Το μακρινό 2006 ο τότε υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης Αθ. Νάκος και ο τότε υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Αθ. Γιαννόπουλος συναίνεσαν ώστε το επιτρεπτό ποσοστό υδραργύρου στο νερό να αυξηθεί, μόνο για το νησί της Χίου. Αυτό συνέβη τότε καθώς από το 1980 ένα κοίτασμα υδραργύρου, που υπήρχε ως ορυκτό στα έγκατα της γης, είχε διασπαστεί σταδιακά από το θαλασσινό νερό που είχε εισχωρήσει στις φυσικές δεξαμενές του γλυκού νερού εξαιτίας της υπεράντλησης και είχε αναμειχθεί με το νερό που προορίζονταν για πόση και οικιακή χρήση.

Η τότε δημοτική αρχή προκειμένου να δώσει λύση στο πρόβλημα του υδραργύρου, θεώρησε καλύτερο όπως λέγεται, αντί να βάλει μπρος τα έργα προκειμένου να μεταφερθεί καθαρό νερό από πηγές, γεωτρήσεις ή από αφαλάτωση από κάποιο άλλο σημείο της Χίου, να ζητήσει να αυξηθούν τα επιτρεπτά όρια περιεκτικότητας σε υδράργυρο του πόσιμου νερού μόνο για το δικό τους νησί. Για να έχουν ήσυχο το κεφάλι τους ζήτησαν το όριο του ενός 1 mg/l που είναι παγκοσμίως αποδεκτό, να γίνει 1,65 mg/l. Η τότε δημοτική αρχή θεώρησε προφανώς τους κατοίκους του νησιού ανθεκτικότερους στο δηλητήριο και οι αρμόδιοι υφυπουργοί συναίνεσαν σε αυτή την υγειονομική διάταξη!

Τα χρόνια πέρασαν η δημοτική αρχή άλλαξε χέρια και ο νυν πρόεδρός της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης Αποχέτευσης Χίου, Γ. Μουρούνας αντιδρώντας στο αυξημένο όριο, που ισχύει κατ’ εξαίρεση για το νησί, με επιστολή του προς το Υπουργείο Υγείας αναφέρει ότι «τα έργα υποδομής προχωρούν και σταδιακά αποδίδουν ακόμα καλύτερα και λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις αναλύσεις των ετών 2007 – 2008 – 2009 θεωρούμε ότι για το Δήμο Χίου δε χρειάζεται να υπάρχει παρέκκλιση για τις παραμετρικές τιμές του υδραργύρου και ως εκ τούτου το όριο θα πρέπει να είναι το ίδιο με το πανελλαδικά αποδεκτό, δηλαδή 1 mg/l. Εξάλλου, τα τρία τελευταία χρόνια αυτό θεωρούσαμε στη Δ.Ε.Υ.Α. Χίου ως ανώτατο αποδεκτό όριο, δεδομένου ότι δε θεωρούμε τους συμπολίτες μας ανθεκτικότερους σε σχέση με τους υπόλοιπους Έλληνες».

Ο κ. Μουρούνας μιλώντας στην zougla.gr εξήγησε ότι «εξαιτίας των έργων που έχουν ήδη γίνει και εκείνων που βρίσκονται σε εξέλιξη η Δ.Ε.Η.Α.Χ. έχει καταφέρει να περιορίσει τα ποσοστά του υδραργύρου σε 0,50 mg/l τον χειμώνα και την άνοιξη και σε 0,80 mg/l την καλοκαιρινή περίοδο, γι’ αυτό και ζητούμε να καταργηθεί η συγκεκριμένη υγειονομική διάταξη και να επανέλθει το επιτρεπτό όριο σε αυτό που ισχύει παγκοσμίως».