Μπουχτισμένος από την Αμορφωσιά που αποτελεί καθεστώς στα «συστημικά κανάλια»
και συνάμα διψασμένος για καινούργιες γνώσεις,
καταφεύγω συχνά στο «Κανάλι τής Βουλής»
για να παρακολουθήσω τα ντοκιμαντέρ και τις εξαιρετικές εκπομπές του,
όμως κι εκεί -όπως αποδεικνύεται- δεν είναι ειδυλλιακή η κατάσταση.
Έτσι, εκτός από τις εξευτελιστικές σκηνές που συμβαίνουν κατά κόρον πια στο Κοινοβούλιο
(σκηνές που εκτυλίσσονται σε πανελλήνια μετάδοση
και πιστοποιούν τη διαχρονικότητα τής ρήσης τού Ουίνστον Τσόρτσιλ
«Το ισχυρότερο επιχείρημα κατά τής Δημοκρατίας,
είναι μία 5λεπτη συζήτηση με τον Μέσο Ψηφοφόρο.»,
ενώ επιπροσθέτως μού έχουν εμπνεύσει και τη δηκτική ατάκα
«Το “Κανάλι τής Βουλής” θα ήταν το καλύτερο κανάλι αν δεν έδειχνε τη Βουλή.»),
έχουμε να αντιμετωπίσουμε ΚΑΙ τη «Θεσμοποίηση τού Βιασμού τής Ελληνικής Γλώσσας».
Το τελευταίο κρούσμα τής σαθρής νοοτροπίας που κυριαρχεί στη χώρα,
ήρθε μέσα από μία διαφήμιση που υπογράφει το Υπουργείο Πολιτισμού
και προτρέπει τούς πολίτες να επισκεφθούν το «Νομισματικό Μουσείο».
Όμως, είναι απορίας άξιον,
πώς κατέφεραν οι δημιουργοί-υπεύθυνοι τής αξιέπαινης προωθητικής ενέργειας
να διαπράξουν 5 λάθη μέσα σε μόλις 40 δευτερόλεπτα.
Λάθος 1ο:
Τι κι αν οι γλωσσολόγοι διατυμπανίζουν εδώ και πάαααρα πολλά χρόνια
ότι η σωστή μορφή τής λέξης είναι «κτΗριο» και όχι «κτIριο»
(καθώς το «κτήριο» έλκει την ετυμολογία του από τη λέξη «ευκτήριο»
που -κατά τούς βυζαντινούς χρόνους- αναφερόταν στους χώρους προσευχής,
ενώ το «κτίριο» είναι αποτέλεσμα τής παρετυμολογικής σύνδεσης με το ρήμα «κτίζω»),
οι «Ελληναράδες» δεν στέκονται σε τέτοιες «ασήμαντες λεπτομέρειες».
Συνεχίζουμε…
Λάθος 2ο
Διαβάζεις την πρόταση, φτάνει(ς) στο τέλος, περιμένεις το δέον σημείο στίξης,
οι «Ελληναράδες» δεν αφήνουν την Τελεία να τούς χαλάσει την Οκνηρία
(το ακαλαισθήτως επαναλαμβανόμενο «που»
έρχεται να τονίσει ότι ο «Πουπουϊσμός» έχει άρρηκτη σχέση με τη Λεξιπενία).
Συνεχίζουμε…
Λάθος 3ο
Εκεί που διαβάζεις αμέριμνος την αμέσως επόμενη φράση,
τσουπ…, να η τελεία που είχε παραπέσει προηγουμένως,
τσουπ…, έρχεται στο ξεκούδουνο να εμφανιστεί μία άκυρη τελεία εν μέσω τής πρότασης,
αφού οι «Ελληναράδες» βρίσκονται σε μόνιμο mood διαδικτυακής καυλάντας
και δεν μπαίνουν καν στη διαδικασία να κοιτάξουν τι γράφουν.
Συνεχίζουμε…
Λάθος 4ο
Η καταξιωμένη τραγουδίστρια Φωτεινή Δάρρα
-η οποία είναι επιφορτισμένη με τη βασική εκφώνηση τής διαφήμισης
και μάς έχει ήδη ενημερώσει ηχητικώς για την Ιστορικότητα τού Ιδρύματος-
εμφανίζεται στο τέλος για να μάς απευθύνει προτροπή
που σχετίζεται με τις «δύο όψεις» τού Μουσείου
(ειρήσθω εν παρόδω,
όταν ακούσετε την εκφώνηση
θα δυσκολευθείτε να συμπεράνετε ποιες ακριβώς είναι αυτές οι «δύο όψεις»,
αφού αναφέρονται κάμποσα στοιχεία που δύνανται να θεωρηθούν «όψεις»).
Και τι μάς λέει η -κατά τ’ άλλα, αξιεκτίμητη- Φωτεινή..;
«Ανακαλύψτε τις.».
Πέρα από το γεγονός ότι η εν λόγω προτροπή απαιτεί Αποσιωπητικά και όχι Τελεία
(τα Αποσιωπητικά επιμηκύνουν τον Χρόνο, η Τελεία σταματά τον Χρόνο),
εδώ έχουμε ένα ανεπίτρεπτο γλωσσικό σφάλμα
που μπλέκει τούς αδύνατους τύπους των προσωπικών αντωνυμιών «τις» και «τες».
Ο αδύνατος τύπος «τις»
-ο οποίος συμπίπτει με το θηλυκό άρθρο τής Αιτιατικής Πληθυντικού-
(πρέπει να) μπαίνει πριν από το ρήμα,
ο αδύνατος τύπος «τες»
-ο οποίος παράγεται από την αντωνυμία «αυτές»-
(πρέπει να) μπαίνει μετά από το ρήμα.
Ως εκ τούτων,
λέμε μεν «Τις ανακαλύπτουμε…»,
όμως οφείλουμε να λέμε «Ανακαλύψτε τες…»,
όσο κι αν οι «Ελληναράδες» εισάγουν διαρκώς νέους κανόνες γλωσσικής κακοποίησης.
Συνεχίζουμε…
Λάθος 5ο
Η διαφήμιση φτάνει στο τέλος της,
η προβαλλόμενη καρτέλα μάς ενημερώνει
ότι η πρωτεύουσα ευθύνη για αυτό το τηλεοπτικό έκτρωμα
ανήκει στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού
(καταλαβαίνεις πόσο επιτυχημένο είναι το συγκεκριμένο Υπουργείο
ανατρέχοντας ΚΑΙ στα όντα που με συμπεριφορές νταβατζήδων-μαφιόζων
διαφεντεύουν επί δεκαετίες τον εγχώριο Αθλητισμό)
και φτάνει η στιγμή τής μελοδραματικής αποφώνησης:
«Ελλάδα, κομμάτι της ψυχής μας».
Ας δεχθούμε ότι είναι σωστή η σύνταξη
-καθώς, βάσει τού ύφους τής εκφώνησης, ΔΕΝ είναι-
και ας παρακάμψουμε το γεγονός ότι σε τέτοιες διατυπώσεις
το Κόμμα χρησιμοποιείται όταν υπάρχει προσφώνηση
(θα ήταν προτιμότερες η Άνω-Κάτω Τελεία ή η Παύλα, αλλά έστω…).
Αφού, λοιπόν, χρησιμοποιείται αυτή η τόσο συναισθηματική φράση,
αφού δηλώνεται ότι η Ελλάδα είναι «κομμάτι της ψυχής μας»,
γιατί δεν μπαίνει το (αρμόζον) Θαυμαστικό;
Γιατί..;
Απλά -και συνάμα, τόσο σύνθετα-
διότι οι «Ελληναράδες» είναι εθισμένοι στην Αμορφωσιά,
στην Τεμπελιά, στην Ξεπέτα, στην Τσαπατσουλιά
και στις λαϊκίστικες «Κορώνες Πατριωτισμού»,
ενώ ταυτοχρόνως βιάζουν αδιαλείπτως την Ελληνική Γλώσσα
που είναι το «“Υπ’ Αριθμόν Ένα” Εθνικό Στοιχείο».
Επιμύθιο:
Είναι άκρως εξοργιστική -έως και σοκαριστική- η σκέψη
ότι η γλωσσ(ολογ)ικώς διάτρητη διαφήμιση
δημιουργήθηκε, ελέγχθηκε και εγκρίθηκε από θεσμικά όργανα
κι από πάμπολλα άτομα που διαθέτουν επίσημες καθέδρες.
Η Ελληνική Δημοκρατία.
Το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Το Νομισματικό Μουσείο.
Η Αστική – Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «Συμμαχία για την Ελλάδα».
Ο Παραγωγός.
Ο Σκηνοθέτης.
Ο Αρχισυντάκτης.
Οι Συντάκτες.
Ο Μοντέρ.
Οι Εκφωνητές.
Η Καλλιτέχνις Φωτεινή Δάρρα που είναι (και) «Το Πρόσωπο τής Διαφήμισης».
Άπαντες είναι υπεύθυνοι για το τηλεοπτικό έκτρωμα,
άπαντες είναι υπεύθυνοι για τη «διαφήμιση-ντροπή».
Άραγε,
τι θα πούνε όλοι ετούτοι οι «υπεύθυνοι» στα δύο παιδάκια
που εμφανίζονται στη διαφήμιση να θαυμάζουν τα εκθέματα
(και εν γένει, τι θα πούνε όλοι ετούτοι οι «υπεύθυνοι» σε όλα τα παιδάκια),
εάν αυτά -με την αθωότητα τής τρυφερής ηλικίας-
τούς ρωτήσουν «Πώς γίνεται να κάνετε 5 λάθη σε διαφήμιση 40 δευτερολέπτων;».
Ε λοιπόν, η απάντηση στο αμείλικτο ερώτημα δίνεται από τα αναφερθέντα πεπραγμένα..:
«Πιτσιρίκια, οι διαφημίσεις μας είναι για το Θεαθήναι.
Πιτσιρίκια, δεκάρα να μη δίνετε για τη Μόρφωση, για την Παιδεία, για την Καλλιέργεια,
διότι εμείς οι “μεγάλοι” σάς ετοιμάζουμε λαμπρό μέλλον.
Πιτσιρίκια, πετάξτε στα σκουπίδια την Ελληνική Γλώσσα
και να έχετε ως όνειρο τής ζωής σας τον “Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε.”.
Πιτσιρίκια, εσείς θα είστε ο νέος “Φραπές” και ο νέος “Χασάπης”.
Πιτσιρίκια, το “Νεοελληνικό Κράτος” έχει δύο όψεις. Ανακαλύψτε τις.».
Ο Δάσκαλος
