Διαδικτυώτισσες και Διαδικτυώτες, Χρόνια Καλά και Πολλά• είθε τούτη η Εορτάσιμη Ημέρα να αποτελέσει πυξίδα επαναγέννησης για τον καθένα μας!

Να ’μαστε πάλι μαζί, με την αγαπημένη σας στήλη «Τα Τουϊτέρατα», την οποία διαβάζετε μανιωδώς καθημερινά και νοσταλγείτε μανιωδώς τα Σαββατοκύριακα.

Από χθες, Παραμονή Χριστουγέννων, και με κορύφωση το σημερινό «ανήμερα», κυριαρχούν στο Διαδίκτυο οι ευχές.

Όπως όλοι γνωρίζετε, αυτή εδώ η στήλη έχει ως κεντρική της ιδέα το «Κορυφαίο Δέκα»• δέκα σταχυολογήματα από το εκάστοτε δεσπόζον θέμα τής επικαιρότητας.

Όμως, πώς θα μπορούσα να ξεδιαλέξω ευχές;

Αν το έκανα θα ήταν από μέρους μου μία φτηνή -έως και ιταμή- επιλογή.

Ναι, σύμφωνοι, κάποιες ευχές είναι γραμμένες με πιο συγκινητικό τρόπο από άλλες• κάποιες ευχές μπορεί να εμπεριέχουν ένα πιο πρωτότυπο μήνυμα ή μία συγκλονιστική ιστορία. Μα, είναι όλες ευχές.
 
Οπότε, θα μοιραστώ με εσάς κάποιες λέξεις, κάποιες σκέψεις, ομαδοποιώντας και συνάμα εξατομικεύοντας ό,τι θα μπορούσε να μάς κάνει καλύτερους ανθρώπους!

…

Τούτη η Ημέρα συμβολίζει τη Γέννηση.

Η Γέννηση, με τη σειρά της, συμβολίζει το Καλό, την Ελπίδα.
Είναι εξόχως σημαντικό, λοιπόν, να εννοούμε τις ευχές που ξεστομίζουμε και να μην τις μετατρέπουμε σε συνήθεια.
Είναι εξόχως σημαντικό να τιμάμε τις ευχές μας.
Να σεβόμαστε τη ζωή.
Να προσέχουμε τα παιδιά.
Να πονάμε με τούς πονεμένους.
Να κρυώνουμε με τούς αστέγους.
Να αγαπάμε τα ζώα και ιδίως τα αδέσποτα.
Να είμαστε Άνθρωποι.
Αυτό το Κεφαλαίο Άλφα είναι Επικεφαλής τής Ζωής!
Και είναι βέβαιο, πως όταν είμαστε «Άνθρωποι» με κεφαλαίο το «Άλφα»,
συμπαρασύρονται και τα υπόλοιπα γράμματα τής λέξης.
ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

…

ΥστερόΓιωργο..:
Είθισται η Ευχή να ξεκινά με τον σύνδεσμο «να».
Ε, το θεσπέσιο «Όσο Μπορείς» τού Κωνσταντίνου Καβάφη,
είναι η Ποίηση της Ευχής κι ας έχει ως κομβική της λέξη το «Μην»:
«Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον, όσο μπορείς..:
Μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηγαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κι εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική»!
Μέγα Ζητούμενο η Επαναγέννηση. Στοίχημα συχνά χαμένο, μα όχι πάντα.
Ας παλέψουμε και ας διεκδικήσουμε
τις υπέροχες πιθανότητες τού «μα όχι πάντα»!

…

Όμως, για μία ακόμη φορά φτάσαμε στην Αρχή Μας.
Και το μόνο που απομένει, είναι η στερεότυπη και -πάνω απ’ όλα- αγαπημένη προτροπή..:
Φωτίστε το βλέμμα σας με την πόλη που φλέγεται.
Γεια Χαρά…

Γ.Μιχ.