Η πολιτική, ως ειδική έννοια, επιστρέφει ως το κατ’ εξοχήν μεγαλύτερο πρόβλημα στη συνείδηση των Ισπανών πολιτών, πίσω μόνον από την ανεργία. Εν μέσω εντατικών διαπραγματεύσεων σε όλα τα μέτωπα, εν όψει του σχηματισμού κυβέρνησης, το βαρόμετρο του Κέντρου Κοινωνιολογικών Ερευνών (CIS) για τον μήνα Ιούνιο καταδεικνύει πως το 32,1% των πολιτών της χώρας ανησυχεί για την πολιτική κατάσταση. Το ποσοστό αυτό (κατά τέσσερις μονάδες υψηλότερο από τον περασμένο μήνα) αποτελεί ιστορικό ρεκόρ, φθάνοντας στο υψηλότερο σημείο του από το 1985.
Σύμφωνα με τις μετρήσεις του CIS, το 62,5% (64,6% τον Μάιο) ανησυχεί πρωτίστως για την ανεργία, ενώ ακολουθεί η περίσκεψη για την πολιτική (32,1%) καθώς και η κατήφεια για τη διαφθορά, που παρέμεινε στο ίδιο ποσοστό του 25,7%.
Στην έρευνα, που πραγματοποιήθηκε στο διάστημα 1-11 Ιουνίου, αμέσως μετά τις ευρωπαϊκές-δημοτικές-περιφερειακές εκλογές, η τέταρτη μεγαλύτερη πηγή ανησυχίας για τους Ισπανούς πολίτες είναι η οικονομική κατάσταση, με 25,4%, ενώ μακράν ακολουθούν τα παράπονα για την κατάσταση στον τομέα της υγείας και για την ποιότητα της εργασίας, με 15,8%. Σταθερά, η μετανάστευση αποτελεί αιτία για να συνοφρυώνει το 11,3% των Ισπανών, ενώ η κατάσταση στην Καταλονία απασχολεί το 9,9% εξ αυτών (ποσοστό χαμηλότερο κατά μία μονάδα από τον προηγούμενο μήνα). Κλείνουν τον κατάλογο των προβληματισμών για τον πληθυσμό οι συντάξεις (9,5%), η παιδεία (7,1%) και η βία κατά των γυναικών (6,7%).
Από τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της έρευνας του CIS, προκύπτει πως η εικόνα που έχουν οι πολίτες για τους κυβερνώντες τους έχει επιδεινωθεί από τις εκλογές της 26ης Μαΐου κι εντεύθεν, καθώς έχει μειωθεί κατά 1,8% το ποσοστό όσων κρίνουν «καλή ή πολύ καλή» την πολιτική σκηνή (από το 9,9 στο 8,1%), ενώ αντίστοιχα αυξήθηκε κατά 1,6% το ποσοστό όσων την κρίνουν «κακή ή πολύ κακή» (από 52,8 στο 54,4%).
Αντίστοιχα έχει μειωθεί κατά 2,8 μονάδες η αντίληψη των Ισπανών πως η κατάσταση θα βελτιωθεί (20,6%), ενώ παράλληλα αυξήθηκε η αντίληψη πως η κατάσταση θα επιδεινωθεί (από 38,2% στο 42,7%). Απεναντίας βελτιωμένη είναι η αντίληψη για τις οικονομικές προσδοκίες, καθώς μειώθηκε από το 43,4 στο 39,8% το ποσοστό όσων την κρίνουν «κακή ή πολύ κακή» και αυξήθηκε από το 7,6 στο 9,1% το ποσοστό όσων την κρίνουν «καλή ή πολύ καλή». Περίπου στα ίδια ποσοστά παρέμεινε η προσμονή ότι θα πάει καλύτερα (22,2%), ενώ μειώθηκε ελάχιστα (από 21,9% στο 21,8%) η γνώμη ότι θα πάει χειρότερα.
Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, η καταβαράθρωση της εικόνας των πολιτικών στα μάτια των πολιτών ενδέχεται να έχει σημαντικές συνέπειες στα ποσοστά των κομμάτων σε ενδεχόμενη αποτυχία να σχηματισθεί κυβέρνηση και να επαναληφθούν οι εκλογές. Άλλωστε, το τέλμα στις διαπραγματεύσεις για τη νέα κυβέρνηση και η προοπτική μίας ακυβερνησίας αποτελεί τον κύριο λόγο της δυσαρέσκειας της κοινωνίας των πολιτών, μαζί με την αδυναμία των πολιτικών να αντιμετωπίσουν επαρκώς την οικονομική κρίση.
Με βάση την εικόνα που προκύπτει από την έρευνα του CIS, το κόμμα με τις καλύτερες προοπτικές σε περίπτωση που επαναληφθούν οι εκλογές είναι οι Σοσιαλιστές του PSOE, ενώ αντίστοιχα τα στοιχεία αυτά εντείνουν την πίεση στους Podemos: εάν ο ηγέτης τους Πάμπλο Ιγκλέσιας επιμείνει στις αξιώσεις του να μπει στην κυβέρνηση προκειμένου να στηρίξει τον Πέδρο Σάντσεθ, τότε τον αναμένει μία ακόμη μεγαλύτερη εκλογική πτώση.
Το PSOE κερδίζει άλλες τρεις μονάδες, σε σχέση με τον Μάιο, στην πρόθεση ψήφου, ενώ οι Podemos χάνουν περισσότερες από 2,5 μονάδες (έως το 12,7%). Οι Σοσιαλιστές μάλιστα θα έχουν 10 μονάδες πάνω από το εκλογικό τους ποσοστό του Απριλίου (του 28,.68%) και 25 μονάδες περισσότερες από το δεύτερο κόμμα, τους κεντροδεξιούς Ciudadanos (15,8%). Μάλιστα, η παράταξη του Ιγκλέσιας υποχωρεί και στα εκλογικά του ποσοστά κατά μία μονάδα και πλέον. Το συντηρητικό ποσοστό κερδίζει δύο μονάδες (13,7%), όμως εξακολουθεί να βρίσκεται κάτω από το εκλογικό του αποτέλεσμα του Απριλίου. Επίσης, συνεχίζεται η πτώση του ακροδεξιού Vox, που πιστώνεται μόλις 5,1% (από το 10,26% του Απριλίου).
Μόλις μία δεκαετία πριν, η ανησυχία για τους πολιτικούς έφθανε το 10% στις σχετικές μετρήσεις. Ωστόσο, από το 2009 και μετά -περίοδος που συμπίπτει με τη μεγάλη κρίση– το ποσοστό αυτό έχει αρχίσει να παίρνει την ανιούσα και απ’ ό,τι φαίνεται δεν σταματά τον ανήφορό του.
Πηγή: EFE, El Pais, El Publico, El Mundo, ΑΠΕ
