Γιώργος Αρκουλής
Έχει κατά κάποιον τρόπο γούστο, βαδίζοντας, να σκοντάφτεις σε «παρκαρισμένα πατίνια» στη μέση του πεζοδρομίου. Για παράδειγμα, μπροστά στην πύλη για τον κήπο του Ζαππείου ή πλάι στο άγαλμα της Μελίνας στην αρχή της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, υπάρχει ολόκληρος… στόλος από τα εν λόγω τροχοφόρα που κινούνται με ηλεκτρισμό και ενοικιάζονται είτε με την ώρα σε τουρίστες (και όχι μόνο) είτε έως ότου καταναλωθεί το φορτίο τους. Οπότε, μοιραία ο… σοφέρ θα εγκαταλείψει το δίτροχο και θα συνεχίσει με βάδισμα, γρήγορο ή αργό δεν έχει σημασία.
Από μια άποψη μπορείς να χαρακτηρίσεις αυτά τα πατίνια περιπάτου ως μόδα, από την άλλη ως μπελά, που κλέβουν χώρους από τους πολίτες. Ήδη -όπως διάβασα στο δυναμικό ηρακλειώτικο σάιτ Made in Creta- δημοτική Αρχή και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις κήρυξαν πόλεμο στα… ηλεκτροκίνητα πατίνια και απειλούν (αν δεν κόβουν ήδη) με πρόστιμα για -προσέξτε- παράνομη στάθμευση! Υπάρχει πληροφορία που θέλει τους… επόπτες να μαζεύουν τα πατίνια και από την άλλη άνθρωποι της εταιρείας να τα βρίσκουν και να τα φορτίζουν για το επόμενο δρομολόγιο, δημιουργώντας μια… ωραία ατμόσφαιρα!
Υποπτεύομαι πως έχουν λυθεί όλα τα άλλα προβλήματα με το πάρκινγκ τροχοφόρων, το παράνομο κλείσιμο περασμάτων για άτομα με ανάγκες, καρότσια μωρών κ.λπ., οπότε τα πατίνια αποτελούν μιας πρώτης τάξεως αφορμή για εισπράξεις, υπέρ του δήμου (;) της πιο άσχημης και άναρχης σε οδικό δίκτυο πόλης της Κρήτης!
Υ.Γ.: Εννοείται ότι δεν μπορεί να νοικιάσει πατίνι κάποιος ο οποίος δεν τα πάει καλά με την ισορροπία (χωρίς να σημαίνει πως είναι ανισόρροπος…).
