Υπάρχουν ιστορίες από τις δεκαετίες του ’70 και του ’80 που σήμερα μοιάζουν σχεδόν αδιανόητες. Ιστορίες που δεν θα μπορούσαν να συμβούν στον σημερινό κόσμο της τεχνολογίας και πολύ συχνά της έλλειψης αληθινών συναισθημάτων. Γιατί τότε πράγματι, τα πράγματα ήταν διαφορετικά: λιγότερο «ορθά», πιο αυθόρμητα, πιο γνήσια ίσως και πιο παράλογα.
Μέσα σε εκείνη την εποχή γεννήθηκε μία από τις πιο απίθανες ιστορίες αγάπης που γνώρισε ποτέ η Βρετανία. Μια ιστορία ανάμεσα σε δύο ανθρώπους και μια αρκούδα γκρίζλι. Όχι μεταφορικά, κυριολεκτικά.
Η Μάγκι και ο Άντι Ρόμπιν, ένα ζευγάρι από το Κλάκμαννανσιρ της Σκωτίας, έζησαν επί 25 χρόνια με τον Ηρακλή — έναν γκρίζλι ύψους σχεδόν τριών μέτρων και βάρους 65 στοουν — σαν να ήταν το παιδί τους. Έτρωγε μαζί τους στο τραπέζι της κουζίνας, καθόταν μπροστά στο τζάκι, ταξίδευε μαζί τους, εμφανιζόταν σε σχολεία, έπινε μπύρα με θαμώνες στην παμπ τους και, για ένα διάστημα, έγινε ίσως η πιο διάσημη αρκούδα στον κόσμο.
«Ήταν μια ιστορία αγάπης ανάμεσα στους τρεις μας», λέει σήμερα η Μάγκι, στα 76 της. «Όχι κάτι συμβολικό. Μια κανονική ιστορία αγάπης. Ήταν το μικρό μας αγόρι».
Μια απρόσμενη συνάντηση
Η ιστορία ξεκινά το 1970, στην Αγροτική Έκθεση του Περθ. Εκεί γνωρίστηκαν η Μάγκι και ο Άντι. Δεν έμοιαζαν καθόλου ταιριαστοί. Εκείνη, 21 ετών, ξανθιά, όμορφη, πρωταθλήτρια στην ιππική δεξιοτεχνία. Εκείνος, 37, κοντόχοντρος, επαγγελματίας παλαιστής, με στενά μπλε σορτσάκια και σώμα «λαϊκού ήρωα».
«Ήταν ένας δυνατός beefcake — ο εφιάλτης κάθε μητέρας», θυμάται η Μάγκι. «Μαυρισμένος, τρομερά γυμνασμένος, με διαπεραστικά γαλάζια μάτια. Και απίστευτα χαρισματικός».
Η ηλικιακή διαφορά δεν τους ενόχλησε. «Ήμασταν απόλυτα ευτυχισμένοι», λέει. Και ίσως γιατί η Μάγκι είχε ένα σπάνιο χάρισμα: άφηνε τον Άντι να είναι ο εαυτός του. Ένας άνθρωπος γεμάτος όνειρα. Ποτέ μικρά.
Ο παλαιστής και η αρκούδα
Ο Άντι αγωνιζόταν ως παλαιστής σε Καναδά και ΗΠΑ. Σε ένα ταξίδι του, του προτάθηκε κάτι που θα άλλαζε τα πάντα: να παλέψει στο ρινγκ με μια μαύρη αρκούδα, τον περίφημο Terrible Ted, έναν από τους τελευταίους «wrestling bears».
Το έκανε. Και εκεί, μέσα στο ρινγκ, είχε μια επιφοίτηση. Αν ποτέ είχε χώρο, αν ποτέ μπορούσε… θα αποκτούσε τη δική του αρκούδα. Επιστρέφοντας στη Σκωτία, το είπε στη Μάγκι. «Τι θα έλεγες αν παίρναμε ένα αρκουδάκι;» «Αγάπη μου, αυτό θα ήταν υπέροχο», του απάντησε. Και το εννοούσε.
Ο Ηρακλής μπαίνει στο σπίτι
Λίγους μήνες αργότερα, το ζευγάρι βρέθηκε στο Highland Wildlife Park στο Κινκρέιγκ. Το πάρκο είχε περισσότερα μικρά απ’ όσα μπορούσε να φροντίσει. Ο διευθυντής αποφάσισε να πουλήσει ένα αντί να το θανατώσει. Με 50 λίρες μετρητά, η Μάγκι και ο Άντι πήραν ένα εξάμηνο γκρίζλι — «το πιο απαλό από τα τρία». Το ονόμασαν Ηρακλή.
Όλοι τους θεωρούσαν τρελούς. Και ίσως να ήταν.
Από χάος, δεσμός
Τα πρώτα χρόνια ήταν εφιαλτικά. Ο Ηρακλής δάγκωνε, γρατζουνούσε, προσπαθούσε να αποδράσει. Όμως είχε κάτι μοναδικό: την απόλυτη προσοχή του Άντι. Ώρες καθημερινά: τρέξιμο στα υψίπεδα, κολύμπι σε ποτάμια και λίμνες, πάλη, παιχνίδι. Ο δεσμός τους γινόταν όλο και πιο βαθύς.
«Νομίζει ότι σκέφτομαι ό,τι σκέφτεται κι εγώ σκέφτομαι ό,τι σκέφτεται εκείνος», έλεγε ο Άντι. «Η σχέση μας είναι απλώς εκεί».
Η Μάγκι ήταν η «μαμά». Τον αγκάλιαζε, του μιλούσε, μαγείρευε ασταμάτητα: αυγά, φασόλια, μπιφτέκια, μακαρόνια μπολονέζ, γαρίδες M&S, καφέ με ζαχαρούχο, κόλα, τούρτες γενεθλίων με κεριά — τα έσβηνε πριν τα φάει.
Ήταν ιδιότροπος. Δεν του άρεσε το ωμό φαγητό. Του άρεσε όμως το σάντι. Και λίγη Babycham. «Έπρεπε να προσέχουμε», λέει γελώντας. «Γινόταν σαν ένα τεράστιο, τρεκλίζον παλτό από γούνα».
Από οικογένεια σε παγκόσμιο φαινόμενο
Ο Ηρακλής έγινε σόουμαν. Πάλευε με τον Άντι σε επιδείξεις, επισκεπτόταν σχολεία, κυκλοφορούσε στην πόλη όρθιος στο πίσω μέρος ενός ειδικά διαμορφωμένου βαν.
Ο Άντι παρήγγειλε ένα ντοκιμαντέρ αξίας 10.000 λιρών: Hercules The Wrestling Bear. Οι διαφημιστικές εταιρείες άρχισαν να τηλεφωνούν ασταμάτητα. Κι έπειτα, το 1980, ήρθε το σοκ.
Η εξαφάνιση
Κατά τη διάρκεια γυρίσματος διαφήμισης για χαρτί υγείας της Kleenex στα Εξωτερικά Εβρίδια, ο Ηρακλής και ο Άντι κολυμπούσαν στη θάλασσα. Ξαφνικά, το ρεύμα παρέσυρε τον Άντι. Όταν βγήκε, ο Ηρακλής είχε χαθεί. Ακολούθησε μια από τις πιο εντυπωσιακές επιχειρήσεις αναζήτησης στη βρετανική ιστορία: αστυνομία, στρατός, ελικόπτερα, αεροσκάφη, βάρκες, ντόπιοι με δίχτυα και αναισθητικά όπλα. Για 24 ημέρες, τίποτα. Οι ειδικοί προειδοποιούσαν: για να επιβιώσει, θα άρχιζε να σκοτώνει. Η Μάγκι και ο Άντι έκλαιγαν τα βράδια.
«Ήταν το παιδί μας», λέει.
Την 25η μέρα, βρέθηκε να ψάχνει σκουπίδια σε ένα αγρόκτημα στο North Uist. Μετά από καταδίωξη με ελικόπτερο, αναισθητοποιήθηκε και μεταφέρθηκε πίσω σε δίχτυ. Είχε χάσει πάνω από 25 κιλά. Δεν είχε σκοτώσει τίποτα. Είχε προτιμήσει να λιμοκτονήσει.
Σταρ παγκόσμιας εμβέλειας
Η επιστροφή του τον έκανε θρύλο. Συνάντησε τη Μάργκαρετ Θάτσερ. Έπαιξε με τον Ρότζερ Μουρ στο Octopussy. Εμφανίστηκε σε εκπομπές σε Αμερική, Ιαπωνία, Ιταλία, Αυστραλία.
Η αστυνομία σταματούσε το λεωφορείο τους απλώς για να τον δει. Κι όμως, πιο ευτυχισμένοι ήταν όταν αποσύρθηκαν στα υψίπεδα, σε ένα ράντσο με ξύλινη καλύβα και πισίνα.
Το 1999, ο Ηρακλής αρρώστησε. Απόστημα στη σπονδυλική στήλη. Παράλυτος. Ο Άντι δεν τα παράτησε. Μήνες υδροθεραπείας. Χιλιάδες ώρες. Στις 4 Φεβρουαρίου 2000, στις 8 το πρωί, είπε με σπασμένη φωνή:
«Το μεγάλο σου αγόρι έφυγε, Μάγκι».
Ο Άντι δεν συνήλθε ποτέ. Δύο χρόνια αργότερα της είπε: «Χρειάζομαι άλλη αρκούδα». Για πρώτη φορά, εκείνη είπε όχι.
Μια ιστορία που δεν θα ξανασυμβεί
Σήμερα, το ντοκιμαντέρ Hercules The Bear: A Love Story θυμίζει στον κόσμο αυτή την απίστευτη ζωή. Όχι για να δικαιώσει. Ούτε για να καταδικάσει.
Αλλά για να θυμίσει πως κάποτε, σε μια άλλη εποχή, η αγάπη δεν είχε όρια. Ούτε είδος. Ούτε λογική. Ούτε κλουβί. Και πως, για 25 χρόνια, σε μια γωνιά της Σκωτίας, μια αρκούδα δεν ήταν άγριο ζώο. Ήταν οικογένεια.
Πηγή: Daily Mail
