 «είναι αντίθετη προς την προστατευόμενη από το άρθρο 4 του Συντάγματος αρχή της ισότητας, διότι εισάγει αδικαιολόγητα δυσμενή διάκριση εις βάρος των ιατρών του ΕΣΥ, οι οποίοι, σύμφωνα με την σχετική επιβαλλόμενη από τη διάταξη του άρθρου 88 παρ. 1 του ν. 2071/1992 υποχρέωσή τους, πραγματοποιούν ενεργούς εφημερίες, η αποζημίωση για τις οποίες υπερβαίνει κατά μήνα τις τακτικές τους αποδοχές, καθόσον θα λάβουν την ίδια αποζημίωση με ιατρούς του ΕΣΥ, οι οποίοι πραγματοποίησαν λιγότερες ενεργούς εφημερίες, η αποζημίωση για τις οποίες δεν υπερβαίνει το ανωτέρω όριο».
