Κάποιες ανθρώπινες σχέσεις σβήνουν αφού ξεπεράσουν τον υπέρμετρο ενθουσιασμό τους και καταλαβαίνουν ότι δεν ήταν κάτι περισσότερο από ένα παροδικό κι εφήμερο άγγιγμα. Κάποιες άλλες σε φοβίζουν με την ίδια τους την ύπαρξη, γιατί το καλύτερο κομμάτι τους το ζεις έπειτα απ’ τον αρχικό ενθουσιασμό σου. Μπορεί στην αρχή να μοιάζουν με τις υπόλοιπες, μα μετά από λίγο η όψη τους διαφέρει.
Δεν ανησυχείς πλέον αν θα ‘ρθει εκείνο το μήνυμα, γιατί βλέπεις στο κινητό σου την «καλημέρα» πριν προλάβεις εσύ να ενεργήσεις. Και κάπου εκεί, άθελά σου ή μη, ξεκινάς κι εσύ να γκρεμίζεις τους αμυντικούς τοίχους και να περιορίζεις τις ανασφάλειές σου. Αρχίζεις να δένεσαι κι είσαι πιο δοτικός. Δείχνεις αυτά που πραγματικά αισθάνεσαι και μέχρι πριν λίγο καιρό δίσταζες να φανερώσεις. Θα ξεστομίσεις κι ένα «μωρό μου», αυθόρμητα και παρορμητικά, χωρίς να περιμένεις σ’ αναμμένα κάρβουνα για την κατάλληλη αντίδραση, όπως τον πρώτο καιρό…
Διαβάστε περισσότερα στο govastileto.gr
