Είναι προφανές πως κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας. Εν προκειμένω και για να είμεθα ακριβείς, στο βασίλειο του Συγκροτήματος Τύπου του Νέου Φαλήρου. Εδώ και αρκετά εικοσιτετράωρα, τόσο από την ιστοσελίδα του skai.gr όσο και με αρθογραφία από την εφημερίδα «Καθημερινή» επιχειρείται μία σατανική ανατροπή της αλήθειας προς όφελος μιας διαπλεκόμενης πραγματικότητας, με αφορμή, επίκεντρο και τελικά στόχο τη δημοσιοποίηση από τη «zougla.gr» και την εφημερίδα το «VETO» των αποκαλυπτικών διαλόγων του Μιχάλη Χριστοφοράκου με τους δικηγόρους του.

Χρησιμοποιώντας ως άλλοθι νομιμοφανείς εμμονές που καταδεικνύουν μόνο προφάσεις εν αμαρτίαις, τα Μέσα ενημέρωσης του Ομίλου Αλαφούζου, αντί να αναδείξουν το περιεχόμενο των συνομιλιών που σοκάρει με την αποκαλυπτική ωμότητά του, καταδικάζουν τη δημοσιοποίησή του, διότι ,όπως υποστηρίζουν, το δημοσιευμένο υλικό είναι προϊόν υποκλοπής. Ως επιπλέον επιχείρημα οι φορείς των media του Συγκροτήματος του Νέου Φαλήρου επικαλούνται απόφαση της Εισαγγελίας του Μονάχου να μη χρησιμοποιήσει αυτό το υλικό.

Η απόφαση των Γερμανών εισαγγελέων έχει μία αδυσώπητη λογική. Το κύριο μέλημα της γερμανικής Δικαιοσύνης είναι να αποτραπεί οποιαδήποτε προοπτική καταδίκης της «Siemens» ως κυρίαρχου βιομηχανικού κολοσσού στη Γερμανία. Η γερμανική Δικαιοσύνη επιχειρεί να περιορίσει το ανακριτικό της έργο σε ΠΡΟΣΩΠΑ και όχι την ίδια την Εταιρεία. Μία θεαματική καταδίκη της «Siemens» θα ήταν συμφορά για την γερμανική οικονομία, τόσο εντός όσο (και κυρίως) εκτός Γερμανίας, δηλαδή, στις διεθνείς αγορές. Άλλωστε, οι Γερμανοί εισαγγελείς γνωρίζουν άριστα πως ο τελικός στόχος των ανταγωνιστών της «Siemens», κυρίως δε των Αμερικανών που πρωτοστατούν σε αυτήν την αποκαλυπτική έρευνα κατά της γερμανικής εταιρείας, είναι να εκθέσουν διεθνώς το θεσμικό σύστημα
«Λαδώματος» που με την κρατική στήριξη των γερμανικών κυβερνήσεων εγκαθίδρυσε η «Siemens» παγκοσμίως.

Προκαλεί, λοιπόν, το εύγλωττο ενδιαφέρον των παρατηρητών το γεγονός ότι ένας από τους πρωταγωνιστές της δημοσιογραφικής έρευνας για το σκάνδαλο «Siemens», ο κ. Τάσος Τέλλογλου, με δύο άρθρα του στην «Καθημερινή» και με τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές παρεμβάσεις του, χωρίς ποτέ να αναφερθεί επί της ουσίας στο περιεχόμενο των συνομιλιών Χριστοφοράκου, αναλώνεται με τρόπο άκομψο στην απαξίωση του υλικού που δημοσίευσε η εφημερίδα το «VETO» με μία σειρά από νομικίστικους και πολιτικά άστοχους συλλογισμούς. Η δημοσιογραφική αυτή απρέπεια συμβαίνει τη στιγμή μάλιστα που η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για το σκάνδαλο «Siemens» προσκαλεί τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο στο Κοινοβούλιο, προκειμένου να καταθέσει ό,τι γνωρίζει για το CD με τους διαλόγους που αποκαλύφθηκαν αρχικά στη «zougla.gr» και εν συνεχεία στην τηλεοπτική εκπομπή «ΖΟΥΓΚΛΑ» και στην εφημερίδα το «VETO».

Η εφημερίδα «Καθημερινή», στην κυριακάτικη έκδοσή της, προχωρεί ένα στάδιο παραπέρα, προτείνοντας ένα αστυνομικό και κατασκοπευτικό θρίλερ ως προς την προέλευση αυτών των αποκαλυπτικών διαλόγων. Επιμένει να φέρει πολιτικούς και Πολιτική αντιμέτωπους με νομικίστικα ψευδοδιλήμματα, ώστε να μην αγγιχτεί η ουσία της υπόθεσης που δεν είναι άλλη από την ομολογημένη συνάφεια μεταξύ πολιτικών ηγεσιών στην Αθήνα με τα συμφέροντα ενός παγκόσμιου βιομηχανικού κολοσσού. Το Συγκρότημα Αλαφούζου δεν παρεμβαίνει με τέτοιο επιθετικό και πολιτικά άκομψο, ηθικά δε αμφιλεγόμενο τρόπο, χωρίς έρεισμα. Είναι ξεκάθαρο πως πρέπει να αποφευχθεί η χρήση του δημοσιευμένου υλικού από την εφημερίδα το «VETO» τόσο από τις ελληνικές δικαστικές Αρχές όσο όμως και από την Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής. Επίσης, θα πρέπει να εμποδιστεί η κατάθεση του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου ενώπιος ενωπίω με τα μέλη της Εξεταστικής για τη «Siemens».

Τις ημέρες που προηγήθηκαν της δημοσίευσης των στοιχείων, μία σειρά από παρεμβάσεις μηχανισμών και ενεργοποίησης υπογείων διασυνδέσεων έγιναν αντιληπτές στην Αθήνα, με κορύφωση αυτών των διεργασιών, την αποτυχημένη όσο και θλιβερή υπονόμευση της δημοσιοποίησης των διαλόγων Χριστοφοράκου. Τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν ξεπέρασαν τα όρια του θεμιτού ανταγωνισμού και έφθασαν εκείνα της ανεύθυνης δημοσιογραφικής ανηθικότητας.

Εκπλήσσει, λοιπόν, η στάση του Συγκροτήματος του Νέου Φαλήρου που τόσο επίμονα διακηρύσσει της αρχές της «έντιμης και άσπιλης» δημοσιογραφίας, όταν αιφνιδίως, αντί να επιχαίρει για τις επιπλέον αποκαλύψεις για την υπόθεση «Siemens», προπαγανδίζει υπέρ της φίμωσης των Μέσων που δημοσιοποιούν το νέο υλικό και καλεί την ελληνική Δικαιοσύνη να θεωρήσει τη δημοσιοποίησή του ως κακουργηματική πράξη και ως εκ τούτου να λάβει τα απαιτούμενα μέτρα. Εάν το Συγκρότημα Αλαφούζου και οι εμπλεκόμενοι σε αυτήν την υπόθεση δημοσιογράφοι έχουν καταληφθεί από φόβο λόγω του εκρηκτικού περιεχομένου των διαλόγων Χριστοφοράκου και αντιδρούν με τέτοιο τρόπο, τότε μάλλον εμφανίζουν κάποια ιδιαίτερη και ανεξήγητη ευαισθησία, η οποία, ωστόσο, δεν συνάδει με το κοινό περί Δικαίου αίσθημα των πολιτών που απαιτούν να πληροφορηθούν όλες τις λεπτομέρειες για τις συναλλαγές της πολιτικής ελίτ των Αθηνών. Εάν επιμένουν, δε, στη νομικίστικη πλευρά των πραγμάτων, επικαλούμενοι στενόμυαλες νομολογίες, τότε ευθέως θα κατηγορηθούν για προσπάθεια συγκάλυψης της ουσίας της υπόθεσης «Siemens», ώστε να μη θιγούν ζωτικά συμφέροντα αφενός της γερμανικής εταιρείας και αφετέρου της ελληνικής πολιτικής ελίτ.

Ένας δεύτερος, ανομολόγητος στόχος όλης αυτής της μεθόδευσης είναι η εφημερίδα το «VETO» η οποία ενοχλεί το υφιστάμενο εκδοτικό καθεστώς. Ένα καθεστώς που αντιδρά είτε διά της σιωπής, αγνοώντας τη δημοσιοποίηση ντοκουμέντων, είτε διά της υπονόμευσης του δημοσιογραφικού προϊόντος, όπως πράττει το Συγκρότημα Αλαφούζου. Η μόνη απάντηση σε αυτές τις μεθοδεύσεις είναι η απάντηση που επεφύλαξαν οι πολίτες στην εφημερίδα το « VETO» αυτήν την Κυριακή, εκτιμώντας το αποκαλυπτικό περιεχόμενό της. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους.